Fi Vita Sigma - ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ NYXTA στίχοι (lyrics)

Κατι στιγμες που ακουω βηματα
Σηκωνομαι απ΄τον υπνο μου
Γεματος συναισθηματα οι σκεψεις μου ειναι
Κτηνη καμουφλαρονται στα συννεφα
Κοιμουνται στον βυθο και υπνοβατουν
Πανω στα κυματα
Εδω και τωρα γιατι μιλω για το σημερα
Κι εχθές, δε θα μιλησω για το χθες
 ημουν' περιεργα
Κοιτω τι κανω στο μετα και βαζω στοιχημα
Στη θεση μου κι αν ησουνα
Δε θα αντεχες το χτυπημα
Σφιγγοφωλιες αναμεσα σε διαμερισματα
Το μισος μας, ονειρα σβησαν για το τιποτα
Στη γη σε ενα πλανητη γυμνο
Με πιο συγκρεκριμενο χρονο πριν
Να πεσω νεκρος να νοιωθω πονο προτιμω απο
Το να νοιωθω κενος
Ερωτευμενος με οσα ζω και
Πριν πεθανω για αυτο
Εχω κοντα μου καποιους φιλους


Και τελειωνουμε εδω
Να ανοιξω κυκλους ή να κλεισω
Και να ανοιξω μυαλο
Να΄χαμε χρηματα, μακαρι, μα δεν το 'χω Θεο
Κατω απ΄τον κοκκινο ουρανο που στεκω
Έχω τα ματια μου ανοιχτα και
Βλεπω καθως τον ηλιο
Κοιταζω καταλαβαινω πως ειναι το
Φως που τυφλωνει καταραμενο!

Σε περιμενω να΄ρθεις κατω απο
Τ΄αστερια οσο το ζω
Καταραμενος να πεφτω σε ενα κενο
Και να σηκωνομαι παλι μισος
Ζω τον πολεμο για αυτο καθε λεπτο
Κανω ομηρο και καθε ονειρο
Φυλαχτο μεσα σε εναν κοσμο που
Δε βρηκα το φως ομως δε χανομαι
Εχω τ΄αστερι μου να φεγγει
Τον δρομο μου διαρκως
Εχω τη νυχτα και το βλεμμα σου μονο
Μου οδηγο ενω γυρνουσα πανω απο
Τον σκοτεινο ουρανο και οταν πετω μεθω
Την πολη μου στιγμες νοιωσε
Ειμαι πανσεληνος και δε γυριζω πισω στο
'χθες οσο και να θες
Ειμαι κοντα στο τελος, να γινω βελος θελω
Κρατω εικονες μα δε βλεπω μελλον
Ελα και παρε με απο 'δώ
Και οπου μας βγαλει λεω
Ειμαι πλανητης που γυριζει μα δεν εχω τελος
Μεσα στην πολη σου νεκρος κυκλοφορω μα βλεπω
Απο τα ματια σου ανατελλω φως, να γινω βελος
Μεσα στο συμπαν σου να μπω να γινω τελος θελω
Τωρα πετω πανω απ΄τη γη
Απ΄τη φυλακη μου φευγω

Ειμαι σε ελλειπτικη τροχια γυρω απ΄τη
Πισω στην κολαση για ανωμαλη
Προσγειωση στην πολη αυτη
Ταχυπαλμιες και ρυτιδες απομονωσης
Νεκρου σιωπη και αστρικες
Προβολες στην παλινδρομηση
Εγω και αυτη ποτε μαζι για
Αυτο ποτε μας ομοιοι
Τα παντα βλεπω σκεπασαν τα
Ματια μου ευρυγωνοι
Και καλωσηρθανε, σαν να μην
Περασε μια νυχτα, ναι
Μονομαχος στην καταιγιδα
Σκοταδι μενει στον λογο μου
Υπνωτισμενη και οταν φυγω
Θα 'χω κατι να αφησω και να σημαινει
Και αν δεν πιστεψες σε εμενα απο
Τους δυο μας καποιος δεν ξερει
Μονο ο χρονος θα το δειξει
Αυτο μην κανεις ετσι
Τοτε χαθηκα μα τωρα ειμαι εδω
Ειχα το νου μου γαμημενοι για
Να βγω απ΄το βυθο
Αθηνα 2006 ημουν 18, περασαν δεκα σχεδον
Πηγα μια βολτα και κατεληξα δω
Ποσα η ψυχη μου νιωθει εεε
Χαμενα στο μπετον κατω απο τις εργατικες
Τελος οι αναζητησεις
Για ζωες ιδανικεςτελος οι αναζητησεις
Για ζωες ιδανικες, δανεικες

Βρισκομαι σε διαυγεια του νου
Οι μπαρες σκανε στο κεφαλι μου
Απο παντου και ζαλιζομαι
Μετα αρχιζω και χανομαι μα δε βρισκομαι
Στο πουθενα νυχτα μονοι
Και παλι στριφογυριζουμε
Μα δεν σε πιανω πουθενα
Εσυ εχεις γκρεμισει το καστρο
Πριν να το χτισουμε
Ποσο λιγο με ξερεις και δεν
Παιζει να με μαθεις ποτε
Δεν ξερεις τι θελεις
Εεειιι κλεισε τα ματια σου και δες
Αποψε πεφτουμε απ΄τα συννεφα σαν τις ευχες
Θα γινουμε αποψε οι δυο κουρασμενες
Μας ψυχες αφου το
Πνιξαμε και οι δυο μας μες στις ενοχες
Και ειναι για εμενα το σημερα
Το αυριο και το χτες να γινω για σενα
Φωνη πανω σε μουσικες
Καθως πεφτουμε απ΄τα αστερια
Κοβονται αναπνοες παιδι με κομμενα φτερα
Ομως κρατω το συμπαν ολο μεσα
Στα δυο μου χερια
Εγινα μπαρες στο χαρτι μου για
Εσενα αυτη τη δευτερα
Εγινα μπαρες για 'σένα
Στροβιλιζομαι στον αερα
Ειμαι το ματι της θαντερα, κοιταζω πανω απ΄τη
Σφαιρα, ειμαι το ματι της θαντερα
Κοιταζω πανω απ΄τη σφαιρα