Fi Vita Sigma - Είμαστε Μόνοι Μας (Eimaste Monoi Mas) στίχοι (lyrics)
[Fi Vita Sigma - Είμαστε Μόνοι Μας Eimaste Monoi Mas στίχοι lyrics]
Με την ομάδα μου με την ομάδα μου
Φι Βήτα, Φι Βήτα, Φι Βήτα φι Βήτα Σίγμα
Είμαστε μόνοι μας στην γη που πατάς
Κι αυτή είν' η γνώμη μας
Μόνοι μας πάνω στα βήματα των προγόνων μας
Μόνοι μας κι όλοι σας, αναμετρήσεις
Όλοι σας και μόνοι μας
Όλοι σας και μόνοι μας
Δεν πρόκειται ποτέ σας να
Πάρετε τη συγγνώμη μας μέσα στην πόλη μας
Πόλεμος, αναμετρήσου μας στα χαρακώματα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Ναι, ναι, ναι μπήκα στο νόημα με μία
Πήρα τη γύρα μου και ξέσπασα επάνω
Στο χαρτί μου με μανία δε δίνω μία
Δεν έχω μία
Αυτό δε σημαίνει δε νιώθω και δεν αγαπώ
Είμαι παιδί από την πλατεία
Πόσο μακριά μπορείς να πας
Όταν αυτά που έχεις κοντά σου δεν εκτιμάς
Σκορπάς σαν φύλο στον άνεμο που φυσά
Και μετά, και μετά, και μετά
Σε θυμάμαι όταν ρουφάω καπνούς
Να λες θα 'μαι για πάντα δίπλα σου, τ' ακούς
Μα δε σ' ακούω, παραλύω
Βουλιάζω στο βυθό σου σαν ακυβέρνητο πλοίο
Και χάνομαι
Πάνω στην πόλη των mcs ένα ξημέρωμα
Είναι το παιδί μώρα και είμαι χρέωμα
Πίνω τη ζάλη μου
Μέχρι να βγάλω την άκρη μέσα στο κεφάλι μου
Μέχρι να βάλω φωτιά σ' όλο το σκοτάδι μου
Αυτό το βράδυ που αυτό το βράδυ που η Σελήνη
Δε βγήκε για πάρτη μου
Είμαστε μόνοι μας στην γη που πατάς
Κι αυτή είν' η γνώμη μας
Μόνοι μας πάνω στα βήματα των προγόνων μας
Μόνοι μας κι όλοι σας, αναμετρήσεις
Όλοι σας και μόνοι μας
Όλοι σας και μόνοι μας
Δεν πρόκειται ποτέ σας να
Πάρετε τη συγγνώμη μας μέσα στην πόλη μας
Πόλεμος, αναμετρήσου μας στα χαρακώματα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Ναι, χαμένος μέσ' στον πανικό
Χωρίς καμιά ελπίδα και κανένα ιδανικό
Όσα κυλούσαν με ταχύτητα φωτός έχουν κολλήσει
Θυμίζουνε κινήσεις στο βυθό
Φίλε, θυμάμαι δε σημαίνει νοσταλγώ
Αλλά έχω ζήσει
Και δεν έχω κάπου να απολογηθώ
Είδα τον ήλιο να ανατέλλει όταν πως όλα
Είχαν τελειώσει κι ήταν κάτι μαγικό
Είχα το νου μου
Τροφοδοτώ τη μάχη του μυαλού μου
Πατώ πάνω στην κόψη του σπαθιού μου
Πατώ πάνω στην κόψη του σπαθιού μου
Όλα φαίνονται αλλιώς από την
Κόρη του ματιού μου
Βρήκα το δρόμο που οδηγεί στον ουρανό
Βρίσκετε ανάμεσα στην γη και τον καπνό, κοίτα
Πήραν το στίχο αφορμή για επεισόδιο
Το ματωμένο σου κουφάρι είναι εμπόδιο
Είμαστε μόνοι μας στην γη που πατάς
Κι αυτή είν' η γνώμη μας
Μόνοι μας πάνω στα βήματα των προγόνων μας
Μόνοι μας κι όλοι σας, αναμετρήσεις
Όλοι σας και μόνοι μας
Όλοι σας και μόνοι μας
Δεν πρόκειται ποτέ σας να
Πάρετε τη συγγνώμη μας μέσα στην πόλη μας
Πόλεμος, αναμετρήσου μας στα χαρακώματα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Είμαστε μόνοι μας στην γη που πατάς
Κι αυτή είν' η γνώμη μας
Μόνοι μας πάνω στα βήματα των προγόνων μας
Μόνοι μας κι όλοι σας, αναμετρήσεις
Όλοι σας και μόνοι μας
Όλοι σας και μόνοι μας
Δεν πρόκειται ποτέ σας να
Πάρετε τη συγνώμη μας μέσα στην πόλη μας
Πόλεμος, αναμετρήσου μας στα χαρακώματα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Είμαστε μόνοι μας στην γη που πατάς
Κι αυτή είν' η γνώμη μας
Μόνοι μας πάνω στα βήματα των προγόνων μας
Μόνοι μας κι όλοι σας, αναμετρήσεις
Όλοι σας και μόνοι μας
Όλοι σας και μόνοι μας
Δεν πρόκειται ποτέ σας να
Πάρετε τη συγγνώμη μας μέσα στην πόλη μας
Πόλεμος, αναμετρήσου μας στα χαρακώματα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Φι Βήτα, Φι Βήτα, Φι Βήτα φι Βήτα Σίγμα
Είμαστε μόνοι μας στην γη που πατάς
Κι αυτή είν' η γνώμη μας
Μόνοι μας πάνω στα βήματα των προγόνων μας
Μόνοι μας κι όλοι σας, αναμετρήσεις
Όλοι σας και μόνοι μας
Όλοι σας και μόνοι μας
Δεν πρόκειται ποτέ σας να
Πάρετε τη συγγνώμη μας μέσα στην πόλη μας
Πόλεμος, αναμετρήσου μας στα χαρακώματα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Ναι, ναι, ναι μπήκα στο νόημα με μία
Πήρα τη γύρα μου και ξέσπασα επάνω
Στο χαρτί μου με μανία δε δίνω μία
Δεν έχω μία
Αυτό δε σημαίνει δε νιώθω και δεν αγαπώ
Είμαι παιδί από την πλατεία
Πόσο μακριά μπορείς να πας
Όταν αυτά που έχεις κοντά σου δεν εκτιμάς
Σκορπάς σαν φύλο στον άνεμο που φυσά
Και μετά, και μετά, και μετά
Σε θυμάμαι όταν ρουφάω καπνούς
Να λες θα 'μαι για πάντα δίπλα σου, τ' ακούς
Μα δε σ' ακούω, παραλύω
Βουλιάζω στο βυθό σου σαν ακυβέρνητο πλοίο
Και χάνομαι
Πάνω στην πόλη των mcs ένα ξημέρωμα
Είναι το παιδί μώρα και είμαι χρέωμα
Πίνω τη ζάλη μου
Μέχρι να βγάλω την άκρη μέσα στο κεφάλι μου
Μέχρι να βάλω φωτιά σ' όλο το σκοτάδι μου
Αυτό το βράδυ που αυτό το βράδυ που η Σελήνη
Δε βγήκε για πάρτη μου
Είμαστε μόνοι μας στην γη που πατάς
Κι αυτή είν' η γνώμη μας
Μόνοι μας πάνω στα βήματα των προγόνων μας
Μόνοι μας κι όλοι σας, αναμετρήσεις
Όλοι σας και μόνοι μας
Όλοι σας και μόνοι μας
Δεν πρόκειται ποτέ σας να
Πάρετε τη συγγνώμη μας μέσα στην πόλη μας
Πόλεμος, αναμετρήσου μας στα χαρακώματα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Ναι, χαμένος μέσ' στον πανικό
Χωρίς καμιά ελπίδα και κανένα ιδανικό
Όσα κυλούσαν με ταχύτητα φωτός έχουν κολλήσει
Θυμίζουνε κινήσεις στο βυθό
Φίλε, θυμάμαι δε σημαίνει νοσταλγώ
Αλλά έχω ζήσει
Και δεν έχω κάπου να απολογηθώ
Είδα τον ήλιο να ανατέλλει όταν πως όλα
Είχαν τελειώσει κι ήταν κάτι μαγικό
Είχα το νου μου
Τροφοδοτώ τη μάχη του μυαλού μου
Πατώ πάνω στην κόψη του σπαθιού μου
Πατώ πάνω στην κόψη του σπαθιού μου
Όλα φαίνονται αλλιώς από την
Κόρη του ματιού μου
Βρήκα το δρόμο που οδηγεί στον ουρανό
Βρίσκετε ανάμεσα στην γη και τον καπνό, κοίτα
Πήραν το στίχο αφορμή για επεισόδιο
Το ματωμένο σου κουφάρι είναι εμπόδιο
Είμαστε μόνοι μας στην γη που πατάς
Κι αυτή είν' η γνώμη μας
Μόνοι μας πάνω στα βήματα των προγόνων μας
Μόνοι μας κι όλοι σας, αναμετρήσεις
Όλοι σας και μόνοι μας
Όλοι σας και μόνοι μας
Δεν πρόκειται ποτέ σας να
Πάρετε τη συγγνώμη μας μέσα στην πόλη μας
Πόλεμος, αναμετρήσου μας στα χαρακώματα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Είμαστε μόνοι μας στην γη που πατάς
Κι αυτή είν' η γνώμη μας
Μόνοι μας πάνω στα βήματα των προγόνων μας
Μόνοι μας κι όλοι σας, αναμετρήσεις
Όλοι σας και μόνοι μας
Όλοι σας και μόνοι μας
Δεν πρόκειται ποτέ σας να
Πάρετε τη συγνώμη μας μέσα στην πόλη μας
Πόλεμος, αναμετρήσου μας στα χαρακώματα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα
Είμαστε μόνοι μας στην γη που πατάς
Κι αυτή είν' η γνώμη μας
Μόνοι μας πάνω στα βήματα των προγόνων μας
Μόνοι μας κι όλοι σας, αναμετρήσεις
Όλοι σας και μόνοι μας
Όλοι σας και μόνοι μας
Δεν πρόκειται ποτέ σας να
Πάρετε τη συγγνώμη μας μέσα στην πόλη μας
Πόλεμος, αναμετρήσου μας στα χαρακώματα
Φέραμε θάνατο στα μικρόφωνα