Goin’ Through - Χάθηκες (Xathikes) στίχοι (lyrics)
[Goin’ Through - Χάθηκες Xathikes στίχοι lyrics]
Είναι μια απ' τις φορές που
'χω κάτι στο μυαλό μου
Απ' αυτές όλοι νομίζουν πως
Σκοτώνω τον καιρό μου
Θυμάμαι αναπωλο ψάχνω μες το παρελθόν
Μήπως κάπου συναντήσω οτιδήποτε γι' αυτόν
Γιατί θα ήθελα να ξέρω πως
Γερνάει ο καιρός σου
Που θυμήθηκες ρε φίλε πως τα
Πας με τον εαυτό σου
Τι έγινε επιτέλους κι έχεις χρόνια να φανείς
Τι τρέχει κι όλο ψάχνεις
Από 'μένα να κρυφτείς
Φοβάσαι να μιλήσεις σαν κάτι να συμβαίνει
Μοιάζεις με σκιά που 'χει μάθει να σοπαινει
Ή κάτι σα να χάθηκες ή ίσος να σε πήραν
Αυτά που κάποιους άλλους πρόλαβαν
Και τους πήραν
Δεν ξέρω τι θα πρέπει ακόμα να σκεφτώ
Μήπως πρέπει να βάλω στο μυαλό μου το κακό
Μονάχα αναρωτιέμαι τι έχει γίνει αν υπάρχεις
Αν παλέψες και χάθηκες στην
Δίνη κάποιας μάχης
Όλα αυτά που σκέφτομαι με κάνουν να θυμάμαι
Τα χρόνια αυτά που πέρασαν τα
Χρόνια αυτά που πάνε
Εκείνες οι υποσχέσεις και τα
Λόγια που 'χεις πει
Τώρα πλέον όλα αυτά πια μαζί σου έχουν χαθεί
Χάθηκες κι εσύ, με τους πολλούς
Ελπίζω απο 'κει που να 'σαι τώρα να ακούς
Που 'χεις πάει επιτέλους που
Είν' η επιμονή σου
Που είναι τώρα πια η αιώνια επιμονή σου
Κι όλα αυτά που αγαπούσες και τιμουσες
Τα πετάς μετά από χρόνια όσο
Σφιχτά κι αν τα κρατούσες
Τώρα ξέρω τι συμβαίνει όλα είναι καθαρά
Τώρα ένα δύο τρία μπαίνουν στη σειρά
Έτσι γίνεται συνήθως και τελειώνει η ιστορία
Έτσι σταματάω και ξεχνιέται η φασαρία
Δεν πιστεύω να γυρίσεις να θέλεις να με βρεις
Είμαι σίγουρος πως τώρα πια δε
Θέλεις να με δεις
Μα να αλλάξεις γνώμη ξαφνικά
Και να με ζητήσεις
Μη διστάσεις όσους ξέρεις για
Μένα να ρωτήσεις κι αν μετά απ' όλα αυτά
Δε ζητήσεις να με βρεις και
Κρυφτείς για τα καλά
Ας είναι στη χαρίζω γιατί νιώθεις τη ντροπή
Κάθε τόσο που πατάς όλα αυτά που έχεις πει
Χάθηκες κι εσύ, με τους πολλούς
Ελπίζω απο 'κει που να 'σαι τώρα να ακούς
'χω κάτι στο μυαλό μου
Απ' αυτές όλοι νομίζουν πως
Σκοτώνω τον καιρό μου
Θυμάμαι αναπωλο ψάχνω μες το παρελθόν
Μήπως κάπου συναντήσω οτιδήποτε γι' αυτόν
Γιατί θα ήθελα να ξέρω πως
Γερνάει ο καιρός σου
Που θυμήθηκες ρε φίλε πως τα
Πας με τον εαυτό σου
Τι έγινε επιτέλους κι έχεις χρόνια να φανείς
Τι τρέχει κι όλο ψάχνεις
Από 'μένα να κρυφτείς
Φοβάσαι να μιλήσεις σαν κάτι να συμβαίνει
Μοιάζεις με σκιά που 'χει μάθει να σοπαινει
Ή κάτι σα να χάθηκες ή ίσος να σε πήραν
Αυτά που κάποιους άλλους πρόλαβαν
Και τους πήραν
Δεν ξέρω τι θα πρέπει ακόμα να σκεφτώ
Μήπως πρέπει να βάλω στο μυαλό μου το κακό
Μονάχα αναρωτιέμαι τι έχει γίνει αν υπάρχεις
Αν παλέψες και χάθηκες στην
Δίνη κάποιας μάχης
Όλα αυτά που σκέφτομαι με κάνουν να θυμάμαι
Τα χρόνια αυτά που πέρασαν τα
Χρόνια αυτά που πάνε
Εκείνες οι υποσχέσεις και τα
Λόγια που 'χεις πει
Τώρα πλέον όλα αυτά πια μαζί σου έχουν χαθεί
Χάθηκες κι εσύ, με τους πολλούς
Ελπίζω απο 'κει που να 'σαι τώρα να ακούς
Που 'χεις πάει επιτέλους που
Είν' η επιμονή σου
Που είναι τώρα πια η αιώνια επιμονή σου
Κι όλα αυτά που αγαπούσες και τιμουσες
Τα πετάς μετά από χρόνια όσο
Σφιχτά κι αν τα κρατούσες
Τώρα ξέρω τι συμβαίνει όλα είναι καθαρά
Τώρα ένα δύο τρία μπαίνουν στη σειρά
Έτσι γίνεται συνήθως και τελειώνει η ιστορία
Έτσι σταματάω και ξεχνιέται η φασαρία
Δεν πιστεύω να γυρίσεις να θέλεις να με βρεις
Είμαι σίγουρος πως τώρα πια δε
Θέλεις να με δεις
Μα να αλλάξεις γνώμη ξαφνικά
Και να με ζητήσεις
Μη διστάσεις όσους ξέρεις για
Μένα να ρωτήσεις κι αν μετά απ' όλα αυτά
Δε ζητήσεις να με βρεις και
Κρυφτείς για τα καλά
Ας είναι στη χαρίζω γιατί νιώθεις τη ντροπή
Κάθε τόσο που πατάς όλα αυτά που έχεις πει
Χάθηκες κι εσύ, με τους πολλούς
Ελπίζω απο 'κει που να 'σαι τώρα να ακούς