Şiirbaz - İntihar Mektupları Şarkı sözleri (lyrics)
[Şiirbaz - İntihar Mektupları Şarkı sözleri lyrics]
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Hissizim ve empatiden mahrum
Zihnim hem hapis hem mahkum
Artık bu macerada ben de yokum, kusura bakma
Centilmen bi' ruh daima çıkartır huzura şapka
Menzilin kayboluşsa pusula şaşmaz
Hayatla kopan bağını kurtaramaz uzun halatlar
Gözkapaklarımda kazılı bütün
Hatıralar resimlerle
Tüm tonlar gri-kırmızı, mavi ve yeşil nerde?
Bi' türlü ayrılmadı lanet şehir peşimden ve
Hapsoldu buraya aşık olduğum her esir benle
Caddeler küfrederken
Ara sokaklar hep tedirgin
Hayatta kalmak için her gün
Yeni bi' şekle girdin modern bi' kertenkele
Yenilmeyen bi' kansersin
Neslicanlar öldüren Tanrı'ya inan dersin
Ruhunu törpüleyen şu yüzlerce basit korku
Evinin yanışını seyreden bunca pasif komşu
Sayfam ne kadar ağırsa o kadar hafif borcum
Şiir bu gri şehrin Nasir Jones'u
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Hissizim ve empatiden mahrum
Zihnim hem hapis hem mahkum
Bir özgürlük çağrısında hapsoluyor
Ses tellerim
Paradokslar yazarken kahroluyor defterlerim
Ucuz sandalyeler taht oluyor
Tükürdükçe kinimi
Omuzlarına denk geliyor küçültünce şiirimi
Bir şüphe var gülüşünde gizleniyor
En mutlu anlarında ele veriyor yıpranışını
İyi ki diyorum o duvarları hiç yıkmamışsın
Böylece görebiliyorsun inatla tırmanışımı
Bilirsin senin olmayan her şey senin gibidir
Birine güvenmek bastığın kaygan zemin gibidir
Kapısına çarpılar atılan evlerin
Çocuklarıyla büyüdüm
Korkuyla yürümek nedir bilirim
Sidik ve ceset kokan kaldırımlar rehberindir
Ölüm aklında canlanırsa bil ki şehre girdin
Karnındaki kelebekler evriliyor zehire şimdi
Bir sokak lambası ol ve sabahı bekle dimdik
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Hissizim ve empatiden mahrum
Zihnim hem hapis hem mahkum
İçinde bir boşluk en mutlu anlarında beliren
Bi' surat görürsün odanın camlarında deliren
Gece olur ve kabusların canlanırsa yeniden
Çıkar kahve fallarında gemiler
Midemde soğuk bir his, içimde veda hüznü
Seninle karşılaşmak kader miydi, tesadüf mü?
Soğuk bi' kış gecesi ve saat üçtü
Gündüz öyle küfürler ettim ki feza küstü, ha
Öfkeni bencil harcama
Resimler yırtıyorken içindeki o
Genci parçalar
Vakit nakittir diyen zengin amcalar
Taktik pek tutmadı
Bu yüzden biriktirdiğim intihar mektupları
Ah
Bu yüzden biriktirdiğim intihar mektupları
Bu yüzden biriktirdiğim intihar mektupları
Bu yüzden biriktirdiğim intihar mektupları
Bu yüzden biriktirdiğim intihar mektupları
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Hissizim ve empatiden mahrum
Zihnim hem hapis hem mahkum
Artık bu macerada ben de yokum, kusura bakma
Centilmen bi' ruh daima çıkartır huzura şapka
Menzilin kayboluşsa pusula şaşmaz
Hayatla kopan bağını kurtaramaz uzun halatlar
Gözkapaklarımda kazılı bütün
Hatıralar resimlerle
Tüm tonlar gri-kırmızı, mavi ve yeşil nerde?
Bi' türlü ayrılmadı lanet şehir peşimden ve
Hapsoldu buraya aşık olduğum her esir benle
Caddeler küfrederken
Ara sokaklar hep tedirgin
Hayatta kalmak için her gün
Yeni bi' şekle girdin modern bi' kertenkele
Yenilmeyen bi' kansersin
Neslicanlar öldüren Tanrı'ya inan dersin
Ruhunu törpüleyen şu yüzlerce basit korku
Evinin yanışını seyreden bunca pasif komşu
Sayfam ne kadar ağırsa o kadar hafif borcum
Şiir bu gri şehrin Nasir Jones'u
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Hissizim ve empatiden mahrum
Zihnim hem hapis hem mahkum
Bir özgürlük çağrısında hapsoluyor
Ses tellerim
Paradokslar yazarken kahroluyor defterlerim
Ucuz sandalyeler taht oluyor
Tükürdükçe kinimi
Omuzlarına denk geliyor küçültünce şiirimi
Bir şüphe var gülüşünde gizleniyor
En mutlu anlarında ele veriyor yıpranışını
İyi ki diyorum o duvarları hiç yıkmamışsın
Böylece görebiliyorsun inatla tırmanışımı
Bilirsin senin olmayan her şey senin gibidir
Birine güvenmek bastığın kaygan zemin gibidir
Kapısına çarpılar atılan evlerin
Çocuklarıyla büyüdüm
Korkuyla yürümek nedir bilirim
Sidik ve ceset kokan kaldırımlar rehberindir
Ölüm aklında canlanırsa bil ki şehre girdin
Karnındaki kelebekler evriliyor zehire şimdi
Bir sokak lambası ol ve sabahı bekle dimdik
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Yalnızca izliyorum mecbur kalıp
Dostlarımın yazdığı intihar mektupları
Hissizim ve empatiden mahrum
Zihnim hem hapis hem mahkum
İçinde bir boşluk en mutlu anlarında beliren
Bi' surat görürsün odanın camlarında deliren
Gece olur ve kabusların canlanırsa yeniden
Çıkar kahve fallarında gemiler
Midemde soğuk bir his, içimde veda hüznü
Seninle karşılaşmak kader miydi, tesadüf mü?
Soğuk bi' kış gecesi ve saat üçtü
Gündüz öyle küfürler ettim ki feza küstü, ha
Öfkeni bencil harcama
Resimler yırtıyorken içindeki o
Genci parçalar
Vakit nakittir diyen zengin amcalar
Taktik pek tutmadı
Bu yüzden biriktirdiğim intihar mektupları
Ah
Bu yüzden biriktirdiğim intihar mektupları
Bu yüzden biriktirdiğim intihar mektupları
Bu yüzden biriktirdiğim intihar mektupları
Bu yüzden biriktirdiğim intihar mektupları