Şiirbaz - Mecburumm Şarkı sözleri (lyrics)
[Şiirbaz - Mecburumm Şarkı sözleri lyrics]
Derdin nedir, kiminledir, ruhunu üzen nedir?
Şuurumu düzenledim başarmak için
Susmak nedir
Gül bahçemiz zehirlidir dikenleri
Ararken yitenleri, seni durdurmak için
Gün doğarken yada batarken
Beni hapsetti bir kum saatinin içinde zaman
Beni avuçlarında
Yeni yarışlarından sıkıldım ama mecburum!
Ayakta kalmaya, bazen her şeye rağmen
Zaten hayatta kalmaya yeminliyim, bu yüzden
Beni durduramaz zorlu yokuşlar
Sinsi bakışlar
Soğuk bu kışlar yada yağmurlar
Çünkü ben buyum
Beş yılda bir kömür ve
Makarnanız durdurmuyor akan kanı
Ben zamana çocukluğumu verdim
O bana sakalları
Sistem her gün palavrasını pazarladı
Sen her çeliştiğinde
Inandığın masallarını azarladın
Hayatın bir savaştı ve her savaş gibi
Bu kez de silah tüccarlarından
Başka hiç kimse kazanmadı
Öldürdün gerçekleri haykıran tüm yazarları
Böylece aynandaki köleye saygın azalmadı!
Bu pis yarını sen yarattın
Susturarak vicdanının isyanını
Geriye dönme imkanımız, sıfır
Bu kısır döngü ısırdıkça
Daha da tutsak hissedicen
Nedeni kendi yarattığın sınır veya sınıf
Yalnızken ayakta kalman tek gereken ve
Yaşamak kimse için kin ve nefret beslemeden
Devam etmek pes demeden, zihnimdeki sesler
Hemen hatırlatır, kalkmak istemem
Ama mecburum!
Geçirdim tam yirmi bir ekim ayı
Gördüklerim gözlerimden çekip aldı retinayı
Ölüme yaklaştıran her nefes bireysel
Kıyametine geri sayım
İnsanlık ölmedi sadece yeri kayıp
Dürüst ol, hayatında pürüz çok
Haftalardır suratında samimi bir gülüş yok
'Sonsuza dek seninleyim'
Diyenlerden ortalarda bir iz yok
Aşk sadece hormonal bir ilüzyon
Şuurumu düzenledim başarmak için
Susmak nedir
Gül bahçemiz zehirlidir dikenleri
Ararken yitenleri, seni durdurmak için
Gün doğarken yada batarken
Beni hapsetti bir kum saatinin içinde zaman
Beni avuçlarında
Yeni yarışlarından sıkıldım ama mecburum!
Ayakta kalmaya, bazen her şeye rağmen
Zaten hayatta kalmaya yeminliyim, bu yüzden
Beni durduramaz zorlu yokuşlar
Sinsi bakışlar
Soğuk bu kışlar yada yağmurlar
Çünkü ben buyum
Beş yılda bir kömür ve
Makarnanız durdurmuyor akan kanı
Ben zamana çocukluğumu verdim
O bana sakalları
Sistem her gün palavrasını pazarladı
Sen her çeliştiğinde
Inandığın masallarını azarladın
Hayatın bir savaştı ve her savaş gibi
Bu kez de silah tüccarlarından
Başka hiç kimse kazanmadı
Öldürdün gerçekleri haykıran tüm yazarları
Böylece aynandaki köleye saygın azalmadı!
Bu pis yarını sen yarattın
Susturarak vicdanının isyanını
Geriye dönme imkanımız, sıfır
Bu kısır döngü ısırdıkça
Daha da tutsak hissedicen
Nedeni kendi yarattığın sınır veya sınıf
Yalnızken ayakta kalman tek gereken ve
Yaşamak kimse için kin ve nefret beslemeden
Devam etmek pes demeden, zihnimdeki sesler
Hemen hatırlatır, kalkmak istemem
Ama mecburum!
Geçirdim tam yirmi bir ekim ayı
Gördüklerim gözlerimden çekip aldı retinayı
Ölüme yaklaştıran her nefes bireysel
Kıyametine geri sayım
İnsanlık ölmedi sadece yeri kayıp
Dürüst ol, hayatında pürüz çok
Haftalardır suratında samimi bir gülüş yok
'Sonsuza dek seninleyim'
Diyenlerden ortalarda bir iz yok
Aşk sadece hormonal bir ilüzyon