Şiirbaz, Amargi - Vicdan Şarkı sözleri (lyrics)

Bir ağıt, bir kara bulut
Pas bağlamış uzakta bir hudut
Ölü çocuklar ve tarih birikmiş
Insan diyor ki bana umut
İnfilak eyledi yüreğim
Meylim galaksi ufkundan öteye doğru
Şaman ayinlerinde varlık bulmak
Bedenim uygarlık batağında boğulur

Doğrultur insanı tabiatın
Atardamarlarında yaşamak
Tüm maskelerinizi çıkarın, kök salın toprağa
Geri verin insanı insana
Bronz bi’ kalkan ve kını kan dolu
Kılıç astı tam boynundan dünyayı
Pas kapladı diz boyu Sargon hevesini
Serpti yasal bi’ katlin
Metal bi’ namlunun ucunda
Yaşayan kelebektir hayat
Bir rüya değil bu toz bulutu
Anaların dilinden dökülen ağıttır heyhat!
Raks ediyor bir Çingene kızı ve
Yamalı eteğinden hüzün dağıtıyor yeryüzüne
Tutsak dağlarda patlamakta mayın

Çalmışken ateşi Prometheus
Siz ceset parçalarını saklamayın
Okyanusların ana vatanı gözlerdir
Çağın yangın tabakasındayız
Faili ayan bi’ maktulü susarken
Aynı sonun tam arkasındayız
Savaşı resmettiğiniz tuvalden akan
Tüm renkler kırmızı

İnşaasına kin biriken duvarlar ayırdı bizi
Bu hiç bitmeyen sızı
Bir mezalimin destanıdır bu
Tüm kavimlerin iştirak ettiği
Kaç bin yıldır tanrılar değişti
Insan değişmedi küllerinden beslendik hayatın
Sınırlar ve bayraklar huzurun katilidir
Bir hüzünlü müzikten isyan doğar

Büyümeyen çocuklara armağan olsun
Bitmeyecektir son dansımız
Bir yürüyüştür dünyayı sarıp
Ağrımızda yanacak son bulacak tiran savaşı
Gök kuşağında uyuyacak çocukların düşünden
Doğacak yeni bir dünya
Var olmak direnmek demektir
Sustukça yaşıyor musun ki güya?

İçindeyim hiç bitmeyecek kavgaların
Beynim gerillalara kamp alanı
Elimi nereye atabilirim? Onu bilemiyo'm
Ama direniyo'm en iyisi çantana tık
Bütün umutları ve boş tantananız
Hak, batılı er ya da geç yener
Bi’ gün ve her firavunun
Kendi başına yıkılır çok övündüğü saltanatı
Eline al sapanı, yüzüne bandananı bağla
Mücadele gücünü halktan alır
Onlar, kan saçar tanklarıyla anla tam
Yedi can o parkta, bi’ bankta kalır
Hepsi basmakalıp hasta
Ideolojilerine dayanarak
Haklıdır ah bakanım!
Alt tabanın evi boğaz degil
Ankara’nın grisi bi’ duvar manzaralı

Eskisi gibi en büyük espri sizin ön yargınız
Etkisiz hepsi bizim için bu müzik
Tek kişilik tepkimizin eskizi
Dinle ve gör farkını neslimizi tek tip
Içi tüketim hırsı dolu zombiler
Eden bu çöl yangını
Yoksulluk seni çarkıfeleğe itiyorsa
Boyun eğme feleğe, sök çarkını

Dök kaybını sayfaya! Monoton
Bu düzenin esiri olmuş onlarca Robocop’u
Uyarmak için her satır otomot
Zihinlerine molotof! Bitmedi Holocaust
Kenar mahallelere ittikleriniziz
Hakkımız için geri geldik
Gerçeğe kulak tıkayan herkese
Tanrı ceza olsun diye beni verdi

Açıkçası hiç umrumda değil akranlarımın
Çoğunun uğruna yarıştığı ün
Barış ve devrimi tadacak toprak horon
Halayla karıştığı gün
Müzik mücadeleyle eş orantılı
Hiphop en hakiki yoldaş sanırım
Nefret susar ve vicdanlar bağırır
Irkı yoktur gözyaşlarının!

Toplum Ahmet Kaya’larını darp edip
Alkışlar Serdar Ortaç’larını
Ki keza ileri götürmüyor bizi bu "yeni
Sınırlar ve ilahlar yaratma" mesaileri
Sıyrıl şu karanlıktan
Onca yüzyıla sindi hicran
Ne kaçabilirim ne de susturabilirim
Lanet gölgemin ismi vicdan