İmpala, Stabil - Korkma Şarkı sözleri (lyrics)
[İmpala, Stabil - Korkma Şarkı sözleri lyrics]
Korkuyorum ben karanlıktan aynalar
Öylece bakmakta bana
Ve de gelip al beni burdan
Çünkü sayfam katilim olmakta
Korkma kendinden affet bendini
Melekler siler günahlarını
Hayalin olan bi rüyada kalır sen
Yine aç elini hüdana bakıp
Korkutur bedeni ölüm toprağa çok da
Fazla ben uzakta değilim
En kötü insan fizanda değil her gece
Gelir o benim rüyamda dirilir
Yara dolu dizleri yorgun elleri
Yaşaladıkları fazla ve ağır
Korkak alıştırma gözyaşlarını şişsin gözlerin
Ağla ve bağır
Korkunu yaz ve de akşamı bekle
Bütün dertleri karala deftere
Yalnızlık bana gelmesin aman ha bugün
Yine rüzgara kapalı pencerem
Fırlamış alayı da filmlerden ama
Küfredicekken dilim ermez
Kin dolu yumruğu sıkarsın ama
Vuramazsın tanrıdan izin gelmez
Korkutur deniz soğuk ve derin
Korkutur uçurum kaybederim
Ben korkutur insan sabrederim ama soğuk
Olur hayatım anla beni
Kolayına kaçma ve yen duygularını
Korkma insan varamıyo kaçarak
Ve yinede gerekiyo inadına yaşamak kolay
Olan ölümdür akla gelir
Korkuyorum ben karanlıktan ama korkma burda
Da bak aydınlık var
Korkuyorum ben savaþmaktan ama korkma
Kalptede bi barışmak var
Korkuyorum ben dünyadan korkuyorum
Ben rüyalardan
Korkuyorum ben korkma korkuyorum ben korkma
Hayat bayat bi ekmek dayak
Atıp onu çalmaktan korkuyorum
Mühim olan aşk ya da sevgi benim
Için parada gözüm yok olmasa olur
Hayat öğretir bize küçüklükten parası
Olan adamın önünde eğil
Sen sadece insan ol yeter paran
Var yada yok önemli değil
Rüzgara dönük bu gözler ağlayıp
Bu sefer kendime soruyorum
Acaba bu renkli dünya benim hayatımla
Kendini bu yolda kıyaslıyor mu
Korkma rüzgarını alıpta yürü vede tekrar
Et deki yollar benim
Karanlığın içine giripte yürürüm yankılı
Sesimle korkmam derim
Mesafeler korkutur beni korkuyorum
Çünkü yollar uzun
Kalbim korkuma yenik düştü ve de
Özgür uzakta yolla bi mektup
Dert etme sevgi mesafesini sen
Çöz büyülü oyunun esaretini
Küçük bi çocukken hayat sokakta
Bozuyodu ruhun bekaretini
Korkuyorum evinin duvarlarından hepsi bir
Olup benim üstüme gelir
Kendime katil diyemem çünkü korkumu
Bi türlü öldüremedim
Içinde birikenleri vur duvarına sonra
Dal uykuna sakin derin
Yaşanıcak onca güzel şey varken en
Güzel hayalin uykuna gelir
Öylece bakmakta bana
Ve de gelip al beni burdan
Çünkü sayfam katilim olmakta
Korkma kendinden affet bendini
Melekler siler günahlarını
Hayalin olan bi rüyada kalır sen
Yine aç elini hüdana bakıp
Korkutur bedeni ölüm toprağa çok da
Fazla ben uzakta değilim
En kötü insan fizanda değil her gece
Gelir o benim rüyamda dirilir
Yara dolu dizleri yorgun elleri
Yaşaladıkları fazla ve ağır
Korkak alıştırma gözyaşlarını şişsin gözlerin
Ağla ve bağır
Korkunu yaz ve de akşamı bekle
Bütün dertleri karala deftere
Yalnızlık bana gelmesin aman ha bugün
Yine rüzgara kapalı pencerem
Fırlamış alayı da filmlerden ama
Küfredicekken dilim ermez
Kin dolu yumruğu sıkarsın ama
Vuramazsın tanrıdan izin gelmez
Korkutur deniz soğuk ve derin
Korkutur uçurum kaybederim
Ben korkutur insan sabrederim ama soğuk
Olur hayatım anla beni
Kolayına kaçma ve yen duygularını
Korkma insan varamıyo kaçarak
Ve yinede gerekiyo inadına yaşamak kolay
Olan ölümdür akla gelir
Korkuyorum ben karanlıktan ama korkma burda
Da bak aydınlık var
Korkuyorum ben savaþmaktan ama korkma
Kalptede bi barışmak var
Korkuyorum ben dünyadan korkuyorum
Ben rüyalardan
Korkuyorum ben korkma korkuyorum ben korkma
Hayat bayat bi ekmek dayak
Atıp onu çalmaktan korkuyorum
Mühim olan aşk ya da sevgi benim
Için parada gözüm yok olmasa olur
Hayat öğretir bize küçüklükten parası
Olan adamın önünde eğil
Sen sadece insan ol yeter paran
Var yada yok önemli değil
Rüzgara dönük bu gözler ağlayıp
Bu sefer kendime soruyorum
Acaba bu renkli dünya benim hayatımla
Kendini bu yolda kıyaslıyor mu
Korkma rüzgarını alıpta yürü vede tekrar
Et deki yollar benim
Karanlığın içine giripte yürürüm yankılı
Sesimle korkmam derim
Mesafeler korkutur beni korkuyorum
Çünkü yollar uzun
Kalbim korkuma yenik düştü ve de
Özgür uzakta yolla bi mektup
Dert etme sevgi mesafesini sen
Çöz büyülü oyunun esaretini
Küçük bi çocukken hayat sokakta
Bozuyodu ruhun bekaretini
Korkuyorum evinin duvarlarından hepsi bir
Olup benim üstüme gelir
Kendime katil diyemem çünkü korkumu
Bi türlü öldüremedim
Içinde birikenleri vur duvarına sonra
Dal uykuna sakin derin
Yaşanıcak onca güzel şey varken en
Güzel hayalin uykuna gelir