Jacques Brel - Mijn Vlakke Land songtekst (lyrics)

Wanneer de Noordzee koppig breekt
Aan hoge duinen
En witte vlokken schuim uiteenslaan
Op de kruinen wanneer de norse vloed beukt
Aan het zwart basalt
En over dijk en duin de grijze nevel valt
Wanneer bij eb het strand woest
Is als een woestijn
En natte westenwinden gieren van venijn
Dan vecht mijn land, mijn vlakke land

Wanneer de regen daalt op straten, pleinen
Perken
Op dak en torenspit's van hemelhoge kerken
Die in dit vlakke land de enige bergen zijn
Wanneer onder de wolken mensen dwergen zijn
Wanneer de dagen gaan in domme regelmaat
En bolle oostenwind het land
Nog vlakker slaat
Dan wacht mijn land, mijn vlakke land

Wanneer de lage lucht vlak
Over 't water scheert
Wanneer de lage lucht ons nederigheid leert
Wanneer de lage lucht er
Grijs als leisteen is
Wanneer de lage lucht er vaal als keileem is
Wanneer de noordenwind de vlakte vierendeelt
Wanneer de noordenwind er onze adem steelt
Dan kraakt mijn land, mijn vlakke land

Wanneer de Schelde blinkt in zuidelijke zon
En elke Vlaamse vrouw flaneert in zon-japon
Wanneer de eerste spin zijn lentewebben weeft
Of dampende het veld in juli-zonlicht beeft
Wanneer de zuidenwind er schatert
Door het graan
Wanneer de zuidenwind er jubelt langs de baan
Dan juicht mijn land, mijn vlakke land