Kayra - Resmi Evraklar Şarkı sözleri (lyrics)
Kayra [Onur İnal] Karabük, Türkiye 🇹🇷
[Kayra - Resmi Evraklar Şarkı sözleri lyrics]
Sessizliğin ürpertileri uykudan
Uyandırıyo beni
Kimsenin bilmediği günlerden geçtim o
Ara kaçtı betim benzim
Tüm şu resmi evraklarda ne kadar
Da garip duruyor ismim
Resmen varsın demek bu belki
Belki de yokluğumun belgesi
Terli ve parlak bir alnımda
Var tırnaklarımda bazı beyazlar
İnadımdan gururumdan düştüğüm bütün
Bu durumlar gülmüyorum zerre şakam yok
Damarımda öfkeli çocuklar
Yanıbaşımda türlü dolaplar kendime
Acımalarım maskaralıktan
Bana nolur söylesin onlar kaç
Kişilik ruhlarınız var
Yüzyıllardır ölüyorum her gece belki
De tam bu saatlerde
Suların yağmurların karların ve hatta bütün
Insanların aklını kaybettiği bi yerdeyim
Tüm şu resmi evraklarda ne kadar
Da garip duruyor ismim
Hissettirmeden izledim seni yutmak
Ister beni alemleri
Pis dümenleri batsın özgüvenleri ben mutsuz
Ailelerde mutlu kardeşlerden birisi
Asla unutmayacağım sırf utangaçlığı yüzünden
Yüzlerce fırsat tepenleri
Sonra zihnim dolandı urganlara boş kovanlara
Boynuma taşlar bağlayıp bıraksam
Dipsiz kör karanlığa
Bu arada şemsiyeler yükseliyor tüm
Yağmurların ağdalı göğsüne
Harflerin tüm kavisleriyle törpüyle örgüyle
Hatta buz gibi süngüyle
Kaybolmayı görüyorum her haliyle bunlardan
Bi haber ben
Neyi göremiyorum yine ben ben sanırım
Küflü bir topraktan ve
Batsın yere tüm resmi evraklar
Uyandırıyo beni
Kimsenin bilmediği günlerden geçtim o
Ara kaçtı betim benzim
Tüm şu resmi evraklarda ne kadar
Da garip duruyor ismim
Resmen varsın demek bu belki
Belki de yokluğumun belgesi
Terli ve parlak bir alnımda
Var tırnaklarımda bazı beyazlar
İnadımdan gururumdan düştüğüm bütün
Bu durumlar gülmüyorum zerre şakam yok
Damarımda öfkeli çocuklar
Yanıbaşımda türlü dolaplar kendime
Acımalarım maskaralıktan
Bana nolur söylesin onlar kaç
Kişilik ruhlarınız var
Yüzyıllardır ölüyorum her gece belki
De tam bu saatlerde
Suların yağmurların karların ve hatta bütün
Insanların aklını kaybettiği bi yerdeyim
Tüm şu resmi evraklarda ne kadar
Da garip duruyor ismim
Hissettirmeden izledim seni yutmak
Ister beni alemleri
Pis dümenleri batsın özgüvenleri ben mutsuz
Ailelerde mutlu kardeşlerden birisi
Asla unutmayacağım sırf utangaçlığı yüzünden
Yüzlerce fırsat tepenleri
Sonra zihnim dolandı urganlara boş kovanlara
Boynuma taşlar bağlayıp bıraksam
Dipsiz kör karanlığa
Bu arada şemsiyeler yükseliyor tüm
Yağmurların ağdalı göğsüne
Harflerin tüm kavisleriyle törpüyle örgüyle
Hatta buz gibi süngüyle
Kaybolmayı görüyorum her haliyle bunlardan
Bi haber ben
Neyi göremiyorum yine ben ben sanırım
Küflü bir topraktan ve
Batsın yere tüm resmi evraklar