Logos Apeili - Ρολόι (Roloi) στίχοι (lyrics)
[Logos Apeili - Ρολόι Roloi στίχοι lyrics]
Όλα δυσκολεύουν, μα κάτω δεν το βάλαμε πότε
Τα λέμε στην γύρα ή ψυχικά με τα κουπλέ
Οι μάχες έχουν τίμημα δεν είναι όλα κομπλέ
Αφού είδαμε δικούς μας να πέφτουνε στο παρκέ
Μα είμαστε άντρες, τα δύσκολα μας κάνανε
Όσο και να θέλανε τα όνειρα δεν πεθάνανε
Τα πήγανε πιο πάνω κι οι αδύναμοι δεν φτάνανε
Εμείς απλά ακόμα μια ευκαιρία χάναμε
Γιορτάζω κάθε μέρα όταν μου λες καλημέρα
Που ΄χω οικογένεια, μητέρα, πατέρα
Που ΄χω να ανέβω, καμία φοβέρα σ΄αυτό το έργο
Ότι με χαλάει πέρα, αν όχι μόνος μου φεύγω
Γυρεύω από μικρές χαρές μεγάλες
Πέφτω μ αναμνήσεις στου φθινοπώρου τις στάλες
Για να ακριβολογώ ακριβό-πωρο
Πλέον χωρίς σπατάλες
Χειμώνες στο ψυχόδραμα παίζω
Με τρύπιες μπάλες
Το μόνο που με τρώει
Είναι οι δείκτες που γυρνάνε στο ρολόι
Όλα τ΄άλλα αλλάζουνε ειδικά αν δεν είναι σόι
Τα πάντα είναι στο χέρι σου, άσε το μυρολόι
Συνήθισα απ΄την πτώση να ανεβαίνω
Να πάω ψηλά με τρόπο πέρα απ΄τον καθιερωμένο
Τα βλέπω ανάποδα δεν μ΄είδες τρελαμένο
Γιατί έχω ένα γάρο καβατζομένο
Μιλώ με τα τετράποδα πιο συχνά από ανθρώπους
Πέρα από την πίστη μου έχασα και τους τρόπους
Η φτώχεια δεν μιλάει πια ακούγεται με κρότους
Ψάχνω το φως ενώ οι δυνάμεις του σκότους
Εδώ με θέλουν δικό τους
Κάποιοι ήπιανε ζαμπόν και bye
Οι δυνατοί αντέχουνε και στον
Γκρεμό όπως τα bonsai
Δεν νικάει ο τολμών μα η προσπάθεια
Διώξε την μαυρίλα την μεγάλη σου συμπάθεια
Έχω χαμόγελο στο πρόσωπο κι
Ας τα΄χουν πάρει όλα
Νιώθω σαν σκύλος που τη γλύτωσε από φόλα
Έμαθα το τίποτα κι ας έλιωσα τη σόλα
Μα έμαθα αγάπη δεν βρίσκεις παντού και σ΄όλα
Τα λέμε στην γύρα ή ψυχικά με τα κουπλέ
Οι μάχες έχουν τίμημα δεν είναι όλα κομπλέ
Αφού είδαμε δικούς μας να πέφτουνε στο παρκέ
Μα είμαστε άντρες, τα δύσκολα μας κάνανε
Όσο και να θέλανε τα όνειρα δεν πεθάνανε
Τα πήγανε πιο πάνω κι οι αδύναμοι δεν φτάνανε
Εμείς απλά ακόμα μια ευκαιρία χάναμε
Γιορτάζω κάθε μέρα όταν μου λες καλημέρα
Που ΄χω οικογένεια, μητέρα, πατέρα
Που ΄χω να ανέβω, καμία φοβέρα σ΄αυτό το έργο
Ότι με χαλάει πέρα, αν όχι μόνος μου φεύγω
Γυρεύω από μικρές χαρές μεγάλες
Πέφτω μ αναμνήσεις στου φθινοπώρου τις στάλες
Για να ακριβολογώ ακριβό-πωρο
Πλέον χωρίς σπατάλες
Χειμώνες στο ψυχόδραμα παίζω
Με τρύπιες μπάλες
Το μόνο που με τρώει
Είναι οι δείκτες που γυρνάνε στο ρολόι
Όλα τ΄άλλα αλλάζουνε ειδικά αν δεν είναι σόι
Τα πάντα είναι στο χέρι σου, άσε το μυρολόι
Συνήθισα απ΄την πτώση να ανεβαίνω
Να πάω ψηλά με τρόπο πέρα απ΄τον καθιερωμένο
Τα βλέπω ανάποδα δεν μ΄είδες τρελαμένο
Γιατί έχω ένα γάρο καβατζομένο
Μιλώ με τα τετράποδα πιο συχνά από ανθρώπους
Πέρα από την πίστη μου έχασα και τους τρόπους
Η φτώχεια δεν μιλάει πια ακούγεται με κρότους
Ψάχνω το φως ενώ οι δυνάμεις του σκότους
Εδώ με θέλουν δικό τους
Κάποιοι ήπιανε ζαμπόν και bye
Οι δυνατοί αντέχουνε και στον
Γκρεμό όπως τα bonsai
Δεν νικάει ο τολμών μα η προσπάθεια
Διώξε την μαυρίλα την μεγάλη σου συμπάθεια
Έχω χαμόγελο στο πρόσωπο κι
Ας τα΄χουν πάρει όλα
Νιώθω σαν σκύλος που τη γλύτωσε από φόλα
Έμαθα το τίποτα κι ας έλιωσα τη σόλα
Μα έμαθα αγάπη δεν βρίσκεις παντού και σ΄όλα