Logos Apeili, DJ X-Lib - Αμφιβολίες (Amfivolies) στίχοι (lyrics)
[Logos Apeili, DJ X-Lib - Αμφιβολίες Amfivolies στίχοι lyrics]
Πως, τα υπολογίζω μα βγαίνω εκτός
Τα βάζω όλα μέσα ίσως να 'μαι τυχερός
Χαζεύοντας το έδαφος κατάλαβα πως
Ίσως πετάω μα ίσως να
Μην είμαι διόλου λογικός
Τα γράφω όλα στα γενικώς
Είναι πόλεμος, μπερδεύεσαι είναι ψυχολογικός
Ο κόσμος μετατράπηκε είναι πια ψηφιακός
Και 'συ όλο κάνεις κύκλους τετράγωνα διαρκώς
Αν προσπαθώ να γίνω λίγο ευγενικός
Και σου λέω καλημέρα, σου μοιάζει τιτανικός
Ο χρόνος είναι χάρισμα και ο πόνος δανικός
Όλο τον εαυτό σου ψάχνεις
Κι 'σαι κυκλοθυμικός
Το βλέμμα σου χαμένο στο
Κέντρο ήσουν βιαστικός έψαχνες κάτι για να
Ανέβεις φαινόσουνα νευρικός
Τα όνειρα σου ουτοπικά είσαι μελαγχολικός
Είσαι στα είκοσι περίπου και
'χεις γίνει αλκοολικός
Γεύτηκες πίκρα και δεν είσαι πια γλυκός
Τα βλέφαρά σου κλείνεις, παλμός ψυχεδελικός
Ταξιδεύει το μυαλό σου πριν γίνεις επιθετικός
Κάπου σου μοιάζω γι αυτό και είμαι σκεπτικός
Αμφιβολίες σ' έχουν κάνει καχύποπτο δεν μιλάς
Έχεις φτιάξει ένα λούκι μόνος
Σου και εκεί κυλάς
Κάπου να βρεθεί η άκρη με άγχος παρακαλάς
Τη ζωή σου έχεις κάνει κέρματα και σπαταλάς
Στιγμές πετάς λες και έχεις σ'αφθονία
Τα τελευταία σου όνειρα στα τελευταία θρανία
Από την κλειδαρότρυπα κοιτάς γεμάτος αγωνία
Καρέ καρέ πηγαίνεις λες και παίζεις σε ταινία
Ο ρυθμός κι η αρμονία πια τέλειωσαν δυστυχώς
Όλα ακούγονται παράτονα, παράφωνα και εκτός
Μόνο φαντάσματα, λείπει μέχρι κι η όπερα
Στα λάθη μαθημένος
Φτιαγμένος για τα χειρότερα
Το μονοπάτι σου στενεύει δεν ελπίζεις
Τα πράγματα μπερδεύονται όσο τα υπολογίζεις
Σκαλώνει το μυαλό μου όσο μ' αντικρίζεις
Μοιάζεις με τον καθρέφτη μου
Εμένα μου θυμίζεις
Τα βάζω όλα μέσα ίσως να 'μαι τυχερός
Χαζεύοντας το έδαφος κατάλαβα πως
Ίσως πετάω μα ίσως να
Μην είμαι διόλου λογικός
Τα γράφω όλα στα γενικώς
Είναι πόλεμος, μπερδεύεσαι είναι ψυχολογικός
Ο κόσμος μετατράπηκε είναι πια ψηφιακός
Και 'συ όλο κάνεις κύκλους τετράγωνα διαρκώς
Αν προσπαθώ να γίνω λίγο ευγενικός
Και σου λέω καλημέρα, σου μοιάζει τιτανικός
Ο χρόνος είναι χάρισμα και ο πόνος δανικός
Όλο τον εαυτό σου ψάχνεις
Κι 'σαι κυκλοθυμικός
Το βλέμμα σου χαμένο στο
Κέντρο ήσουν βιαστικός έψαχνες κάτι για να
Ανέβεις φαινόσουνα νευρικός
Τα όνειρα σου ουτοπικά είσαι μελαγχολικός
Είσαι στα είκοσι περίπου και
'χεις γίνει αλκοολικός
Γεύτηκες πίκρα και δεν είσαι πια γλυκός
Τα βλέφαρά σου κλείνεις, παλμός ψυχεδελικός
Ταξιδεύει το μυαλό σου πριν γίνεις επιθετικός
Κάπου σου μοιάζω γι αυτό και είμαι σκεπτικός
Αμφιβολίες σ' έχουν κάνει καχύποπτο δεν μιλάς
Έχεις φτιάξει ένα λούκι μόνος
Σου και εκεί κυλάς
Κάπου να βρεθεί η άκρη με άγχος παρακαλάς
Τη ζωή σου έχεις κάνει κέρματα και σπαταλάς
Στιγμές πετάς λες και έχεις σ'αφθονία
Τα τελευταία σου όνειρα στα τελευταία θρανία
Από την κλειδαρότρυπα κοιτάς γεμάτος αγωνία
Καρέ καρέ πηγαίνεις λες και παίζεις σε ταινία
Ο ρυθμός κι η αρμονία πια τέλειωσαν δυστυχώς
Όλα ακούγονται παράτονα, παράφωνα και εκτός
Μόνο φαντάσματα, λείπει μέχρι κι η όπερα
Στα λάθη μαθημένος
Φτιαγμένος για τα χειρότερα
Το μονοπάτι σου στενεύει δεν ελπίζεις
Τα πράγματα μπερδεύονται όσο τα υπολογίζεις
Σκαλώνει το μυαλό μου όσο μ' αντικρίζεις
Μοιάζεις με τον καθρέφτη μου
Εμένα μου θυμίζεις