Logos Apeili, DJ X-Lib - Διαπραγμάτευση (Diapragmateusi) στίχοι (lyrics)
[Logos Apeili, DJ X-Lib - Διαπραγμάτευση Diapragmateusi στίχοι lyrics]
Χαμένος μεσ' τον πανικό, μου λένε ψυχραιμία
Ηρέμησε, φύγε κρύψου αναζήτα την ηρεμία
Ξέρω που, βρίσκεται μα πια πηγαίνω αλλού
Ζαλισμένος, το κρασί βοηθά λες
Κι είναι ραντεβού μα ίσως και να 'ναι
Φλερτάρω τη βασίλισσα αλλά μου γυρνά σε ματ
Διαδηλώνω κάθε μέρα το άγχος μέσα μου ματ
Εμποδίζουν την πορεία μου οι
Σκέψεις γίναν πλακάτ
Λήψη πρώτη υποκρίσου καλά ή cut
Ρομαντικός ρεαλιστής στιγμών ληστής
Σκιά του χάους ανυπόμονος όχι πεσιμιστής
Δηλώνω άγνωστος στον άρρωστο
Σου κόσμο διαφανής
Απροσάρμοστος διαβάτης σε χώρο αναμονής
Εγκλωβισμένος σ' ένα σύμπλεγμα
Αλλόκοτων καταστάσεων
Ειν' όλα σκοτεινά και χρώμα δίνει πια
Μόνο το φως των στάσεων
Έχω την πίστη άθεων στο Κολοσσαίο κατέληξα
Ξεκίνησα απ το Πάνθεον
Μη μεταφράσεις τα λόγια δεν είναι θρήσκου
Ειν' απόσταγμα από τη ζωή κι
Η άποψη του Χρήστου
Ζω την αμνησία ας τελείωσα τον δίσκο
Μ' αυτό το λέω πλάνο
Ας νομίζουν πως είναι ρίσκο
Εκεί που βρίσκω λόγια να σου
Πω ποτέ δεν βρίσκω εσένα
Επιστρέφεις εσκεμμένα
Τις ώρες που χάνω εμένα
Συμβαίνει στον καθένα το να μη ζητά κανένα
Να του συμπαρασταθεί όταν τα δει όλα χαμένα
Μιλάω διπλά, έχοντας στόμα και καρδιά
Μόνο αν ήμουνα φακίρης θα κοιμόμουν
Έχω στο στρώμα μου καρφιά
Η ομορφιά του παραλόγου έγινε
Λόγος για βουτιά απ' τα ψηλά στα χαμηλά
Με αναμνήσεις σε κουτιά
Μια ανάσα φτάνει να με φέρει πιο κοντά
Μου απαντά ο ουρανός καθώς βροντά
Λίγο σκέφτηκα στο νόημα κατέληξα μετά
Πως του ήλιου τη γαλήνη νύχτα η βροχή μεθά
Κι όλα πλέον είναι διαφορετικά
Τις αμαρτίες μεσ' την πόλη βλέπω πανοραμικά
Η επιφάνεια γεμάτη με πάθη ουτοπικά
Κι η επιβίωση είναι υπόγεια
Ζούμε σαν τρωκτικά
Ίσως είναι όλα από έλλειψη αγάπης
Για να ονειρευτείς στα πόδια
Σου έγινες υπνοβάτης
Γυρεύω τη χαρά να δω, να βρω σαν ιχνηλάτης
Ας έχω δύο μάτια εγώ δεν είμαι διπλωμάτης
Ηρέμησε, φύγε κρύψου αναζήτα την ηρεμία
Ξέρω που, βρίσκεται μα πια πηγαίνω αλλού
Ζαλισμένος, το κρασί βοηθά λες
Κι είναι ραντεβού μα ίσως και να 'ναι
Φλερτάρω τη βασίλισσα αλλά μου γυρνά σε ματ
Διαδηλώνω κάθε μέρα το άγχος μέσα μου ματ
Εμποδίζουν την πορεία μου οι
Σκέψεις γίναν πλακάτ
Λήψη πρώτη υποκρίσου καλά ή cut
Ρομαντικός ρεαλιστής στιγμών ληστής
Σκιά του χάους ανυπόμονος όχι πεσιμιστής
Δηλώνω άγνωστος στον άρρωστο
Σου κόσμο διαφανής
Απροσάρμοστος διαβάτης σε χώρο αναμονής
Εγκλωβισμένος σ' ένα σύμπλεγμα
Αλλόκοτων καταστάσεων
Ειν' όλα σκοτεινά και χρώμα δίνει πια
Μόνο το φως των στάσεων
Έχω την πίστη άθεων στο Κολοσσαίο κατέληξα
Ξεκίνησα απ το Πάνθεον
Μη μεταφράσεις τα λόγια δεν είναι θρήσκου
Ειν' απόσταγμα από τη ζωή κι
Η άποψη του Χρήστου
Ζω την αμνησία ας τελείωσα τον δίσκο
Μ' αυτό το λέω πλάνο
Ας νομίζουν πως είναι ρίσκο
Εκεί που βρίσκω λόγια να σου
Πω ποτέ δεν βρίσκω εσένα
Επιστρέφεις εσκεμμένα
Τις ώρες που χάνω εμένα
Συμβαίνει στον καθένα το να μη ζητά κανένα
Να του συμπαρασταθεί όταν τα δει όλα χαμένα
Μιλάω διπλά, έχοντας στόμα και καρδιά
Μόνο αν ήμουνα φακίρης θα κοιμόμουν
Έχω στο στρώμα μου καρφιά
Η ομορφιά του παραλόγου έγινε
Λόγος για βουτιά απ' τα ψηλά στα χαμηλά
Με αναμνήσεις σε κουτιά
Μια ανάσα φτάνει να με φέρει πιο κοντά
Μου απαντά ο ουρανός καθώς βροντά
Λίγο σκέφτηκα στο νόημα κατέληξα μετά
Πως του ήλιου τη γαλήνη νύχτα η βροχή μεθά
Κι όλα πλέον είναι διαφορετικά
Τις αμαρτίες μεσ' την πόλη βλέπω πανοραμικά
Η επιφάνεια γεμάτη με πάθη ουτοπικά
Κι η επιβίωση είναι υπόγεια
Ζούμε σαν τρωκτικά
Ίσως είναι όλα από έλλειψη αγάπης
Για να ονειρευτείς στα πόδια
Σου έγινες υπνοβάτης
Γυρεύω τη χαρά να δω, να βρω σαν ιχνηλάτης
Ας έχω δύο μάτια εγώ δεν είμαι διπλωμάτης