Nefret - Doğanın Kanunu Şarkı sözleri (lyrics)
[Nefret - Doğanın Kanunu Şarkı sözleri lyrics]
Yeryüzündeki iktidarın gerçek sahibi doğa
Doğa mı senin bir parçan yoksa sen mi doğa
Paradoksları aşıp düşününce her şey
Mantığa uygun kısır döngüleri kabul ediyorum
Çünkü bu senin kanunun miras gibi alıp
Verip insanoğlu olarak nesilden nesile
Savaş soykırım kirlilik çoğalmakta
Artık yeter araştırmak yerine zulüm niye
Bir kum tanesinden uzayın sonsuz boşluğuna
Hükmederse eğer dünya kanunlarıyla sana
Doğanın dengesini bozmak için elini
Oynatacak gücün kalmaz
Ciğerim yanıyor bir ormanın yandığını görünce
Dumanlar alıyor yağmur bulutlarının yerini
Berrak akan suya karışan pisliği görünce
Akar gider ummana karışır hayallerim
Dünya kara ve zalim bir gezegen
Kazanıyor burada başkasını yok eden
Yok etmek sanki birinci kural
Bunları yapamayan oluyor masal
Hikâye mi anı mı tarih mi belli değil
Doğa artık sen insanın önünde eğil
Savaşacak gücün kalmadı bundan ol emin pes et
De kurtul artık batsın bu gemin
Bu gemi ister senin ister benim olurum
Ama bir gün ben de hâkimin
Fazla yolum kalmadı bu işin sonuna
Doldurdum her yerini atom bombasıyla
Güzeliklerini bozdum yaptım
Taştan ormanlarını
Kesip açıyorum kendime alan
Artık var benim de çok ve çok
Param yaşıyorum bu dünyayı kendi kanunlarımla
Yaşamı paylaştığın sonsuz karanlık
Seni yakan güneşin o eşsiz sıcaklığı
Göz kamaştıran güzellikler ta
Kendisidir doğanın
Alabildiğince yeşil ve maviyi görmek
Istiyorum kuşların maviliklerde süzülmelerini
Engin denizlerin her yerinde balıkların
Oynaştığını yüzdüklerini görmek istiyorum
Ey insanoğlu çiğnedikçe bu kanunu kendi
Ellerinle getiriyorsun sen sonunu
Bu ne kadar devam edecek acaba bilemem
Ama doğanın cezalarıyla kimse baş edemez
Bir depremde en yüksek binalarını sel olur
Alır götürür senin canını ve malını
Ya soğuktan donar ya sıcaktan ölür gidersin
Doğanın cezasını yine sen çekeceksin
Siyah ya da beyaz herkes eşit her
Şey saçma olurdu doğada olmasa çeşit
Temiz doğa miras bizden
Sonrakilere görevin ölene
Kadar yaşatmak en büyük ödevin
Evet, evet söylediğin çok
Çok doğru nerede kaldı bu beklenen soru
İnsanlar neyi bekliyor acaba bu kadar
Duyarsız mıyız dünyanın yok oluşuna
Benim için sorun yok bile denebilir
Ömrümden kaldı kesin yetmiş senedir
Dünya ise asırlardır dolaşır evrende bunu
Değiştirmeye hak yok kimsede
Hakkın yok soru yok kozun hiç yok
Bu anlattıklarımı sen beynine sok
Bak o kadar yakıcı ve sıcak ki
Sözlerim kutuptaki buz dağlarını bile erittim
Bu sıcak sözlerimin karşısındaki masum adam
Gözlerini bu bütün olanlara yuman
Soğuk bir duş al da derim sen uyan
Uyanamazsan olursun sen de karşımda duman
Yaşamı paylaştığın sonsuz karanlık
Seni yakan güneşin o eşsiz sıcaklığı
Göz kamaştıran güzellikler ta
Kendisidir doğanın
Doğa mı senin bir parçan yoksa sen mi doğa
Paradoksları aşıp düşününce her şey
Mantığa uygun kısır döngüleri kabul ediyorum
Çünkü bu senin kanunun miras gibi alıp
Verip insanoğlu olarak nesilden nesile
Savaş soykırım kirlilik çoğalmakta
Artık yeter araştırmak yerine zulüm niye
Bir kum tanesinden uzayın sonsuz boşluğuna
Hükmederse eğer dünya kanunlarıyla sana
Doğanın dengesini bozmak için elini
Oynatacak gücün kalmaz
Ciğerim yanıyor bir ormanın yandığını görünce
Dumanlar alıyor yağmur bulutlarının yerini
Berrak akan suya karışan pisliği görünce
Akar gider ummana karışır hayallerim
Dünya kara ve zalim bir gezegen
Kazanıyor burada başkasını yok eden
Yok etmek sanki birinci kural
Bunları yapamayan oluyor masal
Hikâye mi anı mı tarih mi belli değil
Doğa artık sen insanın önünde eğil
Savaşacak gücün kalmadı bundan ol emin pes et
De kurtul artık batsın bu gemin
Bu gemi ister senin ister benim olurum
Ama bir gün ben de hâkimin
Fazla yolum kalmadı bu işin sonuna
Doldurdum her yerini atom bombasıyla
Güzeliklerini bozdum yaptım
Taştan ormanlarını
Kesip açıyorum kendime alan
Artık var benim de çok ve çok
Param yaşıyorum bu dünyayı kendi kanunlarımla
Yaşamı paylaştığın sonsuz karanlık
Seni yakan güneşin o eşsiz sıcaklığı
Göz kamaştıran güzellikler ta
Kendisidir doğanın
Alabildiğince yeşil ve maviyi görmek
Istiyorum kuşların maviliklerde süzülmelerini
Engin denizlerin her yerinde balıkların
Oynaştığını yüzdüklerini görmek istiyorum
Ey insanoğlu çiğnedikçe bu kanunu kendi
Ellerinle getiriyorsun sen sonunu
Bu ne kadar devam edecek acaba bilemem
Ama doğanın cezalarıyla kimse baş edemez
Bir depremde en yüksek binalarını sel olur
Alır götürür senin canını ve malını
Ya soğuktan donar ya sıcaktan ölür gidersin
Doğanın cezasını yine sen çekeceksin
Siyah ya da beyaz herkes eşit her
Şey saçma olurdu doğada olmasa çeşit
Temiz doğa miras bizden
Sonrakilere görevin ölene
Kadar yaşatmak en büyük ödevin
Evet, evet söylediğin çok
Çok doğru nerede kaldı bu beklenen soru
İnsanlar neyi bekliyor acaba bu kadar
Duyarsız mıyız dünyanın yok oluşuna
Benim için sorun yok bile denebilir
Ömrümden kaldı kesin yetmiş senedir
Dünya ise asırlardır dolaşır evrende bunu
Değiştirmeye hak yok kimsede
Hakkın yok soru yok kozun hiç yok
Bu anlattıklarımı sen beynine sok
Bak o kadar yakıcı ve sıcak ki
Sözlerim kutuptaki buz dağlarını bile erittim
Bu sıcak sözlerimin karşısındaki masum adam
Gözlerini bu bütün olanlara yuman
Soğuk bir duş al da derim sen uyan
Uyanamazsan olursun sen de karşımda duman
Yaşamı paylaştığın sonsuz karanlık
Seni yakan güneşin o eşsiz sıcaklığı
Göz kamaştıran güzellikler ta
Kendisidir doğanın