No.1, Mesth - Yolun Sonu Şarkı sözleri (lyrics)
Ｎｏ．１ 𝐂𝐚𝐧 𝐁𝐨𝐳𝐨𝐤 🎤 Denizli, Türkiye 🇹🇷
[No.1, Mesth - Yolun Sonu Şarkı sözleri lyrics]
Aydınlıklar zindan, yürüdüğüm bu kentte
Soluduğum nefesse oksijen artı Hip-Hop
Sabaha karşı zaman hayallerime karşı çıktı
Yalanlarınız gerçeklerime destek çıktı
Bıktım!
Yol uzun vakit kısaydı, koşmak zorundaydım
Bak durmak zorundasın eğer gücün kalmamışsa
Pembe rengin üstüne karanlıklar sıçradı
Bedenim yerde yattı, ruhum içinden zıpladı
Kahrolan mı var yanımda görüş alanım dumanlı
Tadına baktı pis aşkın gözleri yüzünden kaçtı
Özünüz laçkalaştı, konuşuyorum duvara
Noel babanın 20 hediye borcu var bana
Karanlık odama misafir, alkolik bi şair
Elim yazar yarına dair, sayfa bomboş
Günler aldı dertlerimi, çözüm çözemedi
Aynalar yalan be zenci, yüzünü göremedim!
Hava buz gibi işık yok yolun sonu yakın!
Yarın yok gibi dönüp geçmişe bi bakın
Hayat bok gi̇bi̇ sönük ışıkları yakın!
Hadi vur dibe! Karanlık dört satır!
Karanlık dört satır!
İlerlemek zorundayım rüzgar tersine doğru
Yürüdüğüm bu yolda neydi yalan?
Hangi şıkta doğru?
Saplantılar bıçak misali göğüs delen
Herkes çok bilen ama kimdi yaşamı çözebilen
Aslında ben her şeyi eş değer biçtim ölüme
Bir çınar gölgesinde seyrederken (hayatı)
Kaybedilmiş kişiliğin ne olur ki şartı?
Yarına tebessüm ettiğimde sende yok bi kanıtı
Şimdi bir resim çiz
Rengi siyah-beyaz olmasın istesem bile
Dışarısı çok ayaz
Yalnız kaldığında itici gelen her şey için
Gönlünden kopanları, parçalanmış kağıda yaz!
Titrek ellerinden dökülsün kelimeler
Okuyanımız olmazsa kimin için bu emekler
Herkes bilir zaten silip atmanın tadını
Ama yazın kalsın isterim ben
Amına kodumun hayatı
Hava buz gibi işık yok yolun sonu yakın!
Yarın yok gibi dönüp geçmişe bi bakın
Hayat bok gi̇bi̇ sönük ışıkları yakın!
Hadi vur dibe! Karanlık dört satır!
Karanlık dört satır!
Soluduğum nefesse oksijen artı Hip-Hop
Sabaha karşı zaman hayallerime karşı çıktı
Yalanlarınız gerçeklerime destek çıktı
Bıktım!
Yol uzun vakit kısaydı, koşmak zorundaydım
Bak durmak zorundasın eğer gücün kalmamışsa
Pembe rengin üstüne karanlıklar sıçradı
Bedenim yerde yattı, ruhum içinden zıpladı
Kahrolan mı var yanımda görüş alanım dumanlı
Tadına baktı pis aşkın gözleri yüzünden kaçtı
Özünüz laçkalaştı, konuşuyorum duvara
Noel babanın 20 hediye borcu var bana
Karanlık odama misafir, alkolik bi şair
Elim yazar yarına dair, sayfa bomboş
Günler aldı dertlerimi, çözüm çözemedi
Aynalar yalan be zenci, yüzünü göremedim!
Hava buz gibi işık yok yolun sonu yakın!
Yarın yok gibi dönüp geçmişe bi bakın
Hayat bok gi̇bi̇ sönük ışıkları yakın!
Hadi vur dibe! Karanlık dört satır!
Karanlık dört satır!
İlerlemek zorundayım rüzgar tersine doğru
Yürüdüğüm bu yolda neydi yalan?
Hangi şıkta doğru?
Saplantılar bıçak misali göğüs delen
Herkes çok bilen ama kimdi yaşamı çözebilen
Aslında ben her şeyi eş değer biçtim ölüme
Bir çınar gölgesinde seyrederken (hayatı)
Kaybedilmiş kişiliğin ne olur ki şartı?
Yarına tebessüm ettiğimde sende yok bi kanıtı
Şimdi bir resim çiz
Rengi siyah-beyaz olmasın istesem bile
Dışarısı çok ayaz
Yalnız kaldığında itici gelen her şey için
Gönlünden kopanları, parçalanmış kağıda yaz!
Titrek ellerinden dökülsün kelimeler
Okuyanımız olmazsa kimin için bu emekler
Herkes bilir zaten silip atmanın tadını
Ama yazın kalsın isterim ben
Amına kodumun hayatı
Hava buz gibi işık yok yolun sonu yakın!
Yarın yok gibi dönüp geçmişe bi bakın
Hayat bok gi̇bi̇ sönük ışıkları yakın!
Hadi vur dibe! Karanlık dört satır!
Karanlık dört satır!