Nume - Δε Συγκρινόμαστε (De Sigkrinomaste) στίχοι (lyrics)
[Nume - Δε Συγκρινόμαστε De Sigkrinomaste στίχοι lyrics]
Δεν σεβοντουσαν μα τώρα μας ακούνε
Οσο γλείφουνε νομίζουν θα ανεβούνε
Μα θα είμαι ο τελευταίος που θα δούνε
Τι νομίζεις, οτι παίζουμε παιχνιδι
Θα σε φαν για το ακριβό σου το στολίδι
Ακόμα και οι μικροί το ξέρουν αυτό ήδη
Αμα δεν ξηγηθείς για όλους είσαι αρχίδι
Και εδώ δεν μιλάμε με ονόματα
Ο έτσι, ο αλλιώς και ψευδώνυμα
Έχω αγχός δεν φεύγει εκεί μόνιμα
Να μου λέει τους εχθρούς σου απο κοντά
Δεν ρωτάς οπαδό γιατί θέλει βία
Κανείς δεν ζητά ζωή εγκληματία
Ζητάμε ανέσεις και μία κυρία
Να μην δουλεύω και όχι μεγαλεία
Και αν το πλάνο δεν βγει πάμε για άλλονα
Θα τα φτιάξω τα φράγκα παράνομα
Τους πειράζει τους πιάνει παράνοια
Γιατί ενώσαμε κουφάλες τα Βαλκάνια
Άμα το αξίζεις θα σου κάνουμε καλή
Και όλο γκρινιάζουν πως δεν είναι αρκετή
Σε περιμένουν στο λάθος για καρφωτή
Αυτοι ζηλεύουν γιατί το ζούμε μαζί
Είμαστε αλήτες
Ζούμε τη νύχτα δεν συγκρινόμαστε με άλλους
Έχουμε σέβας και τρόπους αυτό το
Έμαθα απο δύο Γάλλους (χ2)
Άστους όλους να σου λένε οτι το 'χουν
Παραμύθια και ιστορίες οτι σπρώχνουν
Μαύρα northface, γάντια, fullface
Στη στραβή θέλω να δω πως νιώθουν, το νιώθουν
Κατεβένουμε στη γύρα για σουλάτσο
Θα σε πάρουν άρον άρον απ΄το μπράτσο
Τις εντολές τους να ακούσω εγώ δεν θα κάτσω
Καλύτερα νεκρός παρά παρέα με μπάτσο
Στη γειτονία μας λένε "οι σημαδεμένοι"
Πια δεν κοιμάται και να γίνει περιμένει
Όλοι αγκαλίαζονται το παίζουν ενωμένοι
Μα το γαμήδι το χρήμα ξέρω τους δένει
Θέλουν ουσίες για να νιώσουνε εντάξει
Και εγώ δύο φίλους και ένα γρήγορο αμάξι
Πες τους δεν είμαστε εμείς ότι κάτσει
Συμπεριφορά να αλλάξει στο τραπέζι αν αράξει
Βουλγαρία, Αλβανία και Κρήτη
Το ζούμε σαν αδέρφια μένουμε στο ίδιο σπίτι
Αν ρωτάνε επάγγελμα πες του αλήτη
Να δίνεις χέρι και να μη σηκώνεις μύτη
Αν δεν μας νίωσουν μην το κάνουνε ποτέ
Και σαν τον Ibra
(himovic) αν βάλω γκολ έχω τουπέ
Τρέχαμε, τρέχαμε σαν τον Mbappe
Ψάχναμε να βρούμε φράγκα κάτω απο τον καναπέ
Δεν μας δίνουνε αξία γιατί τρέμουν
Τα κωλόπαιδα τι κάνουν αν ανέβουν
Τη μουσική αυτή σαν είδωλο λατρεύουν
Στα κωλομάγαζα τους βλέπω τι χορεύουν
Τον δρόμο τον είδα, τον έμαθα
Ανθρώπους να γίνονται τέρατα
Και όταν θα νίωσουν πεταλούδες
Στο στομάχι τους
Να ξέρουν δεν θα είναι απο έρωτα
Είμαστε αλήτες
Ζούμε τη νύχτα δεν συγκρινόμαστε με άλλους
Έχουμε σέβας και τρόπους αυτό το
Έμαθα απο δύο γάλλους (χ2)