Ohash - Bitmeyen Hikayeler Şarkı sözleri (lyrics)

(Pmf Beats, Noisart)
(Denizo ve Shahulean ya)

Benim psikolojim bozuk hâlâ
Kara bulutlar üstümde hâlâ
Bugün aynıyım dünde neysem
Değişmem alıştım ben bunlara
Standartlara ve sınırlara
Uymadım adamım ben onlara
Kaybet'cek veya elimde kalan bi' şeyi yok
Bu yüzden gözüm kara
Rap benim tek ilacım içimi
Sayesinde açıkça döküyorum
Benim hayatım film
Filmlerden etkilenip bu satırları yazmıyorum
Ben eksiden başladım sıfırdan bile değil
Ve hâlâ mücadele ediyorum
Ben her zaman size göre imkansız
Olan ne varsa gerçekleştiriyorum
Ama bana ön yargılı yaklaşıyo'sunuz
Bilmeden, görmeden konuşup beni de


Kendiniz gibi zannediyo'sunuz
Ama siz hep yanıldınız
Beni kendinizle karıştırdınız
La zaten ben tek başıma yüzde birdim
Sizse yüzde doksan dokuzsunuz
Bana yer süpürtenler şimdi
Benim peşimden koşuyor
İşlerine gelince de bana
Yaşıma göre davranıyor
Kuzenimin zenginliği bu yeteneğim
Kadar olamıyor çünkü
Zamanında ödünç bile vermediği o kıyafetin
Markası bana sponsor şu an
Umarım göstermişimdir akılın yaşla
Alakasız olduğunu star olmasam da en azından
Orijinal ve doğal olduğumu
Yaşıtlarım alır harçlık bana
Yatar stream'lerden maaşım
İzle ve gör bro benim nasıl
Kendi ayaklarımın üstünde durduğumu
Yaşasaydın yaşadıklarımı dayanamazdın bi'
Bağımlıydın kesin
Unutturur belki ama sen kendini kör edersin
Rahatlayabilirsin evet ama bütün
Acılarınla pes edersin
Ben hiç çekmedim içime onu o bataklık
Da beni hiç içine çekmesin
Mermim sekmesin isabet etsin
Hedeflerimin içinden geçsin
PMF, Noisart Deniz'i göndersin
Hiç affetmem bebek bende gerisi
Düşmanlarım geçiriyo' epilepsi
Sanki aynı bokun laciverti hepsi
Yüksek BPM hayat
Yorma kendini sen hızıma yetişemezsin
Beklentileri yüksek, ah
Sorun değil karşılarım
Anne tokat gibi vuruyor yüzlerine
Benim bu başarılarım bitmez bahaneleri
Onların her şeye ayrı vardır bi' lafı
Bazı insanlar çok fakir onların
Sadece var paraları
Nefesim kesilmediği sürece kaçabilir
Iki günlük hevesim
Beni övmesin hiç kimse çünkü piyasa
Motorsuz bi' motor çetesi
Yalvarır bit'sin diye ama dur daha var
Üst baş değil karakterleri çakma
Benim fırçalamadığım dişlerim bile
Geleceklerinden daha parlak

Bitmeyen hikayeler, ya
Bitmeyen hikayeler, ya
Bunların devam ettiği yok
Bitmez, bitmez, bitmiyor
Bitmeyen hikayeler, ya, ya
Bitmez bu lanet hikayeler, ya
Bitmez bu lanet hikayeler, ya, ya
Bitmez bu lanet hikayeler, ya brr, brr, brra
Shahulean bitmeyen hikayeler

On sene boyunca içinde yaşadığım
Ülkede şartlar zordu
Bütün insanlar baskı altındaydı
Kadınların saçı çok az açık
Olduğunda polisler onları dövüyordu
Yüzlerine asit bile döküyorlardı
Bu yüzden ordaki kadınların bir
Çoğu, özgürlüğü yanlış anlayıp
Estetik ameliyatlarına giriyorlardı
Müzisyenler ise konser yapmak için bile
Devletten izin almaları gerekiyordu
Kafalarına göre, istedikleri zaman da
Şarkılarını yayınlayamıyo'lardı
Çünkü bi' platform yoktu
Nasıl Türkiye'de Vikipedia'ya giremiyorsan
Orda da Youtube'a giremiyorsun
Başka platformları da hiç kimse kullanmıyordu
Zaten orda bi' çoğu insanın
Interneti bile yoktu
Müzisyenlerin bir çoğu da bu yüzden
Ülkeden kaçmak zorunda kaldı
O kadar televizyonlarda dinden bahsediliyordu
Ki insanlar dinden soğumuştu
Tüm bunlar yüzünden hava kararınca evlerde
Çok pis partiler yapılıyodu
Gençlerin çoğu uyuşturucu bağımlısıydı
Anneniz babanız size yapma diyince
Nasıl inat yapıyo'sanız
İran'da insanlar da devlete
Öyle inat yapıyordu
Benim babam da müzisyendi
Ailesi onu dışlıyordu ve ona ne maddi
Ne manevi asla destek vermiyorlardı
Çocukken okulunu doğru düzgün okumadı
Ve yaşı ilerledikçe babasının şirketine
De girip çalışmadı
Bu yüzden de onu zorla askere gönderdiler
Askerde komutanıyla tartışıp komutanın
Çenesini kırdı hapise girdi
Çıkınca da ona hiçbir yerde
Çalışma izni vermediler
Zar zor konserler yapmaya çalışıyordu
Ama onun paralarına
Da devlet el koyuyordu veya iptal ettiriyordu
Annemse babamın öğrencisiydi
Babam ona enstrüman çalmayı öğretiyordu
Annem annesini ve babasını kazada kaybedince
Babam neyi varsa onunla paylaştı, onu korudu
Birbirlerini sevdiler ve evlendiler
Ne babamın kendisi ne de babamın
Ailesi pek kızla anlaşamıyordu
Ama kız hamile olunca işler değişti
Neyse ki sonunda ben doğdum
Üç yaşıma kadar idare edebildik
Ama bi' gün babam ve annem tartıştı
Babam bi' projesi için bi'kaç haftalığına
Şehir dışına çıkması gerekiyordu
O gidince annem bankadaki tüm paraları alıp
Evdeki eşyaları da satıp beni kaçırdı
Paraların çoğunu uyuşturucuya yatırdı
Beni aç bıraktı
Bi' şey istediğim zaman da beni
Dövüp karanlık bi' odaya bırakırdı
Bazen iki, bazen de on iki saat boyunca
Boyum o kadar kısaydı ki
Kapıyı veya ışığı açamıyordum
Üç sene babam öldü diye beni kandırdı
Beni sürekli anaokulu açılmadan çok
Erken kapısına bırakırdı
Ve beni almaya çok geç gelirdi
Ondan çok korkuyordum
O küçük yaşımda hayattan soğumuştum
Hiç kimsem yoktu tek arkadaşım karanlıktı
O kadar karanlıkta kalmıştım
Ki karanlıkta görebiliyordum
Bi' mucize bekliyordum ve bi'
Gün babamın ve annemin
Ortak bi' arkadaşı babama benim
Ner'de olduğumu söyledi
Ve babam da gelip beni kendi yanına aldı
Annem de sanki üstünde yük varmış gibi
Benden kurtulmuş gibi beni hiç aramadı
Babamla yaşamaya başladığımda akşamları
Işıklar kapanınca korkuyo'dum
Tramvalarım vardı, alışamamıştım
Yaşıtlarımla anlaşamıyo'dum
İsmim bile ülkede en fazla
Üç kişide falan bulunuyordu
Oyun oynamak bana sıkıcı geliyordu
Hep kendimi sorguluyordum
Bi'çok kez ben de sadece
Onlar gibi normal bi'
Çocuk olup normal bi' hayata
Sahip olmak istemiştim
Umutsuzdum, sürekli her şeyi sorguluyordum
Çünkü olanlara anlam veremiyordum
Hep "Ben bunları hak
Edecek n'aptım?" diyordum
Nedenini merak ediyordum, içine kapanıktım
Kimseye bir şey anlatmazdım
Kendi içime atardım
Zor bi' hayat yaşadığım için daha çok
Sert ve itiraz eden müzikleri seviyordum
Üç sene zor şartlarda elektro gitar çaldım
Amfim yoktu
Ne çaldığımı doğru düzgün anlamıyordum
Tellerim kopunca
Parasızlıktan tel alamıyorduk ve
Penamı da kaybedince
Parmağımla veya bozuk parayla çalıyordum
Ama o kadar seviyordum ki
Günde sekiz saat çalışırdım
Ellerim kanayana kadar
Müzik bana ilaç gibi bir şeydi
İstediğim gibi açık bi' şekilde
Içimi dökebilmemi sağlıyordu
Derslerime hiç çalışmazdım
Okulumu hiç sevmezdim çünkü her
Gittiğimde diğer çocuklar
Gibi neden ben de annemle değil de
Tek başıma gittiğimi soruyorlardı
Artık korkularımla yüzleşmemin
Zamanı gelmişti annemi görmeye gittim
Artık yaşım ilerlediği için her
Şeyi daha iyi gözlemiyordum
Ama hiç hoş şeylerle karşılaşmadım
Pek detayına girmek istemiyorum çünkü
Gerçekten utanç verici şeyler
Ama beni kendisinden soğutmuştu
Her şey üst üste gelmeye başlamıştı
Babamın yanına döndüğümde evi polisler bastı
Evi dağıtıp babamı gözümün
Önünde dövüp götürdüler
Babam geri döndüğünde parmakları
Kırılmıştı ve kendinde
Değildi çünkü elektrik şoku yemişti
Ve bana artık İran'dan
Çıkmamız gerektiğini söylemişti
Yoksa benim de geleceğim yanıcaktı
Evimizi bir daha basarlar diye
Kışın ortasında sokakta kaldık
Çok lazım olan eşyalarımızı aldık ve
Her şeyden vazgeçip ülkeden çıktık
Türkiye'ye geldik, bi' kuruş
Bile paramız yoktu, dili bilmiyorduk
Sokaklarda müzik çaldık
Gelip bir lira bırakan da oldu
Tükürüp küfür eden de
Bu yüzden insanların ne dediği umrumda değil
Gözlerimi kapatıp hedefime odaklanıyorum
Bi'çok şeyi öğrenip tecrübe ettim
Bi'çok şey kazandım ama kazandığım
Kadar da kaybettim
Her insan gibi ben de hatalar
Yaptım ama onlardan ders çıkardım
Öğrendiğim bi'kaç şeyi sizlerle
Paylaşmak istiyorum
Bunu unutmayın ki kötülüğü dibine
Kadar görmeden iyiliği göremezsiniz
Görseniz bile iyi olduğunu fark
Edemezsiniz ve kıymetini bilmezsiniz
Emin olun üstesinden gelemeyeceğiniz
Şey karşınıza çıkmaz
Tüm bu zorlukların bi' anlamı var
Bi' ayarı var
Zaten herkes aynı olsa renklerin
Bi' anlamı kalmaz
Hep bardağın dolu tarafından bakmaya çalışın
İnadına kafanızı dik tutun
İşin komik tarafı bunların hepsi
Aslında bir sınav bu yüzden hiç takmayın
Mesela ben kendimi hep toplumdan
Dışlanmışım gibi hissettim
Çünkü bana bende bi' gariplik
Varmış gibi davrandılar
Bi' çoğu beni anlamaz ve bilmez ki
Ben sıfırdan bile değil eksiden başladım
Kimseden bir adım önde falan değildim hatta
Tam tersine bir adım gerideydim
Mücadele ederek
Savaşarak ve çabalayarak buralara
Gelmeyi başardım
Ama bu sadece bu kadar olmayacak
Daha da çok kendimi geliştirmeye devam edicem
Şansa değil, hak ettim ve hakkını da vericem
Siz rahat olun ve şimdilik benden bu kadar
Burdan bu albümde emeği geçen
Herkesten teşekkür etmek istiyorum
Onlar tek tek sayılamıyacak kadar fazla
Yeah, Shahulean