Peter Blanker - Wijwaterkwast En Zwaard songtekst (lyrics)
[Peter Blanker - Wijwaterkwast En Zwaard songtekst lyrics]
Twee handen op een buik
Of dief en diefjesmaat er was al heel
Wat bondgenootschap hier op aard'
Maar door de eeuwen heen hield
Er maar eentje stand
Een samenwerking waar de mensheid
Wel bij vaart van wijwaterkwast en zwaard
Bij hooggeheven degen en zilveren hostiekelk
Verdwenen alle vragen van de wereldkaart
En stelde men toch vragen
Dan was het al te laat
Want men schoor alle schapen
Lang- of kortbehaard
Met wijwaterkwast en zwaard
Wanneer een hofprelaat een herdersmeisje nam
Haar heet en buiten zinnen had gepaard
Dan wist het liefje niet
Als zij 't had ondergaan
Dat contraceptie uit den boze was verklaard
Door wijwaterkwast en zwaard
En vele eminenties en vele generaals
Hebben zich na de strijd
Vaak insgelijks bedaard
In een salon vol pluche bij meisjes en madam
Warmden zij zich eendrachtig
Aan dezelfde haard
De wijwaterkwast en 't zwaard
't Was een gedroomde tijd
Voor alle militairen
Ze zaten in de zendingsoorlog hoog te paard
En heel wat blije wilden verlieten onbezwaard
Vervuld van schroot en zegeningen, deze aard'
Door wijwaterkwast en zwaard
En kwamen ze weerom uit verre tropenlanden
Dan werd er orde in het eigen land bewaard
De militair was snel met knuppel of met stok
De clerus wedde in stilte op dezelfde kaart
Van wijwaterkwast en zwaard
Men heeft vandaag de dag
Geen vijand te bevechten
En daarmee is de slapheid
Van de jeugd verklaard
Dus daarom gaat terecht als
Pleister en als troost
Al 't geld dat door de
Lange vrede wordt bespaard
Naar wijwaterkwast en zwaard
De ene speelt klaroen, harmonium de ander
En ieder die zich achter hun banieren schaart
Wordt 'crack' in marsmuziek of
In 't Gregoriaans
Muziek waar heel de mensheid straks
Weer wel bij vaart
Door wijwaterkwast en zwaard
Of dief en diefjesmaat er was al heel
Wat bondgenootschap hier op aard'
Maar door de eeuwen heen hield
Er maar eentje stand
Een samenwerking waar de mensheid
Wel bij vaart van wijwaterkwast en zwaard
Bij hooggeheven degen en zilveren hostiekelk
Verdwenen alle vragen van de wereldkaart
En stelde men toch vragen
Dan was het al te laat
Want men schoor alle schapen
Lang- of kortbehaard
Met wijwaterkwast en zwaard
Wanneer een hofprelaat een herdersmeisje nam
Haar heet en buiten zinnen had gepaard
Dan wist het liefje niet
Als zij 't had ondergaan
Dat contraceptie uit den boze was verklaard
Door wijwaterkwast en zwaard
En vele eminenties en vele generaals
Hebben zich na de strijd
Vaak insgelijks bedaard
In een salon vol pluche bij meisjes en madam
Warmden zij zich eendrachtig
Aan dezelfde haard
De wijwaterkwast en 't zwaard
't Was een gedroomde tijd
Voor alle militairen
Ze zaten in de zendingsoorlog hoog te paard
En heel wat blije wilden verlieten onbezwaard
Vervuld van schroot en zegeningen, deze aard'
Door wijwaterkwast en zwaard
En kwamen ze weerom uit verre tropenlanden
Dan werd er orde in het eigen land bewaard
De militair was snel met knuppel of met stok
De clerus wedde in stilte op dezelfde kaart
Van wijwaterkwast en zwaard
Men heeft vandaag de dag
Geen vijand te bevechten
En daarmee is de slapheid
Van de jeugd verklaard
Dus daarom gaat terecht als
Pleister en als troost
Al 't geld dat door de
Lange vrede wordt bespaard
Naar wijwaterkwast en zwaard
De ene speelt klaroen, harmonium de ander
En ieder die zich achter hun banieren schaart
Wordt 'crack' in marsmuziek of
In 't Gregoriaans
Muziek waar heel de mensheid straks
Weer wel bij vaart
Door wijwaterkwast en zwaard