Pindos Atletico - Nirvana στίχοι (lyrics)
[Pindos Atletico - Nirvana στίχοι lyrics]
Κάνω μια σκέψη τελευταία ότι ξεφεύγω
Κι άμα ξεφύγω ίσως και να τρελαθώ
Κι όσο πιο μέσα μπαίνω, τόσο πέφτω έξω
Δε σταματάω σε κανένα κενό
Έχω την τάση να θέλω να την κάνω
Άσκοπες νύχτες και ατελείωτο ποτό
Κι ενώ φαλτσάρουν τα ακόρντα μου στο πιάνο
Αυτή τραυλίζει το ρεφρέν μου στο ρυθμό
Και όλο λέω δε θ' αντέξω
Σαν τον Cobain ίσως με βρούνε νεκρό
Βγαίνω από μόνος στην απ' έξω
Μες στην νιρβάνα μου να αιμορραγώ
Και όλο λέω δε θ' αντέξω
Σαν τον Cobain ίσως με βρούνε νεκρό
Βγαίνω από μόνος στην απ' έξω
Μες στην νιρβάνα μου να αιμορραγώ
Και παίζω πλέον μόνος
Σαράκι μοιάζει ο χρόνος
Πάγωσαν τα πάντα, δεν ξέρω τι είναι πόνος
Κι όσο βάζω πάθος, η φωνή peakάρει
Κι αφού το νιώθω τόσο
Στ' αρχίδια μου αν φαλτσάρει
Κι όλο γράφω μπάρες, στην πόλη κάνω σβούρες
Δεν κάνω πλέον χαρές, μέρες φύγαν σκούρες
Εικόνες βλέπω άλλες, ελπίδες ήταν φρούδες
Δεν έχει πλέον χαρές, μάλλον είστε losers
Εδώ δεν έχει εφέ, πρόλογο, μα ούτε ψέμα
Τίποτα δεν περιμένει
Ο ήλιος βγαίνει κάθε μέρα
Ο δρόμος πια μακρύς, δεν αφήνω χνάρια
Παλεύω με τα χέρια μου γυμνά, τι είναι γάντια
Δε θέλω πια να παίξω γι'
Αυτό μένω στην απ' έξω
Στο χρόνο με calmάρω, δε θα με δεις να τρέξω
Και όλο λέω δε θ' αντέξω
Σαν τον Cobain ίσως με βρούνε νεκρό
Βγαίνω από μόνος στην απ' έξω
Μες στην νιρβάνα μου να αιμορραγώ
Και όλο λέω δε θ' αντέξω
Σαν τον Cobain ίσως με βρούνε νεκρό
Βγαίνω από μόνος στην απ' έξω
Μες στην νιρβάνα μου να αιμορραγώ
Κι άμα ξεφύγω ίσως και να τρελαθώ
Κι όσο πιο μέσα μπαίνω, τόσο πέφτω έξω
Δε σταματάω σε κανένα κενό
Έχω την τάση να θέλω να την κάνω
Άσκοπες νύχτες και ατελείωτο ποτό
Κι ενώ φαλτσάρουν τα ακόρντα μου στο πιάνο
Αυτή τραυλίζει το ρεφρέν μου στο ρυθμό
Και όλο λέω δε θ' αντέξω
Σαν τον Cobain ίσως με βρούνε νεκρό
Βγαίνω από μόνος στην απ' έξω
Μες στην νιρβάνα μου να αιμορραγώ
Και όλο λέω δε θ' αντέξω
Σαν τον Cobain ίσως με βρούνε νεκρό
Βγαίνω από μόνος στην απ' έξω
Μες στην νιρβάνα μου να αιμορραγώ
Και παίζω πλέον μόνος
Σαράκι μοιάζει ο χρόνος
Πάγωσαν τα πάντα, δεν ξέρω τι είναι πόνος
Κι όσο βάζω πάθος, η φωνή peakάρει
Κι αφού το νιώθω τόσο
Στ' αρχίδια μου αν φαλτσάρει
Κι όλο γράφω μπάρες, στην πόλη κάνω σβούρες
Δεν κάνω πλέον χαρές, μέρες φύγαν σκούρες
Εικόνες βλέπω άλλες, ελπίδες ήταν φρούδες
Δεν έχει πλέον χαρές, μάλλον είστε losers
Εδώ δεν έχει εφέ, πρόλογο, μα ούτε ψέμα
Τίποτα δεν περιμένει
Ο ήλιος βγαίνει κάθε μέρα
Ο δρόμος πια μακρύς, δεν αφήνω χνάρια
Παλεύω με τα χέρια μου γυμνά, τι είναι γάντια
Δε θέλω πια να παίξω γι'
Αυτό μένω στην απ' έξω
Στο χρόνο με calmάρω, δε θα με δεις να τρέξω
Και όλο λέω δε θ' αντέξω
Σαν τον Cobain ίσως με βρούνε νεκρό
Βγαίνω από μόνος στην απ' έξω
Μες στην νιρβάνα μου να αιμορραγώ
Και όλο λέω δε θ' αντέξω
Σαν τον Cobain ίσως με βρούνε νεκρό
Βγαίνω από μόνος στην απ' έξω
Μες στην νιρβάνα μου να αιμορραγώ