Raffine - Paranoyam Ölmez Şarkı sözleri (lyrics)
[Raffine - Paranoyam Ölmez Şarkı sözleri lyrics]
Yazamam artık eskisi gibi
Ben eski ben miyim ki? Ben sen miyim ki?
Kime göre kötü edelim Rap'leri takas
Ya da değiş bugün ve Raffine gibi yaz
Taarruzatlara güneş, bu civar gece beş
Uyanamadım, konuştuğun dil nece?
Tek bi' şansı vardı, yandı yazık ama
Hakkı vardı, hayli zordu bilmece
Peşimi terk et yollarımızın içinde
Hız korkuyu sileli çok oldu çok
Geçen her gün, ölüm yaşam gelen her gün
Tüm psikolojim yok oldu yok
Tehditlerin içi kof, karnım tok
Bi' ben bilirim, bi' tek ben yaratırım şok
Kaç defa tam dibimde durdu ok
Yay mı bahtı kara, ben mi şanslı bok?
Anlatılmaz boş vermişim gülüm
Tanıdığım iki kişi var biri yaşam, biri ölüm
Bu ikilem yapar beni deli
Yok diye düşünürüm ama aklım var gibi
Çeşnisi bol bi' Rap'le keşkesi çok
Beni bilse Erkin, dinlemezdi Rock
Biri geri sarsın, abarttım, evet
Sonra demesin, "Bak, ne demiş bu velet?"
Hiç bi' şey olmaz, iç limonlu votka
Fazlası karar, kusma yeter ki
Bildiğim kızlara benzemezdin, hani hayrola?
Bak, sapıttı karyola
Sokak gömer seni taşlara
Bi'kaç gram toz, şan, şöhret, biraz para
Gözün aldanır, gözün kanlanır
Düşersen çıkış yok, düşünürsün kara
Fikirleri boş makamı, olmasa hicaz
Kâğıt emer mürekkebi, benimki mecaz
Her şey hızlı dakik, var iki dost
Benim için ritim ve rhyme inanılmaz
Dışı içi bir ama içi dışı kir
Ya kolay mı güven? Her sözünüz bir önem
Bu sefer yorgundu dizler, koşamadım pek
Uçar aklımdan, kaçtı ezber
Şaşırmış bu çocuk, Rap'i bi' bok sanar
Her lafın götüne bi' kafiye takar
Ben bu konuda sessiz, Raffine bi' eşsiz
Derim düşünür, derin takan kalpsiz
Enine boyuna düşün, oyuna gelme
Film bitmeden katil kim bilemem, len
Herkes herkese benzer, herkes bana değil
Göre kafana laf edemen, len
Maksimum yaşa, minimal takıl, budur felsefe
Beni koyduğun hangi mertebe?
Söyle, yorumlar yüzüme lütfen
Yaşamayı bilirim kendi kendime
Boşu boşuna kaç mevzuya karış?
Hayat ucuz, içleri boş kaç arkadaş? (Kaç?)
Boş verip her şeyi yokmuşçasına
Başımda bunca dert ve sahte gülücük saç
Zengin Rapçi, sözde hayatı monopol
Kol çalışır, düşlerini koy
Ben bırakamadım değil, içimde kilitli
Hikâye yazdım esrarı bol
Düşünürüm boş ve bol
"Kendin" ol dedi ihtiyar
Ama kendimi sevmem ki
Kurdukça kafamda seyreldi saçım
Yorulma çok, paranoyam ölmez ki
Ben eski ben miyim ki? Ben sen miyim ki?
Kime göre kötü edelim Rap'leri takas
Ya da değiş bugün ve Raffine gibi yaz
Taarruzatlara güneş, bu civar gece beş
Uyanamadım, konuştuğun dil nece?
Tek bi' şansı vardı, yandı yazık ama
Hakkı vardı, hayli zordu bilmece
Peşimi terk et yollarımızın içinde
Hız korkuyu sileli çok oldu çok
Geçen her gün, ölüm yaşam gelen her gün
Tüm psikolojim yok oldu yok
Tehditlerin içi kof, karnım tok
Bi' ben bilirim, bi' tek ben yaratırım şok
Kaç defa tam dibimde durdu ok
Yay mı bahtı kara, ben mi şanslı bok?
Anlatılmaz boş vermişim gülüm
Tanıdığım iki kişi var biri yaşam, biri ölüm
Bu ikilem yapar beni deli
Yok diye düşünürüm ama aklım var gibi
Çeşnisi bol bi' Rap'le keşkesi çok
Beni bilse Erkin, dinlemezdi Rock
Biri geri sarsın, abarttım, evet
Sonra demesin, "Bak, ne demiş bu velet?"
Hiç bi' şey olmaz, iç limonlu votka
Fazlası karar, kusma yeter ki
Bildiğim kızlara benzemezdin, hani hayrola?
Bak, sapıttı karyola
Sokak gömer seni taşlara
Bi'kaç gram toz, şan, şöhret, biraz para
Gözün aldanır, gözün kanlanır
Düşersen çıkış yok, düşünürsün kara
Fikirleri boş makamı, olmasa hicaz
Kâğıt emer mürekkebi, benimki mecaz
Her şey hızlı dakik, var iki dost
Benim için ritim ve rhyme inanılmaz
Dışı içi bir ama içi dışı kir
Ya kolay mı güven? Her sözünüz bir önem
Bu sefer yorgundu dizler, koşamadım pek
Uçar aklımdan, kaçtı ezber
Şaşırmış bu çocuk, Rap'i bi' bok sanar
Her lafın götüne bi' kafiye takar
Ben bu konuda sessiz, Raffine bi' eşsiz
Derim düşünür, derin takan kalpsiz
Enine boyuna düşün, oyuna gelme
Film bitmeden katil kim bilemem, len
Herkes herkese benzer, herkes bana değil
Göre kafana laf edemen, len
Maksimum yaşa, minimal takıl, budur felsefe
Beni koyduğun hangi mertebe?
Söyle, yorumlar yüzüme lütfen
Yaşamayı bilirim kendi kendime
Boşu boşuna kaç mevzuya karış?
Hayat ucuz, içleri boş kaç arkadaş? (Kaç?)
Boş verip her şeyi yokmuşçasına
Başımda bunca dert ve sahte gülücük saç
Zengin Rapçi, sözde hayatı monopol
Kol çalışır, düşlerini koy
Ben bırakamadım değil, içimde kilitli
Hikâye yazdım esrarı bol
Düşünürüm boş ve bol
"Kendin" ol dedi ihtiyar
Ama kendimi sevmem ki
Kurdukça kafamda seyreldi saçım
Yorulma çok, paranoyam ölmez ki