Rat P - Φαρμάκια Kάτω στίχοι (lyrics)
[Rat P - Φαρμάκια Kάτω στίχοι lyrics]
Κοιτάς με πείσμα το ποτήρι
Σου μέχρι να γεμίσει
Ντυνω με φρικες το κεφάλι
Μου ως που να νιώσω στυση
Αυτό το βράδυ στο δωμάτιο
Το κεφάλι έχει φριξει
Μία απ τις χειρότερες μου μέρες
Κι ευτυχώς έχει ληξει
Πονας ανοδηνα μου λέγαν μα ποναω πολυ
Ποίος ξέρει τι θα ξεμερωσει το επόμενο πρωί
Λαλια δε βγαίνει από το στόμα
Και η γλώσσα στεγνη
Μοιάζουν ταινία ολα 'δω κι
Οι δολοφονοι στυγνοί
Κάτω από το σεντόνι μου νοήματα συγχαιονται
Οι νευρωνες στο μυαλό μου
Απ τη μουσική εμπναίονται
Καποια στιγμή τα μυστικά
Τυχαίνει και μαθαίνονται
Νοήματα που χάθηκαν, δεν αλληλοσυνδεονται
Μια βόλτα στο παρκακι θα μου δείξει τα πάντα
Για το ποιος στο διάλογο είμαι
Και τι βάζω στη τσάντα
Για το ποια θέα θαντικρισω
Στου μυαλού τη βεράντα
Μόλις κοιτάξεις το χαμόγελο τα
Ζόρια στη μπάντα
Εκ γεννετής με ελλατώματα και καχυποψίες
Συχνά γεματος εμμονές που θα
Μου βγουν σε κακίες
Συνηθισμενος σε στροφές που
Μάλλον γινανε ευθείες
Χειμερινός κολύμβητης μέσα σε θάλασσες κρύες
Η ζεστασια ενός ανθρώπου, δεν ειναι στη μιλιά
Είναι δύο ματια που σε βλέπουν
Και σου λένε πολλά
Αυτά ματιά τα καυτα που σιγοκαινε αργά
Αη πάνε κανε μιαγκαλια σε
Όσους σε θέλουν κοντά
Το κουτί αυτό που ανοίξαμε δεν είχε μέσα δωρα
4 η ώρα και πάλι στα ψυχοφθόρα
Γιατί αυτή η πορεία μας έγινε ανηφόρα και
Γιατί οι καθαρόι ουρανοί
Φέρνουν συνέχεια μπόρα
Γεμίσε το ποτήρι σου και πάμε να τα πούμε
Όσα φαρμακια ρε κι αν πιούμε
Με αυτά θα γιατρεφτούμε
Σε διάττοντες αστέρες που
Πέφτουνε θα ευχηθούμε
Πως το αύριο ξημερώνει
Και πρέπει ναφυπνηστούμε
Στηριξου σε έναν άνθρωπο να
Δουμε αν θα πέσεις
Όλα γυρω από τη βαρύτητα και
Τον νόμο της ελξης
Το κουβάρι που ξετυλίξες καλείσαι να μαζέψεις
Ξέρω δεν έχεις ορέξεις
Πέθανε η εποχής της τέρψης
Στη νήσο των χαμένων ποτέ
Θα συναντηθούμε λένε τόσα
Οι οφθαλμοι μας που σταμάτησαν να δρούνε
Με τόσα πολλά μυνήματα νοήματα εννοούνται
Μεσ' την ίδια φυλακή ξυπνάμε και παραπατούμε
Γεμίσε το ποτήρι σου και πάμε να τα πούμε
Όσα φαρμακια ρε κι αν πιούμε
Με αυτά θα γιατρεφτούμε
Σε διάττοντες αστέρες που
Πέφτουνε θα ευχηθούμε
Πως το αύριο ξημερώνει
Και πρέπει ναφυπνηστούμε
Σου μέχρι να γεμίσει
Ντυνω με φρικες το κεφάλι
Μου ως που να νιώσω στυση
Αυτό το βράδυ στο δωμάτιο
Το κεφάλι έχει φριξει
Μία απ τις χειρότερες μου μέρες
Κι ευτυχώς έχει ληξει
Πονας ανοδηνα μου λέγαν μα ποναω πολυ
Ποίος ξέρει τι θα ξεμερωσει το επόμενο πρωί
Λαλια δε βγαίνει από το στόμα
Και η γλώσσα στεγνη
Μοιάζουν ταινία ολα 'δω κι
Οι δολοφονοι στυγνοί
Κάτω από το σεντόνι μου νοήματα συγχαιονται
Οι νευρωνες στο μυαλό μου
Απ τη μουσική εμπναίονται
Καποια στιγμή τα μυστικά
Τυχαίνει και μαθαίνονται
Νοήματα που χάθηκαν, δεν αλληλοσυνδεονται
Μια βόλτα στο παρκακι θα μου δείξει τα πάντα
Για το ποιος στο διάλογο είμαι
Και τι βάζω στη τσάντα
Για το ποια θέα θαντικρισω
Στου μυαλού τη βεράντα
Μόλις κοιτάξεις το χαμόγελο τα
Ζόρια στη μπάντα
Εκ γεννετής με ελλατώματα και καχυποψίες
Συχνά γεματος εμμονές που θα
Μου βγουν σε κακίες
Συνηθισμενος σε στροφές που
Μάλλον γινανε ευθείες
Χειμερινός κολύμβητης μέσα σε θάλασσες κρύες
Η ζεστασια ενός ανθρώπου, δεν ειναι στη μιλιά
Είναι δύο ματια που σε βλέπουν
Και σου λένε πολλά
Αυτά ματιά τα καυτα που σιγοκαινε αργά
Αη πάνε κανε μιαγκαλια σε
Όσους σε θέλουν κοντά
Το κουτί αυτό που ανοίξαμε δεν είχε μέσα δωρα
4 η ώρα και πάλι στα ψυχοφθόρα
Γιατί αυτή η πορεία μας έγινε ανηφόρα και
Γιατί οι καθαρόι ουρανοί
Φέρνουν συνέχεια μπόρα
Γεμίσε το ποτήρι σου και πάμε να τα πούμε
Όσα φαρμακια ρε κι αν πιούμε
Με αυτά θα γιατρεφτούμε
Σε διάττοντες αστέρες που
Πέφτουνε θα ευχηθούμε
Πως το αύριο ξημερώνει
Και πρέπει ναφυπνηστούμε
Στηριξου σε έναν άνθρωπο να
Δουμε αν θα πέσεις
Όλα γυρω από τη βαρύτητα και
Τον νόμο της ελξης
Το κουβάρι που ξετυλίξες καλείσαι να μαζέψεις
Ξέρω δεν έχεις ορέξεις
Πέθανε η εποχής της τέρψης
Στη νήσο των χαμένων ποτέ
Θα συναντηθούμε λένε τόσα
Οι οφθαλμοι μας που σταμάτησαν να δρούνε
Με τόσα πολλά μυνήματα νοήματα εννοούνται
Μεσ' την ίδια φυλακή ξυπνάμε και παραπατούμε
Γεμίσε το ποτήρι σου και πάμε να τα πούμε
Όσα φαρμακια ρε κι αν πιούμε
Με αυτά θα γιατρεφτούμε
Σε διάττοντες αστέρες που
Πέφτουνε θα ευχηθούμε
Πως το αύριο ξημερώνει
Και πρέπει ναφυπνηστούμε