Rope, Afraz - Tozlu Raflar Şarkı sözleri (lyrics)

Üstünden geçen yıllar bu sevgimi hiç eskitmemiş
Uzaktan izledim hep seni işlerin ters gitmemiş
Her şeyi tek yaşadım emanet beden zan altında
Çoktan unutmuşsun her şey yolundaymış hayatında

Herkese unuttuğumu söylemiştim bidaha yazmayacaktım
Özlemeyecektim de ateş bacayı sarmayacaktı
Aldığın hediyeler bu tozlu rafta kalmayacaktı
Uzaklardan çok sevildin elbet bir gün anlayacaksın

Yıllar sonra tekrar aradım lakin telefon çalmıyodu
Tek değişen şey saçın değilmiş bunuda anlıyorum
Bi tek bana mı kuraksın sen? oraya yağmur yağmıyo mu?
Yanımdayken gülen gözler başka birine ağlıyo mu?

Orda nasıl bilmem fakat burda sevgi emektir
Özlediğimi bilmen için söylemem mi gerekli
Kıymetlere binmek için ölmemiz mi gerekli
Kalbe ateş değmediyse hiç sevmedin demektir

Tutunduğum bir dalım yok benim
Ne yana savrulsam bilmiyorum
Sırtımdan vuran vurana
Ne yana kırılsam bilmiyorum

Ellerim yorgun artık yazmaktan usanmışım
Bu yüzden bir konuşur binlerce kez susarmışım
Kaç defter eskittim kaç şiire hayat verdim
Bu aşkta ben dekorum sen başrol karakterdin

O kadar basit değil unutmamızı sağlamaz kin
Gidenler kalan insanın halinden anlamaz ki
İçimde çok biriktin gerçekleri duyamıyorum
Nefret edip yatıyorken özleminle uyanıyorum

Tutunduğum bir dalım yok benim
Ne yana savrulsam bilmiyorum
Sırtımdan vuran vurana
Ne yana kırılsam bilmiyorum

Tutunduğum bir dalım yok benim
Ne yana savrulsam bilmiyorum
Sırtımdan vuran vurana
Ne yana kırılsam bilmiyorum