Rota, Lalfizu - Yara Şarkı sözleri (lyrics)
Rota [Bulut Sedat Alpman]
[Rota, Lalfizu - Yara Şarkı sözleri lyrics]
Çöpten toplar yemek kaderi buymuş demek
Yok gelecek, duanı duymadı bir gün melek
Çünkü karnın aç bu yara ruhuma
Senin karnın aç benim ruhum aç
İnsanlar beni anlayamaz
En azından büyük çoğunluğu
Karnı aç olanlar için bu ruhun
Açlığı bu hüznün soğukluğu
Herkes bir derdi olduğundan emin fakat
Daha yeni gördüm dün
Çöpten topladığı çilekle mutlu olan
Bir küskün çocukluğu
İnsanlar beni anlayamaz kabul
Etmiyorum ben yorgunluğu
Onların sesi olmaktan vazgeçersem annem
Helal etmez borcu
Doğruluğun bedeli fazla lâkin
Başarabilirsen koşturdum
Yolların kutsallığı vicdanımı rahat
Ettirebilecek kahroldum
Hep bir başıma ölmekten
Yetiştirdiğimin içinde bile dünyalık
Heveslerini alt edemeyen
Bir bitmeyen şu nankörlükten
Hiçbirimize lazım değilken hem de
Yer ayır göklerden desem de fayda bu kıt
Anlayışsızlık beni ayırır götlerden
Ter döktüm, yeterli değilse dökerim kan
Hedefim yıkmak aptala sığarım yapacam
Devrim görevim var
Kimse benim adıma boş yere hiçbir
Zaman yapmaya kalkışmasın plan
Benim o aç çocuğa bir sözüm var
Çöpten toplar yemek kaderi buymuş demek
Yok gelecek, duanı duymadı bir gün melek
Çünkü karnın aç bu yara ruhuma
Senin karnın aç benim ruhum aç
İnsanlar beni anlayamaz
Benim içimde taşıdığım en büyük yara bu iken
O büyük çoğunluk umursamıyor bunu
Hiç rahat edemiyorum uyurken
Sürekli rahatsızım ruhen
Suçlu hissediyorum mutluyken
Çünkü ilk eşyamı çöpten aldım
Pek gururlu bir delikanlıyken
Neyi dert ettiğinden emin olan
Tüm dedikoducuların düştüğü zevk
Ne geçer bilmez gönlümden
Inan her biri yediler ömrümden
Ne kadar bıktım bahsedemem
Dönmedikçe hiç körlüğünden bölünmüş dünden
Gerek diye özgürlüğünden
Ne devlet ne de yaratanda bu suç (Suç)
Sen de bunu dinleyen puşt
Onlar haksız yere milyonlara sahip
O çocuk bulmaz kuş
Nedenini bildiğine kefilim
Yanında olmadığın sefilin
Ben aptalları disslemedim, disslemem
Benim küfrüm hep senin
Temsil ettiği şeylerdir
Kızdığım haksız servettir
Istediğim cennet değil ama
Ateşleri bölüşmek erdemdir
Insanlar bunu anlayamaz herkese namerttir
Onları affetmem
Çöpten toplar yemek kaderi buymuş demek
Yok gelecek, duanı duymadı bir gün melek
Çünkü karnın aç bu yara ruhuma
Senin karnın aç benim ruhum aç
Yok gelecek, duanı duymadı bir gün melek
Çünkü karnın aç bu yara ruhuma
Senin karnın aç benim ruhum aç
İnsanlar beni anlayamaz
En azından büyük çoğunluğu
Karnı aç olanlar için bu ruhun
Açlığı bu hüznün soğukluğu
Herkes bir derdi olduğundan emin fakat
Daha yeni gördüm dün
Çöpten topladığı çilekle mutlu olan
Bir küskün çocukluğu
İnsanlar beni anlayamaz kabul
Etmiyorum ben yorgunluğu
Onların sesi olmaktan vazgeçersem annem
Helal etmez borcu
Doğruluğun bedeli fazla lâkin
Başarabilirsen koşturdum
Yolların kutsallığı vicdanımı rahat
Ettirebilecek kahroldum
Hep bir başıma ölmekten
Yetiştirdiğimin içinde bile dünyalık
Heveslerini alt edemeyen
Bir bitmeyen şu nankörlükten
Hiçbirimize lazım değilken hem de
Yer ayır göklerden desem de fayda bu kıt
Anlayışsızlık beni ayırır götlerden
Ter döktüm, yeterli değilse dökerim kan
Hedefim yıkmak aptala sığarım yapacam
Devrim görevim var
Kimse benim adıma boş yere hiçbir
Zaman yapmaya kalkışmasın plan
Benim o aç çocuğa bir sözüm var
Çöpten toplar yemek kaderi buymuş demek
Yok gelecek, duanı duymadı bir gün melek
Çünkü karnın aç bu yara ruhuma
Senin karnın aç benim ruhum aç
İnsanlar beni anlayamaz
Benim içimde taşıdığım en büyük yara bu iken
O büyük çoğunluk umursamıyor bunu
Hiç rahat edemiyorum uyurken
Sürekli rahatsızım ruhen
Suçlu hissediyorum mutluyken
Çünkü ilk eşyamı çöpten aldım
Pek gururlu bir delikanlıyken
Neyi dert ettiğinden emin olan
Tüm dedikoducuların düştüğü zevk
Ne geçer bilmez gönlümden
Inan her biri yediler ömrümden
Ne kadar bıktım bahsedemem
Dönmedikçe hiç körlüğünden bölünmüş dünden
Gerek diye özgürlüğünden
Ne devlet ne de yaratanda bu suç (Suç)
Sen de bunu dinleyen puşt
Onlar haksız yere milyonlara sahip
O çocuk bulmaz kuş
Nedenini bildiğine kefilim
Yanında olmadığın sefilin
Ben aptalları disslemedim, disslemem
Benim küfrüm hep senin
Temsil ettiği şeylerdir
Kızdığım haksız servettir
Istediğim cennet değil ama
Ateşleri bölüşmek erdemdir
Insanlar bunu anlayamaz herkese namerttir
Onları affetmem
Çöpten toplar yemek kaderi buymuş demek
Yok gelecek, duanı duymadı bir gün melek
Çünkü karnın aç bu yara ruhuma
Senin karnın aç benim ruhum aç