RSPC, Hals - Dünya Makinası Şarkı sözleri (lyrics)
[RSPC, Hals - Dünya Makinası Şarkı sözleri lyrics]
İnsanlar mezarlara babaları
Oğulları gömülürken
Gecenin rahmine kara yel düşer tekinsiz
Ben kendimden şüpheler kazıyıp yaygaracı
Bi' baş ağrısıyla
Şu basmakalıp günü kurtarmak pahasına
Kapkara taştan Dünya makinesine girerken
Tereddüdüm mai siyah dik kafalı
Retinam insana boyanmış bi' kara
Delik sıradanlık manzaralı
Gemiler kalkıyor içimden vatansız bandıralı
Bekliyorum med-cezirin bahtına rastgele
Gelemeyecek bir rastlantı
Müzmin avare gülümse
Kendine yalan söyle gerekirse
Sonbaharın patavatsızlığı güneşi
Sarartır neredeyse
Mütemadi gelirim kendime matiz
Bi' gecenin şerefesinde
Medeni yalnızlık kabaresinde
Varoluşun arefesinden
Bana kartpostallar yolla, içinden albatroslar
Radyasyona bağımlı yağmura duacı kırlangıçlar
Bilmiyorum ne işim var, sekiz saat daha
Kendini yakalıyorsun bazen insan içine
Çıkmaya ramak kala
Sonra ihtiyar heykeller na-moda trençkot
Kuşanıp artık sonra
Sırtlarında mermer sandık yağmurun
Aklına gelecekler
Sonra çağ dışı narkotiklerin
Kana karışamayan dikkatsizliği
Dayanılmaz bi' hal alıp
Bizi küllerimizden var edecekler
Evvel zamanda kamburu anlayamazdım
Başka bi' gerçek mümkün
Beni bununla kandıramazsın
Gıyabında kendimlen vedalaşıp
Korkmama mahal yok gibi
Ölümlüler öldüklerinde akrabalaşır
Anların ağrısı gözlerin dalması
Nemi dolmuş içime
Kaçtığım evlerin sakinleri sessiz
Tek başıma görüldüm birliğimde bilindim
Bu o kadar önemli değil yaşarken her şeyden
İzinler aldım geçerken kalanlar uyanmasın
Gidenler dönmesin yeter ki
Sen galiba ve hiç kuşkusuzsun
Ahengi doğaya özgü basit kusursuzluk
Olduğun yerde kal, alış oraya, taşlaş ve
Tik tak ve sarkaç ve zamanda kayboldun
Buradan gitmeme kaldırım mı kahroldu?
Zat-ı aliniz körkütük mü sarhoştu
Gecenin rahmine, yo düştü huzursuzluk, kalk
Anların ağrısı gözlerin dalması
Kalanlar uyanmasın gidenler dönmesin
Ölüler ölür, ölüler bağlanır
Oğulları gömülürken
Gecenin rahmine kara yel düşer tekinsiz
Ben kendimden şüpheler kazıyıp yaygaracı
Bi' baş ağrısıyla
Şu basmakalıp günü kurtarmak pahasına
Kapkara taştan Dünya makinesine girerken
Tereddüdüm mai siyah dik kafalı
Retinam insana boyanmış bi' kara
Delik sıradanlık manzaralı
Gemiler kalkıyor içimden vatansız bandıralı
Bekliyorum med-cezirin bahtına rastgele
Gelemeyecek bir rastlantı
Müzmin avare gülümse
Kendine yalan söyle gerekirse
Sonbaharın patavatsızlığı güneşi
Sarartır neredeyse
Mütemadi gelirim kendime matiz
Bi' gecenin şerefesinde
Medeni yalnızlık kabaresinde
Varoluşun arefesinden
Bana kartpostallar yolla, içinden albatroslar
Radyasyona bağımlı yağmura duacı kırlangıçlar
Bilmiyorum ne işim var, sekiz saat daha
Kendini yakalıyorsun bazen insan içine
Çıkmaya ramak kala
Sonra ihtiyar heykeller na-moda trençkot
Kuşanıp artık sonra
Sırtlarında mermer sandık yağmurun
Aklına gelecekler
Sonra çağ dışı narkotiklerin
Kana karışamayan dikkatsizliği
Dayanılmaz bi' hal alıp
Bizi küllerimizden var edecekler
Evvel zamanda kamburu anlayamazdım
Başka bi' gerçek mümkün
Beni bununla kandıramazsın
Gıyabında kendimlen vedalaşıp
Korkmama mahal yok gibi
Ölümlüler öldüklerinde akrabalaşır
Anların ağrısı gözlerin dalması
Nemi dolmuş içime
Kaçtığım evlerin sakinleri sessiz
Tek başıma görüldüm birliğimde bilindim
Bu o kadar önemli değil yaşarken her şeyden
İzinler aldım geçerken kalanlar uyanmasın
Gidenler dönmesin yeter ki
Sen galiba ve hiç kuşkusuzsun
Ahengi doğaya özgü basit kusursuzluk
Olduğun yerde kal, alış oraya, taşlaş ve
Tik tak ve sarkaç ve zamanda kayboldun
Buradan gitmeme kaldırım mı kahroldu?
Zat-ı aliniz körkütük mü sarhoştu
Gecenin rahmine, yo düştü huzursuzluk, kalk
Anların ağrısı gözlerin dalması
Kalanlar uyanmasın gidenler dönmesin
Ölüler ölür, ölüler bağlanır