Sagopa Kajmer, Kolera - Mevsimler Gibisin Şarkı sözleri (lyrics)
Sagopa Kajmer [Yunus Özyavuz] Samsun, Türkiye 🇹🇷
[Sagopa Kajmer, Kolera - Mevsimler Gibisin Şarkı sözleri lyrics]
Aaaaaa! Hah ha ha hah!
Kasva
Sen ne biçim bir mevsimsin? Isınmam imkânsız!
Donmamak neyime? Titrememek çok zor!
Rüzgârların buzdan serin, tadı eksik meyvenin
Ne senle aşka dalmak kolay
Ne senle hayallere
Kursağımda düğümlenir laflar sana
Içimi açmak istedikçe
Sen ne kadar anlarsın ben
Anlatmak istesem de?
Tedirginlik var üzerimde yakalar
Kaçmaya yeltendikçe
Tenim giderek aşınır mendillerim eskidikçe
Günlerden zindanlar biriktirdim
Hatırladıkça seni içlerinde hapis yatıyorum
Hepsinin içi ayrı zulüm
İşte böyle geldik buraya dek sen bir gamsız
Bense deli bir gözüpek
Tam yığılmak üzereyken bekledim
Ya senden destek
Şimdi düştüm ve kafamı vurdum
Düzgünce düşünemiyorum pek
Bütün bunlara ek, benim aşkım saf ve sek
Sade ben varım ve sen de sade benle bir tek
Ya sende hep ben miyim tek? Keşke
Bir tek ben olsaydım sende tek
Ama biliyorum uzaklaşıyor kalbindeki benden
Zerreler tek tek
Sensin benim en zor savaşlarımda çelik yelek
Bu güçsüzlüğe güç yetirmek inan
Beni aşan bir şey
Yaptıklarını bilip hâlâ senden caymamak
Garip bir şey
Bana dokunma, yanımı senle doldurma
İsteksizce bir teklikle kalmalıyım yalnızca
Mevsimler gibisin, değişirsin (değişme)
Ya beni üşütürsün
(üşütme) , ya yakarsın! (yakma)
Kendimden her gün parça koparıyorum
Ama sen bunu ner'den bileceksin yavrum?
(ner’den bileceksin)
Mevsimler gibisin (yo) , değişirsin (değişme)
Ya beni üşütürsün
(üşütme) , ya yakarsın! (yakma)
Kendimden her gün parça koparıyorum
Ama sen bunu ner'den bileceksin yavrum?
(ner'den bileceksin)
Ucunu tutamadığım bir ilmek
Gibi çözülüyor buzum
Eridikçe içime batıyorum yüzme bilmiyorum
Yarim içime su serpti su çok soğuk üşüyorum
Ben kolundan ayrı kalmış bir
Elim hareket etmiyorum sevdam çık kurtsun
Nereye saklandıysan toz bulutsun
Defalarca çaldı kapını kalbim
Ortalarda yoksun
Hayallerim suya düştü, hayallerimi su boğdu
Hayallerim su oldu ya kızıp dururum kendime
Artık yıllarca kendimden alamam hıncımı
(hayır)
Mahalle kadınlarını çağırıp yoldururum saçımı
Burkulmuş yüreğimden sızar ılık ılık gözyaşım
Ne kadar aynı kalsam da
Yüzüm farklı aynalarda
Beni affet üzüntüm bunca yıldır
Seni ona üzdürdüm omuzuma yaslan, Esen seni
Çok seviyor, seviyor, seviyor
Çok üzgünüm ama beni daha
Fazla kırmana izin veremem
Duygularımı tekmeleyişini daha çok izleyemem
Ne hep yaz şu sevdamız
Ne de hiç durmadan kış
Söylediğim her şeyi unut, beni unutma hiç
Ah karanfilim, ne burnumdan gider
Ne de ellerimden çıkar kokun
Ah, işitmek istiyorsan eğer gel
Şu elime bir dokun
Beni bir silersin, bir yazarsın
Bir öldürür bin kaçarsın
Mevsimler gibisin, değişirsin (değişme)
Ya beni üşütürsün
(üşütme) , ya yakarsın! (yakma)
Kendimden her gün parça koparıyorum
Ama sen bunu ner’den bileceksin yavrum?
(ner'den bileceksin)
Mevsimler gibisin (yo) , değişirsin (değişme)
Ya beni üşütürsün
(üşütme) , ya yakarsın (yakma)
Kendimden her gün parça koparıyorum
(Sago Kaf Kef)
Ama sen bunu ner'den bileceksin yavrum?
Kasva
Sen ne biçim bir mevsimsin? Isınmam imkânsız!
Donmamak neyime? Titrememek çok zor!
Rüzgârların buzdan serin, tadı eksik meyvenin
Ne senle aşka dalmak kolay
Ne senle hayallere
Kursağımda düğümlenir laflar sana
Içimi açmak istedikçe
Sen ne kadar anlarsın ben
Anlatmak istesem de?
Tedirginlik var üzerimde yakalar
Kaçmaya yeltendikçe
Tenim giderek aşınır mendillerim eskidikçe
Günlerden zindanlar biriktirdim
Hatırladıkça seni içlerinde hapis yatıyorum
Hepsinin içi ayrı zulüm
İşte böyle geldik buraya dek sen bir gamsız
Bense deli bir gözüpek
Tam yığılmak üzereyken bekledim
Ya senden destek
Şimdi düştüm ve kafamı vurdum
Düzgünce düşünemiyorum pek
Bütün bunlara ek, benim aşkım saf ve sek
Sade ben varım ve sen de sade benle bir tek
Ya sende hep ben miyim tek? Keşke
Bir tek ben olsaydım sende tek
Ama biliyorum uzaklaşıyor kalbindeki benden
Zerreler tek tek
Sensin benim en zor savaşlarımda çelik yelek
Bu güçsüzlüğe güç yetirmek inan
Beni aşan bir şey
Yaptıklarını bilip hâlâ senden caymamak
Garip bir şey
Bana dokunma, yanımı senle doldurma
İsteksizce bir teklikle kalmalıyım yalnızca
Mevsimler gibisin, değişirsin (değişme)
Ya beni üşütürsün
(üşütme) , ya yakarsın! (yakma)
Kendimden her gün parça koparıyorum
Ama sen bunu ner'den bileceksin yavrum?
(ner’den bileceksin)
Mevsimler gibisin (yo) , değişirsin (değişme)
Ya beni üşütürsün
(üşütme) , ya yakarsın! (yakma)
Kendimden her gün parça koparıyorum
Ama sen bunu ner'den bileceksin yavrum?
(ner'den bileceksin)
Ucunu tutamadığım bir ilmek
Gibi çözülüyor buzum
Eridikçe içime batıyorum yüzme bilmiyorum
Yarim içime su serpti su çok soğuk üşüyorum
Ben kolundan ayrı kalmış bir
Elim hareket etmiyorum sevdam çık kurtsun
Nereye saklandıysan toz bulutsun
Defalarca çaldı kapını kalbim
Ortalarda yoksun
Hayallerim suya düştü, hayallerimi su boğdu
Hayallerim su oldu ya kızıp dururum kendime
Artık yıllarca kendimden alamam hıncımı
(hayır)
Mahalle kadınlarını çağırıp yoldururum saçımı
Burkulmuş yüreğimden sızar ılık ılık gözyaşım
Ne kadar aynı kalsam da
Yüzüm farklı aynalarda
Beni affet üzüntüm bunca yıldır
Seni ona üzdürdüm omuzuma yaslan, Esen seni
Çok seviyor, seviyor, seviyor
Çok üzgünüm ama beni daha
Fazla kırmana izin veremem
Duygularımı tekmeleyişini daha çok izleyemem
Ne hep yaz şu sevdamız
Ne de hiç durmadan kış
Söylediğim her şeyi unut, beni unutma hiç
Ah karanfilim, ne burnumdan gider
Ne de ellerimden çıkar kokun
Ah, işitmek istiyorsan eğer gel
Şu elime bir dokun
Beni bir silersin, bir yazarsın
Bir öldürür bin kaçarsın
Mevsimler gibisin, değişirsin (değişme)
Ya beni üşütürsün
(üşütme) , ya yakarsın! (yakma)
Kendimden her gün parça koparıyorum
Ama sen bunu ner’den bileceksin yavrum?
(ner'den bileceksin)
Mevsimler gibisin (yo) , değişirsin (değişme)
Ya beni üşütürsün
(üşütme) , ya yakarsın (yakma)
Kendimden her gün parça koparıyorum
(Sago Kaf Kef)
Ama sen bunu ner'den bileceksin yavrum?