Sagopa Kajmer, Kolera - Monotonluk Maratonu Şarkı sözleri (lyrics)

Benimle kal hevesim kursağımda takılı kaldı
Gözlerim telaş timsali her ölenle ağladı
Pervasız tenin gözümü aldı komada martı
Lodos mağduru melteminle ayıldı
Ve yalnız uyandı

Suskunluğum minnetimdi
Yokluğun varlığı kanattı
Kendimi limana bağladım uçarı aklım halattı
Kararların ve kesin seçimin
Bütünü eşittir hayattı
Bacaklarım kırıldı adın koluma kanattı
(kanat) burun buruna geldim seni bulmak
Için her belayla düşündüm üç yıl arayla
Küs mü Mecnun Leyla'ya?
Bacaklarımı sarkıtırım dalga çarpar ayağıma
Beyaz saçların akasya, çalmış kokunu lavanta

Vadeli yıllar karanlıktan korkmayı
Sana yasaklatır 20 senede uzayan saçı küçük
Bir bit makaslatır
İki çocuğum olsa aklım salıncakta sallanır
Büyümek istemiyorum, annem babam yaşlanır

Saçının teli kopmasın
Korkarım Allah muhafaza
Şerefine izin verdim bugün
Kalbimdeki her muhafıza
Ziyarette evliya dedim fark etmelerini sağla
Buz gibi karaya vurmuşum
Bulmuş sahil muhafaza

Tanrım yıllar günaha soktu
Gel de içimi filtre et
Yıkılır bendim ilk tayfunda
Yağmurun işi çiselemek
Sineğin yalısı her papatya
Yüzünden çirkin çiçek
Çıkışmıyor param melek
Yürüyerek geliyorum sabret

Bak, yine başa döndü bu Dünya
Yine sona sardı aynı kaset, bıktım
Bu monotonluk maratonu
Onu tanı, içine düşünce koştur
Bak, yine başa döndü bu Dünya
Yine sona sardı aynı kaset, bıktım
Bu monotonluk maratonu
Onu tanı, içine düşünce koştur

Derin bir denizin dibine çökmüş
Bir hazine aşk denen
Gafilen bir av olur aniden bir
Kalp ve diğeri hükmeden
Benden uzakta olsun derdim körpecik çocukken
Gücümü toplamam gerekti aldanışımı yaşarken

Kıvranışımı seyreden melekler gibidir sükûnet
Tam kendimi toplamışken önüme çıkar hayalet
Ve korku içime hücmederken
Korkup kaçar cesaret
Felaket sarsılışımı izler
Cesede çevirir esaret

Yardım et
Bir iğne vur ve sönsün acımın yangını
Güneş su olsa
Yağmur kurusa ayıltamaz bu baygını
Çok zorladım şansımı ve yatıştırdım hırsımı
Yaşama kafa tutarken kafamı
Kırdı cadının tılsımı

Hileden uzak, bu adama sille vurma yazıktır
İlle çile mi çekmem lazım?
Nurum yüzüme dargındır
Bil de gerisi mühim değil
Sevgim sana özel ve saftır
Bugüne dek işlediğim günaha istirhamım
Tek bir aftır dökmek ister içini içim
Anlatmalı mı biçim biçim?
Her neşe, bir içim ve içlenişime direnişim
Ben yürüdükçe kalır izim
Bitmek bilmez pembe dizim
Yüzüm her resimde karanlık
Karamsar bir çizim

Bak, yine başa döndü bu Dünya
Yine sona sardı aynı kaset, bıktım
Bu monotonluk maratonu
Onu tanı, içine düşünce koştur

Bak, yine başa döndü bu Dünya
Yine sona sardı aynı kaset, bıktım
Bu monotonluk maratonu
Onu tanı, içine düşünce koştur