Sansar Salvo - Artık Herkes Belki De Şarkı sözleri (lyrics)
[Sansar Salvo - Artık Herkes Belki De Şarkı sözleri lyrics]
Artık herkes bunu yapmamdan belki de bıktı
Sonuçta benden nefret edenler aslında haklı
Nedir ki göz yaşından akıp giden ifadeler
Ne?
İnsanlar hep kötü çünkü insanlar hep haksız
Tüm planlar farklı, bu yüzden kaçtım
Erken ölmek için tüm önlemlerimi aldım
Artık bundan bıktım, gereksizdi belki de
Saçmaydı öyle, her şey, gözüme battı
Çok gereksiz tavırlarla bazen karşılaştım
Bazen hırlaştım, bazen anlaştım
Problemler çözümsüz ve saçmaladım bolca
Nedense sabaha kadar içip, koşup kaçtım
Anlaştım, bi'çok defa, şeytanla bolca
Kalem, kağıt ve mikrofonla yol tepildi bolca
Kendine çok güvenerek hep yanlış yapınca
İstiklalin ortasında zamandan kaçınca
Ben yorgun kayboldum, buldum
Zor buldum. Yorgun, kayboldum
Buldum, zor buldum
Artık herkes bunu yapmamdan belki de bıktı
Sonuçta benden nefret edenler aslında haklı
Tüm hatalarımı yanıma aldım, uzağa kaçtım
Tüm sorunlar aklımdayken etrafıma baktım
İşin açıkçası bazen şüpheciydi aklım
Sonra aklımı bıraktım, biraz kayıp yaptım
İntikamı sevdim, bazen eleştirdim
Ve hep kesilen roldü bu
Tavır değiştirdim bazen
Genelde sorun çıkarmadı kalem kağıdım
Kendimi karşıma aldım, oturup kafiye yaptım
Geri dönüşlerim olumlu bazen olumsuzdu
İstanbul denen şehirde herkes doyumsuzdu
Yitip giden gözyaşları bazen ölümsüzdür
Birisi bizi bi' yakaladıysa
Kesin görmüşüzdür
Fazla güven duyarak öyle tuzağa yakalanınca
Tüm güçlükler aşılabilir ve hayat görgüsüzdür
Sonuçta benden nefret edenler aslında haklı
Nedir ki göz yaşından akıp giden ifadeler
Ne?
İnsanlar hep kötü çünkü insanlar hep haksız
Tüm planlar farklı, bu yüzden kaçtım
Erken ölmek için tüm önlemlerimi aldım
Artık bundan bıktım, gereksizdi belki de
Saçmaydı öyle, her şey, gözüme battı
Çok gereksiz tavırlarla bazen karşılaştım
Bazen hırlaştım, bazen anlaştım
Problemler çözümsüz ve saçmaladım bolca
Nedense sabaha kadar içip, koşup kaçtım
Anlaştım, bi'çok defa, şeytanla bolca
Kalem, kağıt ve mikrofonla yol tepildi bolca
Kendine çok güvenerek hep yanlış yapınca
İstiklalin ortasında zamandan kaçınca
Ben yorgun kayboldum, buldum
Zor buldum. Yorgun, kayboldum
Buldum, zor buldum
Artık herkes bunu yapmamdan belki de bıktı
Sonuçta benden nefret edenler aslında haklı
Tüm hatalarımı yanıma aldım, uzağa kaçtım
Tüm sorunlar aklımdayken etrafıma baktım
İşin açıkçası bazen şüpheciydi aklım
Sonra aklımı bıraktım, biraz kayıp yaptım
İntikamı sevdim, bazen eleştirdim
Ve hep kesilen roldü bu
Tavır değiştirdim bazen
Genelde sorun çıkarmadı kalem kağıdım
Kendimi karşıma aldım, oturup kafiye yaptım
Geri dönüşlerim olumlu bazen olumsuzdu
İstanbul denen şehirde herkes doyumsuzdu
Yitip giden gözyaşları bazen ölümsüzdür
Birisi bizi bi' yakaladıysa
Kesin görmüşüzdür
Fazla güven duyarak öyle tuzağa yakalanınca
Tüm güçlükler aşılabilir ve hayat görgüsüzdür