Smuggler - Outro (Συστολή) στίχοι (lyrics)
[Smuggler - Outro Συστολή στίχοι lyrics]
Όταν το γράφω καταγράφω τις
Στηγμες που έζησα έντονα
Αν δεν το γράψω να είσαι σίγουρος ότι πέθανα
Το γράφω, το γράφεις
Η διαφορά μας γράφει υπεύθυνα
Το τετράστιχο ο δρόμος που σκέψη κατεύθηνα
Είμαι απ' τους πέντε Κάπα, την οικογένεια μου
Οι πέντε μας γραμμές και
Μέσα γραμμές πενταγράμμου
Από τις βραδιές που
Σκινες κινηματογράφου θυμίζουν
Είμαι απ' τον βορά
Δεν σβήνεις κεριά στον βόρια μου
Είμαι απ' το μουσικό πακέτο και σημαίνει
Ότι πακετάρω ηχογραφήσεις που
Είναι για παράδοση
Ρωτάνε που και κάθε verse σε ποιον πήγαινε
Και απαντάω πάει όπου πάω, που πας εσύ
Εγώ το πάω εκεί που οι κόρες διαστέλλονται
Καίγονται
Κονιάκ στα χείλη μου, δωμάτιο στην κάπνα
Άνοιξε τα αυτιά σου και μην βγάλεις αχνά
Γιατί οι μέρες είναι περίεργες τόσο
Που είναι πρωτόγνωρο ότι
Νιώσω, εγώ το λέω νόσο
Παράγω μέσο μουσικής ενδομορφήνες τόσο
Που αρκεί ελαττωμένη να σκοτώσω
Όταν το φως θα έχει βγει καταζητείται
Όταν θα ξαναεπιστρέψει
Απαιτείται προσοχή γιατί ότι συμβεί
Θα το αισθανθείτε όμως μόλις
Φτάνει στο τέλος κι είναι η συστολή της κόρης
Και εκεί ποη τα φώτα της πόλης έπεσαν
Οι ενδομορφίνες αυξήθηκαν
Εκεί, ότι εντοπιζόταν στο
Οπτικό πεδίο καταγραφόταν αμέσως
Από την κατάχρηση στην αδρεναλίνη
Σε μία μείζονα και σε μία ελασσόνα
Άλλες φορές ελαττωμένη και άλλες αυξημένη
Ίσως μόνο αυτό να ήταν αρκετό
Όχι αρκετό για ξενάγηση
Εκεί σε πάω, όπου με πάει και αυτό
Εκεί που οι κόρες διαστέλλονται
Στηγμες που έζησα έντονα
Αν δεν το γράψω να είσαι σίγουρος ότι πέθανα
Το γράφω, το γράφεις
Η διαφορά μας γράφει υπεύθυνα
Το τετράστιχο ο δρόμος που σκέψη κατεύθηνα
Είμαι απ' τους πέντε Κάπα, την οικογένεια μου
Οι πέντε μας γραμμές και
Μέσα γραμμές πενταγράμμου
Από τις βραδιές που
Σκινες κινηματογράφου θυμίζουν
Είμαι απ' τον βορά
Δεν σβήνεις κεριά στον βόρια μου
Είμαι απ' το μουσικό πακέτο και σημαίνει
Ότι πακετάρω ηχογραφήσεις που
Είναι για παράδοση
Ρωτάνε που και κάθε verse σε ποιον πήγαινε
Και απαντάω πάει όπου πάω, που πας εσύ
Εγώ το πάω εκεί που οι κόρες διαστέλλονται
Καίγονται
Κονιάκ στα χείλη μου, δωμάτιο στην κάπνα
Άνοιξε τα αυτιά σου και μην βγάλεις αχνά
Γιατί οι μέρες είναι περίεργες τόσο
Που είναι πρωτόγνωρο ότι
Νιώσω, εγώ το λέω νόσο
Παράγω μέσο μουσικής ενδομορφήνες τόσο
Που αρκεί ελαττωμένη να σκοτώσω
Όταν το φως θα έχει βγει καταζητείται
Όταν θα ξαναεπιστρέψει
Απαιτείται προσοχή γιατί ότι συμβεί
Θα το αισθανθείτε όμως μόλις
Φτάνει στο τέλος κι είναι η συστολή της κόρης
Και εκεί ποη τα φώτα της πόλης έπεσαν
Οι ενδομορφίνες αυξήθηκαν
Εκεί, ότι εντοπιζόταν στο
Οπτικό πεδίο καταγραφόταν αμέσως
Από την κατάχρηση στην αδρεναλίνη
Σε μία μείζονα και σε μία ελασσόνα
Άλλες φορές ελαττωμένη και άλλες αυξημένη
Ίσως μόνο αυτό να ήταν αρκετό
Όχι αρκετό για ξενάγηση
Εκεί σε πάω, όπου με πάει και αυτό
Εκεί που οι κόρες διαστέλλονται