Smuggler - Συστάσεις (Sistaseis) στίχοι (lyrics)
[Smuggler - Συστάσεις Sistaseis στίχοι lyrics]
Παντού συσκότιση και εγώ το
Μόνο ανήσυχο πνεύμα
Όλη η πόλη στα τυφλά δίχως
Το ηλεκτρικό ρεύμα
Στο σπίτι μου κεριά, μυστικό δείπνο το γεύμα
Κάποιος έκλεψε το φως
(Μυστήριο, ξεκινά έρευνα)
Ξύπνησα βράδυ στις εννιά, ούτε μια
Κλήση στο κινητό μου, τα πάντα νεκρά
Και είχε κλείσει το ρημάδι
Μετά από λίγα λεπτά
Χτυπάω την πόρτα της απέναντι
Κανείς δεν απαντά
Τώρα στη γύρα, φύλλο δεν κουνιούνται
Άπλετο σκοτάδι απλώθηκε
Φωτίζω τον δρόμο με αναπτήρα
Έχω χαθεί πριν καν το καταλάβω
Κι ευθύνη δεν βαραίνει πια εμένα μα τη μοίρα
Η μπαταρία στο Mp3 εξαντλείται
Περπατώ μα ο προορισμός μου αγνοείται
Και είμαι ο μόνος ακόμα και
Η σκιά μου δεν κινείται
Μα όλα γίνονται για κάποιο
Λόγο όλο δικαιολογείται λόγου ότι
Ο λόγος λείπει περιμένω να δω πού θα
Με βγάλει ο ξεναγός μόνο η τύχη
Λίγα λεπτά μετά είμαι σε γνώριμο σπίτι
Κοιτάζω τα κουδούνια ψάχνω τον ιδιοκτήτη
Η πρώτη επιγραφή στο κουδούνι
Ανώνυμη, χτυπάω, μου μιλάει
Η φωνή της είναι γνώριμη
Παγώνω ακούω βήματα απ' της σκάλες
Σε ηλικία δύο μεγάλες βγαίνουν
Από την οικοδομή
Κρατάω την πόρτα ανοιχτή και μέσα προχωράω
Μα παράξενο ακόμα δεν γνωρίζω το που πάω
Μία πόρτα στον πρώτο όροφο μισάνοιχτη κοιτάω
Αφού έφτασα ως εδώ θα μπω μέσα λέω και πάω
Ούτε φωνή ούτε ακρόαση
Η πόλη δίχως ρεύμα μα
Βλέπω ανοιχτή μία τηλεόραση
Ένα χτύπημα στον ώμο με παγώνει, γυρίζω να δω
Είμαι στον παράδεισο στην κόλαση?
Μία κοπέλα με κοιτάει με
Ψυχραιμία, δεν μιλάω, μου λέει "Σε ξέρω"
Μου συστήνεται "Σοφία"
Μόνο ανήσυχο πνεύμα
Όλη η πόλη στα τυφλά δίχως
Το ηλεκτρικό ρεύμα
Στο σπίτι μου κεριά, μυστικό δείπνο το γεύμα
Κάποιος έκλεψε το φως
(Μυστήριο, ξεκινά έρευνα)
Ξύπνησα βράδυ στις εννιά, ούτε μια
Κλήση στο κινητό μου, τα πάντα νεκρά
Και είχε κλείσει το ρημάδι
Μετά από λίγα λεπτά
Χτυπάω την πόρτα της απέναντι
Κανείς δεν απαντά
Τώρα στη γύρα, φύλλο δεν κουνιούνται
Άπλετο σκοτάδι απλώθηκε
Φωτίζω τον δρόμο με αναπτήρα
Έχω χαθεί πριν καν το καταλάβω
Κι ευθύνη δεν βαραίνει πια εμένα μα τη μοίρα
Η μπαταρία στο Mp3 εξαντλείται
Περπατώ μα ο προορισμός μου αγνοείται
Και είμαι ο μόνος ακόμα και
Η σκιά μου δεν κινείται
Μα όλα γίνονται για κάποιο
Λόγο όλο δικαιολογείται λόγου ότι
Ο λόγος λείπει περιμένω να δω πού θα
Με βγάλει ο ξεναγός μόνο η τύχη
Λίγα λεπτά μετά είμαι σε γνώριμο σπίτι
Κοιτάζω τα κουδούνια ψάχνω τον ιδιοκτήτη
Η πρώτη επιγραφή στο κουδούνι
Ανώνυμη, χτυπάω, μου μιλάει
Η φωνή της είναι γνώριμη
Παγώνω ακούω βήματα απ' της σκάλες
Σε ηλικία δύο μεγάλες βγαίνουν
Από την οικοδομή
Κρατάω την πόρτα ανοιχτή και μέσα προχωράω
Μα παράξενο ακόμα δεν γνωρίζω το που πάω
Μία πόρτα στον πρώτο όροφο μισάνοιχτη κοιτάω
Αφού έφτασα ως εδώ θα μπω μέσα λέω και πάω
Ούτε φωνή ούτε ακρόαση
Η πόλη δίχως ρεύμα μα
Βλέπω ανοιχτή μία τηλεόραση
Ένα χτύπημα στον ώμο με παγώνει, γυρίζω να δω
Είμαι στον παράδεισο στην κόλαση?
Μία κοπέλα με κοιτάει με
Ψυχραιμία, δεν μιλάω, μου λέει "Σε ξέρω"
Μου συστήνεται "Σοφία"