Stabil, Enes Okta - Esved Oda Şarkı sözleri (lyrics)
[Stabil, Enes Okta - Esved Oda Şarkı sözleri lyrics]
Gözünü kapattığında aklına ne geliyorsa
Onun peşinden gitmen lazım
Ben kapatınca siyah oluyo', karanlık oluyo'
Ama en güzeli de ne biliyor musun?
Gözünü açtığında bir ışık
Görebilirsin her zaman
Ve yürüyebileceğin kadar güçlüsün:
Kalk ayağa!
Biz sokakta bağırıp da
Burası bizim diyenleriz
Burjuvalar yiğidoların suratlarına bakmaz
Üzülür anam bu suratla gidip kapıyı çalsam
Sorun olmaz
Kıvrılır yatarım bu gece bi’ yerde
Ben hayallerin peşinden yürüdüm sağlam adımla
Kahverengi umutlarıma bakmayı öğrendim
Güneş arkamda yiğido, rüyalarıma yürüyorum
Düştüm ağladım, zamanla kalkmayı öğrendim
Ona da kalkmayı öğrettik, elinden tutup da
Kaldırdığım insanların suratlarına bakmam
Kalem kağıt ellerimde, ellerimde küçül insan
Hedef ne kadar büyükse o kadar büyür insan
Buruk, yorgun
Hem de güçlü adımlarla gelendim
Konuşup döndüler onlar arkamda dümendi
Bir umut vardır elbet hayat sınav denendim
(Sor)
Karanlık odama güneş vursa yüzüm güler mi?
(Zor)
Sabır mı gerekli? Bu kumpasın
Çözümlerini ben ektim
Deliren damlalarda sözün yemini ne renktir?
Huzurla sevişen bu içkide ben felektim
Kendi cinayetini çözemeyen usta bir dedektif
Ben kâğıtlarıma yazardım, sen sadece bakardın
Her hecem içten içe bir kurşun gibi kokardı
Dursun orada elleme sen hislerimde tok artık
Huylarıma yön veren o burcum bile yok artık
Çok karaladım bu defteri
Her satırda aynı şey bu kin neden bilinmeyen
Bu duygularda saklıyım
Bükülmeyen bilekte ben güçsüzüm, yasaklıyım
Dökülmeyen bi' renkle gel
Ki tonlarını hesaplay'ım
Ve gün gelir hesap sorar
Bir içkiyle mest olan
Dün kokan bu yaprak artık
Ilişkiyle rest kokar birincisiyle başlıy'ım
O yer altında metro varken
İkincisi her sokakta bilmediğin
Bi' ghetto var!
Onun peşinden gitmen lazım
Ben kapatınca siyah oluyo', karanlık oluyo'
Ama en güzeli de ne biliyor musun?
Gözünü açtığında bir ışık
Görebilirsin her zaman
Ve yürüyebileceğin kadar güçlüsün:
Kalk ayağa!
Biz sokakta bağırıp da
Burası bizim diyenleriz
Burjuvalar yiğidoların suratlarına bakmaz
Üzülür anam bu suratla gidip kapıyı çalsam
Sorun olmaz
Kıvrılır yatarım bu gece bi’ yerde
Ben hayallerin peşinden yürüdüm sağlam adımla
Kahverengi umutlarıma bakmayı öğrendim
Güneş arkamda yiğido, rüyalarıma yürüyorum
Düştüm ağladım, zamanla kalkmayı öğrendim
Ona da kalkmayı öğrettik, elinden tutup da
Kaldırdığım insanların suratlarına bakmam
Kalem kağıt ellerimde, ellerimde küçül insan
Hedef ne kadar büyükse o kadar büyür insan
Buruk, yorgun
Hem de güçlü adımlarla gelendim
Konuşup döndüler onlar arkamda dümendi
Bir umut vardır elbet hayat sınav denendim
(Sor)
Karanlık odama güneş vursa yüzüm güler mi?
(Zor)
Sabır mı gerekli? Bu kumpasın
Çözümlerini ben ektim
Deliren damlalarda sözün yemini ne renktir?
Huzurla sevişen bu içkide ben felektim
Kendi cinayetini çözemeyen usta bir dedektif
Ben kâğıtlarıma yazardım, sen sadece bakardın
Her hecem içten içe bir kurşun gibi kokardı
Dursun orada elleme sen hislerimde tok artık
Huylarıma yön veren o burcum bile yok artık
Çok karaladım bu defteri
Her satırda aynı şey bu kin neden bilinmeyen
Bu duygularda saklıyım
Bükülmeyen bilekte ben güçsüzüm, yasaklıyım
Dökülmeyen bi' renkle gel
Ki tonlarını hesaplay'ım
Ve gün gelir hesap sorar
Bir içkiyle mest olan
Dün kokan bu yaprak artık
Ilişkiyle rest kokar birincisiyle başlıy'ım
O yer altında metro varken
İkincisi her sokakta bilmediğin
Bi' ghetto var!