Wardruna - Solringen tekster (lyrics)
[Wardruna - Solringen tekster lyrics]
Mjǫk erum tregt tungu at hrœra
Með loptvétt ljóðpundara
Esa nú vænligt of Viðurs þýfi
Né hógdrœgt ór hugar fylgsni
Esa auðþeystr þvít ekki veldr
Hǫfugligr ór hyggju stað
Fagna fundr friggjar niðja
Ár borinn ór Jǫtunheimum
Lastalauss es lifnaði
Á nǫkkvers nǫkkva bragi
Jǫtuns hals undir þjóta
Náins niðr fyr naustdurum
Þvít ætt mín á enda stendr
Hreggbarnir sem hlynir marka
Esa karskr maðr sás kǫggla berr
Frænda hrørs af fletjum niðr
Þó munk mitt ok móður hrør
Fǫður fall fyrst of telja
Þat berk út ór orðhofi
Mærðar timbr máli laufgat
Grimt vǫrum hlið þat 's hrǫnn of braut
Fǫður míns á frændgarði
Veitk ófult ok opit standa
Sonar skarð es mér sær of vann
Mjǫk hefr Rǫ́n of rysktan mik
Emk ofsnauðr at ástvinum
Sleit marr bǫnd minnar ættar
Snaran þǫ́tt af sjǫlfum mér
Veizt ef sǫk sverði rækak
Vas ǫlsmið allra tíma
Hroða vábrœðr ef viða mættak
Fórk ægis andvígr mani
En ek ekki eiga þóttumk
Sakar afl við sonar bana
Þvít alþjóð fyr augum verðr
Gamals þegns gengileysi
Mik hefr marr miklu ræntan
Grimt es fall frænda at telja
Síðan ‘s minn á munvega
Ættar skjǫldr af lífi hvarf
Veitk þat sjalfr í syni mínum
Vasa ills þegns efni vaxit
Ef randviðr røskvask næði
Unz hergauts hendr of tœki
Æ lét flest þat ‘s faðir mælti
Þótt ǫll þjóð annat segði
Mér upp helt of herbergi
Ok mitt afl mest of studdi
Opt kømr mér mána brúðar
Í byrvind brœðraleysi hyggjumk umb
Es hildr þróask nýsumk hins
Ok hygg at því
Hverr hugaðr á hlið standi
Annarr þegn við óðræði
Þarfk þess opt við þrágǫrum
Verðk varfleygr es vinir þverra
Mjǫk ‘s torfyndr sás trúa knegum
Of alþjóð elgjar galga
Þvít niflgóðr niðja steypir
Bróður hrør við baugum selr
Excluded
Þat ‘s ok mælt at mangi getr
Sonar iðgjǫld nema sjalfr ali
Né þann enn es ǫðrum sé
Borinn maðr í bróður stað
Erumka þekt þjóða sinni
Þótt sér hverr sǫ́tt of haldi
Burr ‘s býskeyðs í bœ kominn
Kvánar sonr kynnis leita
En mér fens í fǫstum þokk
Hrosta hǫfundr á hendi stendr
Máka upp í aroar grímu
Rýnnis reið réttri halda
Síz son minn sóttar brími
Heiptugligr ór heimi nam
Þanns ek veit at varnaði
Vamma vanr við námæli
Þat mank enn es upp of hóf
Í Goðheim gauta spjalli
Ættar ask þanns óx af mér
Ok kynvið kvánar minnar
Áttak gótt við geirs dróttin
Gerðumk tryggr at trúa hǫ́num
Áðr vinan vagna rúni
Sigrhǫfundr of sleit við mik
Blœtka því bróður Vílis
Goðjaðar at gjarn séak
Þó hefr Míms vinr mér of fengnar
Bǫlva bœtr es et betra telk
Gǫfumk íþrótt ulfs of bági
Vígi vanr vammi firða
Ok þat geð es gerðak mér
Vísa fjandr af vélǫndum
Nú erum torvelt tveggja bága
Njǫrva nipt á nesi stendr
Skalk þó glaðr góðum vilja
Ok ó-hryggr heljar bíða
Með loptvétt ljóðpundara
Esa nú vænligt of Viðurs þýfi
Né hógdrœgt ór hugar fylgsni
Esa auðþeystr þvít ekki veldr
Hǫfugligr ór hyggju stað
Fagna fundr friggjar niðja
Ár borinn ór Jǫtunheimum
Lastalauss es lifnaði
Á nǫkkvers nǫkkva bragi
Jǫtuns hals undir þjóta
Náins niðr fyr naustdurum
Þvít ætt mín á enda stendr
Hreggbarnir sem hlynir marka
Esa karskr maðr sás kǫggla berr
Frænda hrørs af fletjum niðr
Þó munk mitt ok móður hrør
Fǫður fall fyrst of telja
Þat berk út ór orðhofi
Mærðar timbr máli laufgat
Grimt vǫrum hlið þat 's hrǫnn of braut
Fǫður míns á frændgarði
Veitk ófult ok opit standa
Sonar skarð es mér sær of vann
Mjǫk hefr Rǫ́n of rysktan mik
Emk ofsnauðr at ástvinum
Sleit marr bǫnd minnar ættar
Snaran þǫ́tt af sjǫlfum mér
Veizt ef sǫk sverði rækak
Vas ǫlsmið allra tíma
Hroða vábrœðr ef viða mættak
Fórk ægis andvígr mani
En ek ekki eiga þóttumk
Sakar afl við sonar bana
Þvít alþjóð fyr augum verðr
Gamals þegns gengileysi
Mik hefr marr miklu ræntan
Grimt es fall frænda at telja
Síðan ‘s minn á munvega
Ættar skjǫldr af lífi hvarf
Veitk þat sjalfr í syni mínum
Vasa ills þegns efni vaxit
Ef randviðr røskvask næði
Unz hergauts hendr of tœki
Æ lét flest þat ‘s faðir mælti
Þótt ǫll þjóð annat segði
Mér upp helt of herbergi
Ok mitt afl mest of studdi
Opt kømr mér mána brúðar
Í byrvind brœðraleysi hyggjumk umb
Es hildr þróask nýsumk hins
Ok hygg at því
Hverr hugaðr á hlið standi
Annarr þegn við óðræði
Þarfk þess opt við þrágǫrum
Verðk varfleygr es vinir þverra
Mjǫk ‘s torfyndr sás trúa knegum
Of alþjóð elgjar galga
Þvít niflgóðr niðja steypir
Bróður hrør við baugum selr
Excluded
Þat ‘s ok mælt at mangi getr
Sonar iðgjǫld nema sjalfr ali
Né þann enn es ǫðrum sé
Borinn maðr í bróður stað
Erumka þekt þjóða sinni
Þótt sér hverr sǫ́tt of haldi
Burr ‘s býskeyðs í bœ kominn
Kvánar sonr kynnis leita
En mér fens í fǫstum þokk
Hrosta hǫfundr á hendi stendr
Máka upp í aroar grímu
Rýnnis reið réttri halda
Síz son minn sóttar brími
Heiptugligr ór heimi nam
Þanns ek veit at varnaði
Vamma vanr við námæli
Þat mank enn es upp of hóf
Í Goðheim gauta spjalli
Ættar ask þanns óx af mér
Ok kynvið kvánar minnar
Áttak gótt við geirs dróttin
Gerðumk tryggr at trúa hǫ́num
Áðr vinan vagna rúni
Sigrhǫfundr of sleit við mik
Blœtka því bróður Vílis
Goðjaðar at gjarn séak
Þó hefr Míms vinr mér of fengnar
Bǫlva bœtr es et betra telk
Gǫfumk íþrótt ulfs of bági
Vígi vanr vammi firða
Ok þat geð es gerðak mér
Vísa fjandr af vélǫndum
Nú erum torvelt tveggja bága
Njǫrva nipt á nesi stendr
Skalk þó glaðr góðum vilja
Ok ó-hryggr heljar bíða