Ağaçkakan - Lupus Şarkı sözleri (lyrics)
[Ağaçkakan - Lupus Şarkı sözleri lyrics]
Burası bir oda kirişler artsa bile zamanla
Edatla, sıfatla, gitarla ve penayla
Kahverengi kornişin darağacından sarkıyor
Sigara sarısı perde
Güneş giriyor ara sıra, ne ala
Küf kokan bir konserve
Içinde salça tek hücreli
Yok edilmeyen koloni
Zamana bırakılan her şey büyürken, şişerken
Evren bile günden güne büyürken büyürken
Tanırım artık metabolizmamı
Daha iyi değilsem iyileşir metastazım
Bir eve ait olmak o kadar bunaltır ki
Çıkıp dışarı
Baştan aşağı boğulmak isterim canlı canlı
Kulağı dayayıp ankesörlü telefona
Soluk ve mavi ahizenin uzak ve diğer ucundan
Gelen sesle gel, inan garipsemem
Fakat yine de koptu tel
Ben hiçbir kuşa uç demem
Vicdanen reddediyorum
Saat altı civarı kahvaltı istemiyorum
Lalezarlar, ezildi tankla
Yırtık bir parka çıktı içinden
Eşlik etmek istemiyorum, ben
Siste terhis temiz, tekil ve sessiz
Türkçe hariç dört dilde boş ver de yeterli
Teselli testleri tecelli eder takvimi
Kalabalıkta başlar insan etine perhiz
Sıkboğaz birçok soru yetişmiyor kolum
Demek ki, tüketmen gerek yalnızca uçurumu
Ve velhasıl yere çakıldı tortusu
Bende miras kaldı lupus ve korkusu
Suratıma, galeyana açık açık siner mesafeler
Desem bir saniye
Bedensi ruha takviye yapılmaz
Bu kadar damar, bu kadar dağılmış rubik küpü
Helyum tüpüyle gidip dalmayan nedir ki?
Olsa olsa parazit
Ses tellerime yapışmış notasız theremin
Usul usul hayata döndürürken beni
Eğer dokunmasaydın uyanabilirdim bile dedim
Günaydın
Pılımı pırtımı ve dahası palto, paspası
6-4 anahtarı
Büyük boy çöp poşetlerinden bavullar düzüp
Sıkıca koli bandıyla bağlayıp
Düşürüyorum asansörü
En azından yirmi birinci
Yüzyılın lakayt çeyreğinde
İhtiyatlı bahanelerle devrime
Manş'ı boğularak geçerken bir
Balıkçı sahilinde
İhtilalleriyle meşhur jakobenlere
Pabuç bırakmadım ben bu şehre bordo pardösü
Giyen kadın kadar yakışmadım
Bütün bildiklerim müsvedde elbette
Yine de geveze alter egoma
Burkay kadar bile yakışmadım, ne ala
Cebime sığarken gülümsemen
Rengi sarıya dönmüş mütevazi pencerem
Burası bir oda kirişler zamanla nesneyle
Yüklemle biriktiler ara sıra
Sıkboğaz birçok soru, yetişmiyor kolum
Demek ki, tüketmen gerek yalnızca uçurumu
Ve velhasıl yere çakıldı tortusu
Bende miras kaldı lupus ve korkusu
Edatla, sıfatla, gitarla ve penayla
Kahverengi kornişin darağacından sarkıyor
Sigara sarısı perde
Güneş giriyor ara sıra, ne ala
Küf kokan bir konserve
Içinde salça tek hücreli
Yok edilmeyen koloni
Zamana bırakılan her şey büyürken, şişerken
Evren bile günden güne büyürken büyürken
Tanırım artık metabolizmamı
Daha iyi değilsem iyileşir metastazım
Bir eve ait olmak o kadar bunaltır ki
Çıkıp dışarı
Baştan aşağı boğulmak isterim canlı canlı
Kulağı dayayıp ankesörlü telefona
Soluk ve mavi ahizenin uzak ve diğer ucundan
Gelen sesle gel, inan garipsemem
Fakat yine de koptu tel
Ben hiçbir kuşa uç demem
Vicdanen reddediyorum
Saat altı civarı kahvaltı istemiyorum
Lalezarlar, ezildi tankla
Yırtık bir parka çıktı içinden
Eşlik etmek istemiyorum, ben
Siste terhis temiz, tekil ve sessiz
Türkçe hariç dört dilde boş ver de yeterli
Teselli testleri tecelli eder takvimi
Kalabalıkta başlar insan etine perhiz
Sıkboğaz birçok soru yetişmiyor kolum
Demek ki, tüketmen gerek yalnızca uçurumu
Ve velhasıl yere çakıldı tortusu
Bende miras kaldı lupus ve korkusu
Suratıma, galeyana açık açık siner mesafeler
Desem bir saniye
Bedensi ruha takviye yapılmaz
Bu kadar damar, bu kadar dağılmış rubik küpü
Helyum tüpüyle gidip dalmayan nedir ki?
Olsa olsa parazit
Ses tellerime yapışmış notasız theremin
Usul usul hayata döndürürken beni
Eğer dokunmasaydın uyanabilirdim bile dedim
Günaydın
Pılımı pırtımı ve dahası palto, paspası
6-4 anahtarı
Büyük boy çöp poşetlerinden bavullar düzüp
Sıkıca koli bandıyla bağlayıp
Düşürüyorum asansörü
En azından yirmi birinci
Yüzyılın lakayt çeyreğinde
İhtiyatlı bahanelerle devrime
Manş'ı boğularak geçerken bir
Balıkçı sahilinde
İhtilalleriyle meşhur jakobenlere
Pabuç bırakmadım ben bu şehre bordo pardösü
Giyen kadın kadar yakışmadım
Bütün bildiklerim müsvedde elbette
Yine de geveze alter egoma
Burkay kadar bile yakışmadım, ne ala
Cebime sığarken gülümsemen
Rengi sarıya dönmüş mütevazi pencerem
Burası bir oda kirişler zamanla nesneyle
Yüklemle biriktiler ara sıra
Sıkboğaz birçok soru, yetişmiyor kolum
Demek ki, tüketmen gerek yalnızca uçurumu
Ve velhasıl yere çakıldı tortusu
Bende miras kaldı lupus ve korkusu