İmpala - Kendin Olmak Zor Şarkı sözleri (lyrics)
[İmpala - Kendin Olmak Zor Şarkı sözleri lyrics]
Hayat uzun bi' ip ve benim elimde değnek
Kolay mı denge kurmak, insanlara değmek?
Yarım kalan sayfaların hatrı yere düştü şimdi
Eğilmek olmaz, bize kalansa tertemiz delirmek
Onlar gökyüzüne bakmamışlar
Iyilikleri seyrek
Kendi dertlerinde boğulmuşlar
Bildikleri gerçek değil
Kafalarında boşluk, sorular cevapsız
Tam yanımda duran bu
Kalabalıksa bırakamadı zevzekliği
"Hoşça kal"lar öldürür bi' gençliği
Ya da bi' banka elvedalar sessizliğin gerçeği
Bi' tutsan elimi bil ki bırakırdım her şeyi
Ben senin gardıroptan aldım
Yalan denen gömleği
Damlatan bi' musluk bile doldurur bi' bardağı
Benim aram iyiydi zamanla
Fakat yalanmış arkadaşlığı
Bi' kol düğmesi kopar
Aynaya doğrulur bakarsın
Doğmak ne garip şey ki
Bu insanın tek pişmanlığı
Her taraf yalandı her yaram kanarken
Üstelik de bertarafken hayat karşısında (sen)
Kendin olmak zor kendin olmak zor
Kendin olmak zor (zor ah)
Bilirim günün birinde karşılaşırım gerçekle
Ve belki hata ederim doğrularımı seçmekle
Kırdığım tüm kalplerin soğuk
Elleriyse ensemde
Benimle gelmiceksen hiçbir yere gitme burda
Sevmeler yalandan, hatıram bu candan ibaret
Tüm ezberim talan, bu ağrılar rüyama dirayet
Sen birkaç kelam et de
Hayatı kulaklarıma dinlet
Şimdi ayaklarıma bak
Çamur bu hangi yağmur hesabet
Ben her nefeste yenildim
Tüm yasaklar delindi
Boyumu aştı bazı şeyler
Sanki boğdu beni bu derinlik
Zaman lineer değilmiş gene
Başladığım yerdeyim
Ben sağ kalmışım tamam da
Savaştığım yer silik
Bak tutarlar kolundan sana bi rol verirler
Yapma araban ormanlara gider
Sana bi çöl verirler dur
Sen İkarus olsan bile yön verirler eğer
Bal mumundan kanatların yoksa
Kendin olmak zor hem de nasıl bir de
Her taraf yalandı her yaram kanarken
Üstelik de bertarafken hayat karşısında (sen)
Kendin olmak zor kendin olmak zor
Kendin olmak zor (zor ah)
Kolay mı denge kurmak, insanlara değmek?
Yarım kalan sayfaların hatrı yere düştü şimdi
Eğilmek olmaz, bize kalansa tertemiz delirmek
Onlar gökyüzüne bakmamışlar
Iyilikleri seyrek
Kendi dertlerinde boğulmuşlar
Bildikleri gerçek değil
Kafalarında boşluk, sorular cevapsız
Tam yanımda duran bu
Kalabalıksa bırakamadı zevzekliği
"Hoşça kal"lar öldürür bi' gençliği
Ya da bi' banka elvedalar sessizliğin gerçeği
Bi' tutsan elimi bil ki bırakırdım her şeyi
Ben senin gardıroptan aldım
Yalan denen gömleği
Damlatan bi' musluk bile doldurur bi' bardağı
Benim aram iyiydi zamanla
Fakat yalanmış arkadaşlığı
Bi' kol düğmesi kopar
Aynaya doğrulur bakarsın
Doğmak ne garip şey ki
Bu insanın tek pişmanlığı
Her taraf yalandı her yaram kanarken
Üstelik de bertarafken hayat karşısında (sen)
Kendin olmak zor kendin olmak zor
Kendin olmak zor (zor ah)
Bilirim günün birinde karşılaşırım gerçekle
Ve belki hata ederim doğrularımı seçmekle
Kırdığım tüm kalplerin soğuk
Elleriyse ensemde
Benimle gelmiceksen hiçbir yere gitme burda
Sevmeler yalandan, hatıram bu candan ibaret
Tüm ezberim talan, bu ağrılar rüyama dirayet
Sen birkaç kelam et de
Hayatı kulaklarıma dinlet
Şimdi ayaklarıma bak
Çamur bu hangi yağmur hesabet
Ben her nefeste yenildim
Tüm yasaklar delindi
Boyumu aştı bazı şeyler
Sanki boğdu beni bu derinlik
Zaman lineer değilmiş gene
Başladığım yerdeyim
Ben sağ kalmışım tamam da
Savaştığım yer silik
Bak tutarlar kolundan sana bi rol verirler
Yapma araban ormanlara gider
Sana bi çöl verirler dur
Sen İkarus olsan bile yön verirler eğer
Bal mumundan kanatların yoksa
Kendin olmak zor hem de nasıl bir de
Her taraf yalandı her yaram kanarken
Üstelik de bertarafken hayat karşısında (sen)
Kendin olmak zor kendin olmak zor
Kendin olmak zor (zor ah)