İmpala, Dogu - Dünya Dönerken Şarkı sözleri (lyrics)
[İmpala, Dogu - Dünya Dönerken Şarkı sözleri lyrics]
Aferin karartın tüm evreni, aferin
Ve katledin
Hatta duyulsun tüm evlerin matemi
Bu kadar bencil olma, yükün ne ki sen nesin?
Hislerim kan içinde
Böyle büyük değildir Akdeniz
Yıkıldığımı sandığım her vakit
Devirdim bin asrı
Bugün bi' yüküm yok hepsini öldürdüm
Bir bir astım
Hiçbir şeyi boşa yaşamadım anlatırım, susmam
Kalem bana sadık, eğer yazmıyorsam kusmaz
Her günün gecesinde öldüğümü bilirim aylarca
Tamamen kalkarım ben hislerimde sızı kalmazsa
Ben de bi' şairim eğer kalemi benden almazsan
Bundan da bahsedicem eğer sızıp kalmazsam
Bugün de doldu defterim
Göremedim ya belki de bundandır nefretim
Yıllardır sen deyip çizmek
Istediğim her resim
Ve bıkmadan çizmek istedim, kırılan her teni
Gerçeği sor, gerçeği vur yüzüme
Sen her şeyi alıp giderken ben kalırım burda
Savaşırım kendimle dünya dönerken
Gerçeği sor, gerçeği vur yüzüme
Sen her şeyi alıp giderken ben kalırım burda
Savaşırım kendimle bi' başıma sönerken
Kalabalık bi' dünya, adımlarım ufak
Önüne hayat diye koyarlar bunu
Koşturursun olmaz
Sanki tüm umutlar birer tuzak
Tek çıkarın para
Bu yolun yarısı bembeyazken moruk
Diğer yarısı kara
Sen de aldanırsın buna
Sen de kaybedersin bi' gün
Sen de kandırırsın kendini ve
De saklanırsın ölüm sana da katlanır ve günü
Gelince hapsolursun toprak
Kana doymaz aslanım ve sen
De kaybolursun bi' gün
Bak bana, zehirli meyvelerse kollarımda
Dostlarım yollarında, hayali sırtlarında
Tonla yük omuzlarında yürür gider
Hepsi kendi kurallarında
Söyle, hayat mı geçer
Boş otobüs duraklarında?
Hangi makale yazmış rutubetli duvarları?
Yalanla boyalı yüzler
Kaçar hayatın doğallığı
Bıçak sırtı yaralar var
Ezberledim kaldırımları
Bir hayalin peşinde ziyan oldu yıllarım
Gerçeği sor, gerçeği vur yüzüme
Sen her şeyi alıp giderken ben kalırım burda
Savaşırım kendimle dünya dönerken
Gerçeği sor, gerçeği vur yüzüme
Sen her şeyi alıp giderken ben kalırım burda
Savaşırım kendimle bi' başıma sönerken
Ve katledin
Hatta duyulsun tüm evlerin matemi
Bu kadar bencil olma, yükün ne ki sen nesin?
Hislerim kan içinde
Böyle büyük değildir Akdeniz
Yıkıldığımı sandığım her vakit
Devirdim bin asrı
Bugün bi' yüküm yok hepsini öldürdüm
Bir bir astım
Hiçbir şeyi boşa yaşamadım anlatırım, susmam
Kalem bana sadık, eğer yazmıyorsam kusmaz
Her günün gecesinde öldüğümü bilirim aylarca
Tamamen kalkarım ben hislerimde sızı kalmazsa
Ben de bi' şairim eğer kalemi benden almazsan
Bundan da bahsedicem eğer sızıp kalmazsam
Bugün de doldu defterim
Göremedim ya belki de bundandır nefretim
Yıllardır sen deyip çizmek
Istediğim her resim
Ve bıkmadan çizmek istedim, kırılan her teni
Gerçeği sor, gerçeği vur yüzüme
Sen her şeyi alıp giderken ben kalırım burda
Savaşırım kendimle dünya dönerken
Gerçeği sor, gerçeği vur yüzüme
Sen her şeyi alıp giderken ben kalırım burda
Savaşırım kendimle bi' başıma sönerken
Kalabalık bi' dünya, adımlarım ufak
Önüne hayat diye koyarlar bunu
Koşturursun olmaz
Sanki tüm umutlar birer tuzak
Tek çıkarın para
Bu yolun yarısı bembeyazken moruk
Diğer yarısı kara
Sen de aldanırsın buna
Sen de kaybedersin bi' gün
Sen de kandırırsın kendini ve
De saklanırsın ölüm sana da katlanır ve günü
Gelince hapsolursun toprak
Kana doymaz aslanım ve sen
De kaybolursun bi' gün
Bak bana, zehirli meyvelerse kollarımda
Dostlarım yollarında, hayali sırtlarında
Tonla yük omuzlarında yürür gider
Hepsi kendi kurallarında
Söyle, hayat mı geçer
Boş otobüs duraklarında?
Hangi makale yazmış rutubetli duvarları?
Yalanla boyalı yüzler
Kaçar hayatın doğallığı
Bıçak sırtı yaralar var
Ezberledim kaldırımları
Bir hayalin peşinde ziyan oldu yıllarım
Gerçeği sor, gerçeği vur yüzüme
Sen her şeyi alıp giderken ben kalırım burda
Savaşırım kendimle dünya dönerken
Gerçeği sor, gerçeği vur yüzüme
Sen her şeyi alıp giderken ben kalırım burda
Savaşırım kendimle bi' başıma sönerken