Canfeza - Çöl Şarkı sözleri (lyrics)
[Canfeza - Çöl Şarkı sözleri lyrics]
Birini çok sevdim, onu çok üzdüm
Belki onunkine eşit değil hüznüm
Harbi kadındır dobradır, düzdür
Ciğerlerimdeki katranı o süzdü
Yalnız hissetmemi sağladı
O yokken yalnızım, anladım
Yalnız adımlarken dağları
Adımlarıma pişmanlıklar bağladım
Onu, beni sevdiğine pişman ettim
Bu hal, beni kendime düşman etti
Biliyorum bana çok güç sabretti
Bense bu sabrını darp ettim
Bana olan güveniyle yattım
Aşk güneşi sonsuza dek battı
Bana verdiği emaneti sattım
Hak etmediği ihaneti tattı
Bana gerçek beni hatırlattın
Hatırladıkça da tırlattım
Sana mutluluğu çok gördüm
Çünkü çok mutlu, çok kördüm
Bencildim sarhoşken sayende
Sarhoştum her gеce himayende
Bütün güzеllikler tek bir alemde
Tabii, bu alem önce sana binaen de
Sökülmen mümkün değil içimden acısız
Ki canım, canımın en küçük yapı taşısın
Yüreğim yangın yeri nefessiz bacasız
Bu hengamede seni canlı tutmak cabası
Kader nasıl izin verir güneş ve yaza
Biz hala ayrıyken kavuşmaya
Çok geliyor geceler gün eşken aza
Sığmıyorken dualar avuçlara
Dualar gerçek olmasa bile
Gerçekler dua olabilir yine
Gönül yolundan geçeni bile
Geçip gitmeyecekten dile
Ay yüzlüm bulutların arkasında
Gönül bir güzellik beklemiyor kasımdan
Güneş hapis yatar parkasında
Ben doymuyorum, sen harikasın da
Saç tellerin peşinden koşturur yelleri
Ruhumla bedenimi kavuşturur ellerin
Ayakların aşar bin bir türlü engeli
Nefesin yarar göğü, bozar tüm dengemi
Seni bir kez gördüm ya, görmesem de olur
Sevdiğimi gözlerimde görmesen de olur
Sevmediğini anladıktan sonra beni
Sevdiğimi gözlerinden öpmesem ne olur?
Ne olur şimdi ansızın beni bulsan
Sen sussan, ben hala seni duysam
Bırakmam bir kez daha seni bulsam
Susmam, bir anlık olsun beni duysan
Ne hissettiğimi inan ben de çözemedim
Giz kalbe büyük gelmese de göze gelir
Yedi milyar insan toplanmışız bir yerde
Yiyip bitiriyoruz şekerden bir gezegeni
Öyle bir zaman ki şekerim bile acı
Şekerden evlerde yaşayanlar baş tacı
Akıl acı öldürür, taş bağcı
Ben şeker hastasıyım, acı benim ilacım
Duvarlarına çarpa çarpa çıkışa yürür
Terk ederim kalbini çünkü ben hürüm
Yarama boca eder zaman denen kürü
Sabrederim, zamanla içimde sen çürür
Sanma ki sana meyilim, bağım var
Ölesiye kavruluyorum kendi yağımda
Ben her zaman uçmaktan yanayım da
Bir ağırlık beni her an çekiyor ayağımdan
Bu yüzden hiç göklere kalkmadı başım
Bitiremedim tümüyle içimdeki savaşı
Şeref suyum, kan aşım
Ya suyum elden gider, ya başım
Dönmektense ölmeyi yeğlerim
Ölmektense dönmeni dönmendense ölmeni
Ölmendense dönmeni yeğlerim
Onlar sefalarını süremeyecekken
Öyle ağlayacağım ki gülemeyecekler
Sel olacak, alacak civarı
Bir başka gün daha göremeyecek kent
Günler gece olacak, geceler ecel
Günleri boş verdim, gecelere gel
Yüzünü görmeme geceler engel
İnşallah ecel güzel bir gece seçer
Ne istediğini bilsem, o olurum
Hazır bulamamışken kendi yolumu
Sen ne haldeysen o durumum
Çünkü benim için en oluru bu
En oluru senin yerine koymak beni
Senin yerine, seninle doyurmak kendimi
Ne bende sen eskidi, ne sende ben yeni
Neşemde sen yeli, kesemde sen desenleri
Öldü masumiyetin, yattığı koğuşta
Şimdi kalbinin odalarında fuhuş var
Özgürlüğe mahkumsun doğuştan
Belki bir anahtar yaparsın bu huşla
Belki onunkine eşit değil hüznüm
Harbi kadındır dobradır, düzdür
Ciğerlerimdeki katranı o süzdü
Yalnız hissetmemi sağladı
O yokken yalnızım, anladım
Yalnız adımlarken dağları
Adımlarıma pişmanlıklar bağladım
Onu, beni sevdiğine pişman ettim
Bu hal, beni kendime düşman etti
Biliyorum bana çok güç sabretti
Bense bu sabrını darp ettim
Bana olan güveniyle yattım
Aşk güneşi sonsuza dek battı
Bana verdiği emaneti sattım
Hak etmediği ihaneti tattı
Bana gerçek beni hatırlattın
Hatırladıkça da tırlattım
Sana mutluluğu çok gördüm
Çünkü çok mutlu, çok kördüm
Bencildim sarhoşken sayende
Sarhoştum her gеce himayende
Bütün güzеllikler tek bir alemde
Tabii, bu alem önce sana binaen de
Sökülmen mümkün değil içimden acısız
Ki canım, canımın en küçük yapı taşısın
Yüreğim yangın yeri nefessiz bacasız
Bu hengamede seni canlı tutmak cabası
Kader nasıl izin verir güneş ve yaza
Biz hala ayrıyken kavuşmaya
Çok geliyor geceler gün eşken aza
Sığmıyorken dualar avuçlara
Dualar gerçek olmasa bile
Gerçekler dua olabilir yine
Gönül yolundan geçeni bile
Geçip gitmeyecekten dile
Ay yüzlüm bulutların arkasında
Gönül bir güzellik beklemiyor kasımdan
Güneş hapis yatar parkasında
Ben doymuyorum, sen harikasın da
Saç tellerin peşinden koşturur yelleri
Ruhumla bedenimi kavuşturur ellerin
Ayakların aşar bin bir türlü engeli
Nefesin yarar göğü, bozar tüm dengemi
Seni bir kez gördüm ya, görmesem de olur
Sevdiğimi gözlerimde görmesen de olur
Sevmediğini anladıktan sonra beni
Sevdiğimi gözlerinden öpmesem ne olur?
Ne olur şimdi ansızın beni bulsan
Sen sussan, ben hala seni duysam
Bırakmam bir kez daha seni bulsam
Susmam, bir anlık olsun beni duysan
Ne hissettiğimi inan ben de çözemedim
Giz kalbe büyük gelmese de göze gelir
Yedi milyar insan toplanmışız bir yerde
Yiyip bitiriyoruz şekerden bir gezegeni
Öyle bir zaman ki şekerim bile acı
Şekerden evlerde yaşayanlar baş tacı
Akıl acı öldürür, taş bağcı
Ben şeker hastasıyım, acı benim ilacım
Duvarlarına çarpa çarpa çıkışa yürür
Terk ederim kalbini çünkü ben hürüm
Yarama boca eder zaman denen kürü
Sabrederim, zamanla içimde sen çürür
Sanma ki sana meyilim, bağım var
Ölesiye kavruluyorum kendi yağımda
Ben her zaman uçmaktan yanayım da
Bir ağırlık beni her an çekiyor ayağımdan
Bu yüzden hiç göklere kalkmadı başım
Bitiremedim tümüyle içimdeki savaşı
Şeref suyum, kan aşım
Ya suyum elden gider, ya başım
Dönmektense ölmeyi yeğlerim
Ölmektense dönmeni dönmendense ölmeni
Ölmendense dönmeni yeğlerim
Onlar sefalarını süremeyecekken
Öyle ağlayacağım ki gülemeyecekler
Sel olacak, alacak civarı
Bir başka gün daha göremeyecek kent
Günler gece olacak, geceler ecel
Günleri boş verdim, gecelere gel
Yüzünü görmeme geceler engel
İnşallah ecel güzel bir gece seçer
Ne istediğini bilsem, o olurum
Hazır bulamamışken kendi yolumu
Sen ne haldeysen o durumum
Çünkü benim için en oluru bu
En oluru senin yerine koymak beni
Senin yerine, seninle doyurmak kendimi
Ne bende sen eskidi, ne sende ben yeni
Neşemde sen yeli, kesemde sen desenleri
Öldü masumiyetin, yattığı koğuşta
Şimdi kalbinin odalarında fuhuş var
Özgürlüğe mahkumsun doğuştan
Belki bir anahtar yaparsın bu huşla