Ethnique Punch - Şaraba Hasret Öleyim Şarkı sözleri (lyrics)
[Ethnique Punch - Şaraba Hasret Öleyim Şarkı sözleri lyrics]
Hassas konular
Bir erkeğin adam olma döneminde çarpıcı
Çocuklukta yasaklar aşılıp
Yaşlandıkça olunmuş alaylı
Kalem, kitap, kağıt
Değil de farkında olmaksa esas mektep
O cihetten kasavet çekme
Kendimce yaladım az çok mürekkep
Leb demeden leblebi yağdı
Kimine beklemeden bin kapı açtı
Dibine dolu yağsa altına kağnı çekti
Kimineyse gülmedi bahtı
Geri baktı, ne zaman ki adamlığa adım attı
Afakanı kalktı
Boş pişmez ağır silüetler, ahırdan başka
Saraydan farklı
Serserilikten de ziyade bir adaba
Münhasır tavır haller
Aforoz edilecekse de küfür
Olsun ruhbanlıktan devinimler
Bin çeşit ıspanaklı hatısat
Ister istemez mideye oturdu
Veled olduk, adam olduk
Ama insandık olan yine bize oldu
Peh! Balçık denizine kıyıdan
Saplanıp akşamdan
Ağdalı dile balgam atmazsam kendi
Kusmuğuma batıp da öleyim
Korkudan eyvallah çeken
Bu dönek devrana racon keser
Şamdan kırmaya boynunda
Hayata denizin dibindeki batıkta döneyim
Deh! Küheylan kadeh kırmaya ket
Vuran adab-ı muaşeret
Para etmez bu haşereler için
Hay sizin ahkamlarınıza sokeyim
Eeh! Darlamayın be bu
Işler dar’ül-fünuna benzemez
Güruh bu balgamı zımparalarken ben
Kuruyup şaraba hasret öleyim
Bırak yapışsın suratına o
Hain ve müşkülpesent
İfadeler kırıp geçirsin bozgun
Ahvalden her gtvereni ziyanı yok
Ziyadesiyle geçer elden bir ton elden düşme
Ele düşünce
Şaraba hasret öleyim hatırlarsam yüzlerini
Egolarıyla yetmiş arşın atlamış da
Yere çakılmış mı gafil?
Evet, tersten düzülmüş beceremediği talihi
Hani gani gani lanet okur
Yazar ya denyo düsturuna
Fütursuz istikbal bile bozgundan geri kalan
Iki gözü mile çekili felek
Bir nebze, peh, saki
Bir kadehin meziyeti derman
Lokman hekimden yadigarsa kim siker padişahı
Fermanı? Gece şaraplı sevgili gerdanı
Bir yudum öpmezsem bana revadır
Altın olsun her tuttuğum bir yudum
Olsun şaraba hasret ölem
Her şarkıya sinmiş melodilerde tınlayan
Bolca şarap kokusu
Endülüs’ün meyhanesinde bir küfrüm
Hem de ağız dolusu
Dilimdeki düğümleri çözeyim
Evimde harabe şehrin tapusu dururken
Palasta pasaklı hötöröf uyurken
Ben şaraba hasret öleyim
Peh! Balçık denizine kıyıdan
Saplanıp akşamdan
Ağdalı dile balgam atmazsam kendi
Kusmuğuma batıp da öleyim
Korkudan eyvallah çeken
Bu dönek devrana racon keser
Şamdan kırmaya boynunda
Hayata denizin dibindeki batıkta döneyim
Deh! Küheylan kadeh kırmaya ket
Vuran adab-ı muaşeret
Para etmez bu haşereler için
Hay sizin ahkamlarınıza sokeyim
Eeh! Darlamayın be bu
Işler dar’ül-fünuna benzemez
Güruh bu balgamı zımparalarken ben
Kuruyup şaraba hasret öleyim
Bir erkeğin adam olma döneminde çarpıcı
Çocuklukta yasaklar aşılıp
Yaşlandıkça olunmuş alaylı
Kalem, kitap, kağıt
Değil de farkında olmaksa esas mektep
O cihetten kasavet çekme
Kendimce yaladım az çok mürekkep
Leb demeden leblebi yağdı
Kimine beklemeden bin kapı açtı
Dibine dolu yağsa altına kağnı çekti
Kimineyse gülmedi bahtı
Geri baktı, ne zaman ki adamlığa adım attı
Afakanı kalktı
Boş pişmez ağır silüetler, ahırdan başka
Saraydan farklı
Serserilikten de ziyade bir adaba
Münhasır tavır haller
Aforoz edilecekse de küfür
Olsun ruhbanlıktan devinimler
Bin çeşit ıspanaklı hatısat
Ister istemez mideye oturdu
Veled olduk, adam olduk
Ama insandık olan yine bize oldu
Peh! Balçık denizine kıyıdan
Saplanıp akşamdan
Ağdalı dile balgam atmazsam kendi
Kusmuğuma batıp da öleyim
Korkudan eyvallah çeken
Bu dönek devrana racon keser
Şamdan kırmaya boynunda
Hayata denizin dibindeki batıkta döneyim
Deh! Küheylan kadeh kırmaya ket
Vuran adab-ı muaşeret
Para etmez bu haşereler için
Hay sizin ahkamlarınıza sokeyim
Eeh! Darlamayın be bu
Işler dar’ül-fünuna benzemez
Güruh bu balgamı zımparalarken ben
Kuruyup şaraba hasret öleyim
Bırak yapışsın suratına o
Hain ve müşkülpesent
İfadeler kırıp geçirsin bozgun
Ahvalden her gtvereni ziyanı yok
Ziyadesiyle geçer elden bir ton elden düşme
Ele düşünce
Şaraba hasret öleyim hatırlarsam yüzlerini
Egolarıyla yetmiş arşın atlamış da
Yere çakılmış mı gafil?
Evet, tersten düzülmüş beceremediği talihi
Hani gani gani lanet okur
Yazar ya denyo düsturuna
Fütursuz istikbal bile bozgundan geri kalan
Iki gözü mile çekili felek
Bir nebze, peh, saki
Bir kadehin meziyeti derman
Lokman hekimden yadigarsa kim siker padişahı
Fermanı? Gece şaraplı sevgili gerdanı
Bir yudum öpmezsem bana revadır
Altın olsun her tuttuğum bir yudum
Olsun şaraba hasret ölem
Her şarkıya sinmiş melodilerde tınlayan
Bolca şarap kokusu
Endülüs’ün meyhanesinde bir küfrüm
Hem de ağız dolusu
Dilimdeki düğümleri çözeyim
Evimde harabe şehrin tapusu dururken
Palasta pasaklı hötöröf uyurken
Ben şaraba hasret öleyim
Peh! Balçık denizine kıyıdan
Saplanıp akşamdan
Ağdalı dile balgam atmazsam kendi
Kusmuğuma batıp da öleyim
Korkudan eyvallah çeken
Bu dönek devrana racon keser
Şamdan kırmaya boynunda
Hayata denizin dibindeki batıkta döneyim
Deh! Küheylan kadeh kırmaya ket
Vuran adab-ı muaşeret
Para etmez bu haşereler için
Hay sizin ahkamlarınıza sokeyim
Eeh! Darlamayın be bu
Işler dar’ül-fünuna benzemez
Güruh bu balgamı zımparalarken ben
Kuruyup şaraba hasret öleyim