İkinci Pencere - Eglaf Alfabesi Şarkı sözleri (lyrics)

Geceyi bir keman hüzünle yardı ikiye
Gördü soğuk simgeler yazdı sıcak cümleler
Lafzalar'da kan yiyen bu ruhtan
Sokak karanlık çıkardı
Gecenin rehaveti başkalarına fazladır
Yürüyorum bir ayyaş şarap büsbütün içilmiyor
Köşede fahişeler bir şey
Diyor seçilmiyor gürültüden
Fayton bir hışımla geçti önümden
Kemanın sesleriyle bir ölüm
Tıkırdıyor yerinden elli milyon ölüm vardır
Hangi birini seçsem öbürü kıskanır hayıflanır
Lakin elli milyon kadın vardır
Hangi birini sevsem kaçıp
Gider geceler fırlatıp
Cıvık cıvık lağım fışkıran şu zamandan kaçıp
Damağımı çiviletmek boşluk denen
Kentlerin vücuduna
On dokuzuncu yüzyılın canavarlı
Caddelerinden birinde
Kendini ateşe verdi Tanrı'nın unuttuğu adam

Kent vadilerden sonra gelir
Parizyen kadınların bilmediği yerler
Elit görünmek ermez, yatık bir huzur özlem
Ve tanrı bağlarınla serin rüzgarlara seslen
(unutma)
Hakikat duraksar veyahut birkaç çağ geriye
Insandan ümit kestim ellerimde çiğ tanesi
Öyle hissediyorum keşmekeşlik deliye davet
Kan pıhtısı parmak uçlarımın
Soğuğu hissetmesi avuçlarımda akan şelaleler
Duyduklarım sivri olsa bile
Dokunmuyor zihnime
Ağaçtan toprağa keten pereler
Bir düzenbaz ben olurdum
Saf senelerimden önce
Kasti kirlenir düşünce sanki
Islanır dikince toplamaz
Dağınık halin merkezinde hodbin kisve
Merkezi ben olan bir sen çizmeye yeltenince
Ben bir çift dağ olurum
Eteklerine saklarım hüzünce