Javaspa - Hoodila στίχοι (lyrics)
[Javaspa - Hoodila στίχοι lyrics]
Στην εποχή μου δεν υπήρχε το νετ
Αν ήταν κάτι να μάθουμε απλά ρωτούσαμε
Ήταν ο δρόμος χαρτί μολύβι το ίδιο το σπίτι
Ήταν μεγάλη τιμή να σε αποκαλούν αλήτη
Γεννήθηκα μέσα στη ζούγκλα από μπετό
Έμαθα πάνω στη πράξη τι
Είναι αυτό που εκπροσωπώ
Πώς να στο πω πεθαίνω γι’ αυτό
Στα 13 μου cd δεν έβαλα ποτέ αντίτιμο
Όταν οι άλλοι πουλούσανε με πεντάευρα
Εμείς μες’ στο δρόμο γεμίζαμε τα τετράδια
Με Polo τσάντα και πρώτη ώρα κοπάνα και
Κόκκινη ξεθωριασμένη δεμένη μπαντάνα
Οι καταλήψεις τα πιο σκληρά αιτήματα
Θα λήξουν όταν γίνουν τα περιστέρια κίτρινα
Πριν να το μάθεις τι σημαίνει το λος
Ήταν η φάση μας αυτή ναι Παξός και ξερός
Τόσο χουντίλα ούτε μες’ την Αθήνα
Μεγάλωσα και γαλουχήθηκα στο ‘90
Σου μίλησα για γκέτο μίλησα για εμπάρκο
Είμαι από την γειτονιά που οι
Μπάτσοι φάγανε τον Μάρκο (Μπουλάτοβιτς ’98)
Τα στεφάνια δεν είχανε πάνω δυχτάκια
Και μπάλα παίζαμε με τα μεταλλικά κουτάκια
Τα γήπεδα του δρόμου ήτανε πάντα γεμάτα
Και όταν είχαμε αγώνα σπάγαμε πάντα τη μάπα
Αίμα μαχαίρι λεπίδα και εξοικείωση
Κάθε βόλτα είναι αγώνας για επιβίωση
Ξύλο τσαμπουκαλίκια μέσα σε λύκεια
Παρότι παοκτσής ήταν οι φίλοι μου σκουλήκια
Δεν ήμασταν καλά παιδιά σαν
Τ’ άλλα τα παιδάκια
Χαλούσαμε τα μεροκάματα σε φλιπεράκια
Γινότανε χαμός από φέρμες μες’ τα ουφάδικα
Κάναμε κοπάνα για σπάγκο και πενηντάδραχμα
Ήτανε πιο εύκολο να κάνεις μεροκάματα
Για μια ώρα δουλειά χτυπούσαμε
Και 2 χιλιάρικα είναι αλήθεια κάναμε φασαρία
Όταν οι άλλοι βλέπανε Τόλμη και Γοητεία
Αν ήταν κάτι να μάθουμε απλά ρωτούσαμε
Ήταν ο δρόμος χαρτί μολύβι το ίδιο το σπίτι
Ήταν μεγάλη τιμή να σε αποκαλούν αλήτη
Γεννήθηκα μέσα στη ζούγκλα από μπετό
Έμαθα πάνω στη πράξη τι
Είναι αυτό που εκπροσωπώ
Πώς να στο πω πεθαίνω γι’ αυτό
Στα 13 μου cd δεν έβαλα ποτέ αντίτιμο
Όταν οι άλλοι πουλούσανε με πεντάευρα
Εμείς μες’ στο δρόμο γεμίζαμε τα τετράδια
Με Polo τσάντα και πρώτη ώρα κοπάνα και
Κόκκινη ξεθωριασμένη δεμένη μπαντάνα
Οι καταλήψεις τα πιο σκληρά αιτήματα
Θα λήξουν όταν γίνουν τα περιστέρια κίτρινα
Πριν να το μάθεις τι σημαίνει το λος
Ήταν η φάση μας αυτή ναι Παξός και ξερός
Τόσο χουντίλα ούτε μες’ την Αθήνα
Μεγάλωσα και γαλουχήθηκα στο ‘90
Σου μίλησα για γκέτο μίλησα για εμπάρκο
Είμαι από την γειτονιά που οι
Μπάτσοι φάγανε τον Μάρκο (Μπουλάτοβιτς ’98)
Τα στεφάνια δεν είχανε πάνω δυχτάκια
Και μπάλα παίζαμε με τα μεταλλικά κουτάκια
Τα γήπεδα του δρόμου ήτανε πάντα γεμάτα
Και όταν είχαμε αγώνα σπάγαμε πάντα τη μάπα
Αίμα μαχαίρι λεπίδα και εξοικείωση
Κάθε βόλτα είναι αγώνας για επιβίωση
Ξύλο τσαμπουκαλίκια μέσα σε λύκεια
Παρότι παοκτσής ήταν οι φίλοι μου σκουλήκια
Δεν ήμασταν καλά παιδιά σαν
Τ’ άλλα τα παιδάκια
Χαλούσαμε τα μεροκάματα σε φλιπεράκια
Γινότανε χαμός από φέρμες μες’ τα ουφάδικα
Κάναμε κοπάνα για σπάγκο και πενηντάδραχμα
Ήτανε πιο εύκολο να κάνεις μεροκάματα
Για μια ώρα δουλειά χτυπούσαμε
Και 2 χιλιάρικα είναι αλήθεια κάναμε φασαρία
Όταν οι άλλοι βλέπανε Τόλμη και Γοητεία