Javaspa - Πες τη μορφίνη (20) στίχοι (lyrics)
[Javaspa - Πες τη μορφίνη 20 στίχοι lyrics]
Eργασιακή ανασφάλεια και πίεση γονιών
Πρέπει από τα 16 να φτιάξεις δικός σου μέλλον
Ωθεί την νεολαία σε έναν προβληματισμό
Αδύνατο να καταλήξει πριν φτάσει 18
Είναι ένα κύκλος που από δίπλα θα περάσουμε
Αν απ’ τα προβλήματα λυγίσουμε και σπάσουμε
Το να τον περάσουμε δεν είναι κάτι εύκολο
Γιατί σε κάθε πρόβλημα πρέπει
Να έχει την έξοδο
Μικρά παιδιά που από το σπίτι δεν βοηθήθηκαν
Μείνανε μόνοι σε έναν κόσμο που τον μίσησαν
Μα για βοήθεια στην άσπρη σκόνη έμπλεξαν
Κι έτσι τα βράδια τον θάνατο χαιρέτησαν
Πες την μορφίνη τη ζωή εγώ την ζήτησα
Στα πόδια πάτησα ποτέ μου δεν την μίσησα
Πες την μορφίνη πως πάλι χαμογέλασα
Πάνω μου πίστεψα και μπόρεσα κι έζησα
Πες την μορφίνη τα όνειρά μας όλα χάνονται
Σε μια λεπτή πάνω γραμμή πατάν και σβήνουνε
Σε μια ένεση θέλουνε να διαφύγουνε
Μα στην ψευδαίσθηση τα πάντα εδώ γκρεμίζονται
Πες την μορφίνη τα όνειρά μας όλα χάνονται
Σε μια λεπτή πάνω γραμμή πατάν και σβήνουνε
Σε μια ένεση θέλουνε να διαφύγουνε
Μα στην ψευδαίσθηση τα πάντα εδώ τελειώνουνε
Όλα τα νέα παιδιά που βλέπουν ναρκωτικά
Εθίζονται και μας αφήνουν έτσι ξαφνικά
Σ’ όλα τα νέα παιδιά το ένα χαμογελά
Όλα τα νέα παιδιά έχουμε όνειρα
Τα όνειρα μας όμως όλα φυλακίστηκαν
Μέσα σε σχολεία και ψυχιατρεία κλείστηκαν
Σε οργανισμούς απεξάρτησης ναρκωτικών
Μέσα στη μεθαδόνη και εκκλησίες χριστιανών
Όσο ο κόσμος σας σε φλόγες δεν τυλίγετε
Νέα παιδιά στην άσπρη σκόνη σβήνουνε
Όσο τα ψυχοφάρμακα σας θα μας δίνετε
Άλλο τόσο η εφηβεία μας θα πνίγετε
Πολλά παιδιά πριν να πατήσουνε τα 20
Πέφτουνε στην πρέζα δεν αντέχουνε την πίεση
Ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς μας απορρίψανε
Γιατί στρατό και εργασία αρνηθήκαμε
Πρέπει από τα 16 να φτιάξεις δικός σου μέλλον
Ωθεί την νεολαία σε έναν προβληματισμό
Αδύνατο να καταλήξει πριν φτάσει 18
Είναι ένα κύκλος που από δίπλα θα περάσουμε
Αν απ’ τα προβλήματα λυγίσουμε και σπάσουμε
Το να τον περάσουμε δεν είναι κάτι εύκολο
Γιατί σε κάθε πρόβλημα πρέπει
Να έχει την έξοδο
Μικρά παιδιά που από το σπίτι δεν βοηθήθηκαν
Μείνανε μόνοι σε έναν κόσμο που τον μίσησαν
Μα για βοήθεια στην άσπρη σκόνη έμπλεξαν
Κι έτσι τα βράδια τον θάνατο χαιρέτησαν
Πες την μορφίνη τη ζωή εγώ την ζήτησα
Στα πόδια πάτησα ποτέ μου δεν την μίσησα
Πες την μορφίνη πως πάλι χαμογέλασα
Πάνω μου πίστεψα και μπόρεσα κι έζησα
Πες την μορφίνη τα όνειρά μας όλα χάνονται
Σε μια λεπτή πάνω γραμμή πατάν και σβήνουνε
Σε μια ένεση θέλουνε να διαφύγουνε
Μα στην ψευδαίσθηση τα πάντα εδώ γκρεμίζονται
Πες την μορφίνη τα όνειρά μας όλα χάνονται
Σε μια λεπτή πάνω γραμμή πατάν και σβήνουνε
Σε μια ένεση θέλουνε να διαφύγουνε
Μα στην ψευδαίσθηση τα πάντα εδώ τελειώνουνε
Όλα τα νέα παιδιά που βλέπουν ναρκωτικά
Εθίζονται και μας αφήνουν έτσι ξαφνικά
Σ’ όλα τα νέα παιδιά το ένα χαμογελά
Όλα τα νέα παιδιά έχουμε όνειρα
Τα όνειρα μας όμως όλα φυλακίστηκαν
Μέσα σε σχολεία και ψυχιατρεία κλείστηκαν
Σε οργανισμούς απεξάρτησης ναρκωτικών
Μέσα στη μεθαδόνη και εκκλησίες χριστιανών
Όσο ο κόσμος σας σε φλόγες δεν τυλίγετε
Νέα παιδιά στην άσπρη σκόνη σβήνουνε
Όσο τα ψυχοφάρμακα σας θα μας δίνετε
Άλλο τόσο η εφηβεία μας θα πνίγετε
Πολλά παιδιά πριν να πατήσουνε τα 20
Πέφτουνε στην πρέζα δεν αντέχουνε την πίεση
Ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς μας απορρίψανε
Γιατί στρατό και εργασία αρνηθήκαμε