Javaspa - Πόσο κακία, πόση βρώμα (So much evil, so much dirt) στίχοι (lyrics)
[Javaspa - Πόσο κακία, πόση βρώμα So much evil, so much dirt στίχοι lyrics]
Πόσο κακία πόσο βρώμα
Αντί να σ’ αγαπήσουνε σκάβουνε το
Λάκκο σου μές’ το χώμα
Πολλά τα λόγια πολλά λάθη
Πολλά τα μαχαιρώματα που σκάνε πολλοί
Πίσω από τη πλάτη
Πολύ κακία στα πλήθη και με εκπλήσσει
Γιατί η αντικουλτούρα από
Αυτούς έχουν γεμίσει
Αντί να κυνηγάμε κάθε σκέψη αληθινή
Πάντα καταλήγει να είναι κυνική και αδιάφορη
Στη πόλη που κατοικούνε όλοι αυτοί
Σε έχουν στο μάτι
Πετάνε λύσσα σε επιχρυσωμένο χάπι
Βρέθηκα στο πάτο είναι κάτι
Μαθαίνω να αγαπάω τον διπλανό
Μου με αληθινή αγάπη
Εντάξει δεν είναι όλα ίδια στα αλήθεια
Οι πιο πολλές όμως έχουν χολή μέσα στα στήθια
Επιθυμείς να είμαστε πάτοι
Ξεκαθάρισε τη θέση σου και είσαι εντάξει
Έχω καρδιά από μετάξι
Έμαθα να σε σέβομαι και να
Σε συγχωρώ πάντα στη πράξη
Δεν μουτζουρώνω τα τετράδια με ρίμες
Ανοίγω συζητήσεις με αγνώστους και με φίλες
Έχω πάντα το μυαλό ανοιχτό και τις μνήμες
Γιατί η ιστορία καταγράφει τους ξεφτίλες
Δίνω άλλη μια ευκαιρία πάρτη
Το τελευταίο βήμα για να
Μείνεις μες’ το χάρτη
Έχω πνευμόνια από χρυσάφι
Μπορώ να τραγουδάω μέχρι να βγάλεις λάδι
Με έχεις απωθημένο και άχτι
Γιατί σε αντίθεση με εσένα εγώ
Ποτέ δεν γύρισα τη πλάτη
Κρατώ επίπεδο δε σε βλέπω πελάτη
Εσύ όμως με την πρώτη ευκαιρία βγάζεις μάτι
Αυτή είναι η διαφορά με την ποιότητα
Υπογράφω επίσημα τον όρο αμεσότητα
Βγάζουνε χολή και τα δικά μας τα βλαστάρια?
Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια
Αντί να σ’ αγαπήσουνε σκάβουνε το
Λάκκο σου μές’ το χώμα
Πολλά τα λόγια πολλά λάθη
Πολλά τα μαχαιρώματα που σκάνε πολλοί
Πίσω από τη πλάτη
Πολύ κακία στα πλήθη και με εκπλήσσει
Γιατί η αντικουλτούρα από
Αυτούς έχουν γεμίσει
Αντί να κυνηγάμε κάθε σκέψη αληθινή
Πάντα καταλήγει να είναι κυνική και αδιάφορη
Στη πόλη που κατοικούνε όλοι αυτοί
Σε έχουν στο μάτι
Πετάνε λύσσα σε επιχρυσωμένο χάπι
Βρέθηκα στο πάτο είναι κάτι
Μαθαίνω να αγαπάω τον διπλανό
Μου με αληθινή αγάπη
Εντάξει δεν είναι όλα ίδια στα αλήθεια
Οι πιο πολλές όμως έχουν χολή μέσα στα στήθια
Επιθυμείς να είμαστε πάτοι
Ξεκαθάρισε τη θέση σου και είσαι εντάξει
Έχω καρδιά από μετάξι
Έμαθα να σε σέβομαι και να
Σε συγχωρώ πάντα στη πράξη
Δεν μουτζουρώνω τα τετράδια με ρίμες
Ανοίγω συζητήσεις με αγνώστους και με φίλες
Έχω πάντα το μυαλό ανοιχτό και τις μνήμες
Γιατί η ιστορία καταγράφει τους ξεφτίλες
Δίνω άλλη μια ευκαιρία πάρτη
Το τελευταίο βήμα για να
Μείνεις μες’ το χάρτη
Έχω πνευμόνια από χρυσάφι
Μπορώ να τραγουδάω μέχρι να βγάλεις λάδι
Με έχεις απωθημένο και άχτι
Γιατί σε αντίθεση με εσένα εγώ
Ποτέ δεν γύρισα τη πλάτη
Κρατώ επίπεδο δε σε βλέπω πελάτη
Εσύ όμως με την πρώτη ευκαιρία βγάζεις μάτι
Αυτή είναι η διαφορά με την ποιότητα
Υπογράφω επίσημα τον όρο αμεσότητα
Βγάζουνε χολή και τα δικά μας τα βλαστάρια?
Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια