Javaspa - Οι φίλοι μου παίρνουν ardan στίχοι (lyrics)
[Javaspa - Οι φίλοι μου παίρνουν ardan στίχοι lyrics]
23 βουτιά στην ανεργία
Το μόνο που θυμάμαι από παιδική ηλικία
Δεν βγαίνουμε δεν έχουμε λεφτά
Ούτε για νοίκια
Και οι γονείς μου να μαλώνουνε σαν τα πηθίκια
Κλασική εικόνα γονείς υπό διάλυση
Και στο παιδί να ανοίγει η
Πόρτα για την εξάρτηση
Κοινωνική ανάλυση να δούμε πρώτα
Ποια είναι η αιτία που γεννάει τόση φτώχεια
Αν δεν μπορείς να αποδομήσεις το υπάρχον
Λυπάμαι χρόνο δεν έχω μα βιβλία υπάρχουν
Εντάξει μπορεί να έμεινα στη πρώτη τάξη
Όμως για να πετύχει η θεωρία θέλει πράξη
Κάτσε και δες τα πράγματα συντοπίτη μου
Δεν έχω θέμα να σε βάλω μες’ στο σπίτι μου
Έχω εργατική κουλτούρα και αυτό μετρά
Μαθαίνω στο καθένα να μισεί και να αγαπά
Ως αμάν! Οι φίλοι μου παίρνουν αρντάν
Από το άγχος αφού για δουλειά πια δεν ζητάν
Και που να παν? Δεν έχουνε να φαν
Έχουν όμως αξιοπρέπεια και λεφτά δεν ζητάν
Γίναμε αριθμοί έλα στην ουρά κι εσύ
Μήνες στην αναμονή για μια επιδότηση
Νομίζεις θα μας σώσουνε τα ΕΣΠΑ
Τα αφεντικά ταΐζουνε όχι εμένα και εσένα
(ναι) λεφτά υπάρχουν τα πήραν οι ξεφτίλες
Και όσα νέα θα έρχονται θα τα τρώνε κηφήνες
Είμαστε Ευρώπη το χρήμα ρέει άφθονο
Όμως στη τσέπη του εργάτη
Δεν μπαίνει ούτε τάλιρο
Το λες παράλογο όμως είναι αληθινό
Και πες μου ποιος επιβιώνει
Μες’ τον καπιταλισμό
Θα σου το πω εγώ θα στο πω εγώ
Κάθε απόβλητο κάθε κυβερνητικό παράσιτο
Γι’ αυτό Δήμαρχοι όλοι θέλουν να πάνε
Και από τη μίζα κανένα κομμάτι μπας και φάνε
Ξέρεις στην Ελλάδα το ρουσφέτι βασιλεύει
Και στα νοσοκομεία το φακελάκι δεν πεθαίνει
Το μόνο που θυμάμαι από παιδική ηλικία
Δεν βγαίνουμε δεν έχουμε λεφτά
Ούτε για νοίκια
Και οι γονείς μου να μαλώνουνε σαν τα πηθίκια
Κλασική εικόνα γονείς υπό διάλυση
Και στο παιδί να ανοίγει η
Πόρτα για την εξάρτηση
Κοινωνική ανάλυση να δούμε πρώτα
Ποια είναι η αιτία που γεννάει τόση φτώχεια
Αν δεν μπορείς να αποδομήσεις το υπάρχον
Λυπάμαι χρόνο δεν έχω μα βιβλία υπάρχουν
Εντάξει μπορεί να έμεινα στη πρώτη τάξη
Όμως για να πετύχει η θεωρία θέλει πράξη
Κάτσε και δες τα πράγματα συντοπίτη μου
Δεν έχω θέμα να σε βάλω μες’ στο σπίτι μου
Έχω εργατική κουλτούρα και αυτό μετρά
Μαθαίνω στο καθένα να μισεί και να αγαπά
Ως αμάν! Οι φίλοι μου παίρνουν αρντάν
Από το άγχος αφού για δουλειά πια δεν ζητάν
Και που να παν? Δεν έχουνε να φαν
Έχουν όμως αξιοπρέπεια και λεφτά δεν ζητάν
Γίναμε αριθμοί έλα στην ουρά κι εσύ
Μήνες στην αναμονή για μια επιδότηση
Νομίζεις θα μας σώσουνε τα ΕΣΠΑ
Τα αφεντικά ταΐζουνε όχι εμένα και εσένα
(ναι) λεφτά υπάρχουν τα πήραν οι ξεφτίλες
Και όσα νέα θα έρχονται θα τα τρώνε κηφήνες
Είμαστε Ευρώπη το χρήμα ρέει άφθονο
Όμως στη τσέπη του εργάτη
Δεν μπαίνει ούτε τάλιρο
Το λες παράλογο όμως είναι αληθινό
Και πες μου ποιος επιβιώνει
Μες’ τον καπιταλισμό
Θα σου το πω εγώ θα στο πω εγώ
Κάθε απόβλητο κάθε κυβερνητικό παράσιτο
Γι’ αυτό Δήμαρχοι όλοι θέλουν να πάνε
Και από τη μίζα κανένα κομμάτι μπας και φάνε
Ξέρεις στην Ελλάδα το ρουσφέτι βασιλεύει
Και στα νοσοκομεία το φακελάκι δεν πεθαίνει