Javaspa - Ο.Α.Ε.Δ (O.A.E.D) στίχοι (lyrics)
[Javaspa - Ο.Α.Ε.Δ O.A.E.D στίχοι lyrics]
"Το παν στη ζωή είναι να
Μεγαλώνεις και να ζεις
Αυτόνομα και με αξιοπρέπεια χωρίς
Να εκμεταλλεύεσαι τους άλλους, αν θέλεις να
Εκμεταλλευθείς κάποιον εκμεταλλεύσου τον
Εαυτό σου και όχι τον διπλανό σου
Το παν είναι ο καθημερινός
Αγώνας για ζωή, αξιοπρέπεια, αυτονομία…"
Βρες μου τη λύση μας έχουν διαλύσει
Τα πάντα εδώ μας είναι δανικά φίλε σ’ αγγίζει
Κι εσένα δεν είσαι κάτι άλλο από εμένα
Ή θα έχουμε κοινό εχθρό ή χέρια ματωμένα
Tα αφεντικά πλουτίζουν πάνω στις
Δικές μας πλάτες και οι μπάτσοι κυνηγάνε στο
Δρόμο τους μετανάστες
Δεν ήμουνα ποτέ στη μέση, μικρομεσαία
Εκπροσωπώ την άνεργη άγρια νεολαία
Είσαι 29 και όμως τόσο νέα
Μαζεύουμε κουπόνια για να νιώσουμε ωραία
Παράνοια, 40άρηδες μέσα σε δάνεια
Και εμείς από τα 20 να μας μετράμε τάλιρα
Έχω μία λύση που όμως χάνεται τη νύχτα
Στα μπαρ της αλλοτρίωσης κυνηγάς την ελπίδα
Είσαι στην εφηβεία και το σώμα θέλει βία
Ψάχνεσαι για ξεπέτα μπας και φύγει η ανία
Ζούμε στη μετριότητα και το βαφτίζουμε όμορφο
Χάνουμε τα πάντα και το λέμε αυτονόητο
Χάσαμε το δρόμο δε κυνηγάμε τα όνειρα
Πρέπει να επανακινήσουμε πάλι σα μια γενιά
Ρεφρέν
Dεν ήμουνα ποτέ αφεντικό δεν
Έχω καν ιδιοκτησία
Έστω κάτι που να έχει πάνω αξία
Μονάχα μια μηχανή για να έχω μεροκάματα
Είμαι φτωχό παιδί και στο λέω αυτό ξεκάθαρα
Δεν έχω σπίτι δεν πήρα ποτέ νοίκι
Δεν έχω καν καβάτζα για να βγάζω χαρτζιλίκι
Το μόνο που έχει μείνει είναι
Οι έρωτες και οι φίλοι
Και αν είμαι ακόμα όρθιος το
Οφείλω απλά σε εκείνη
Μιλώ για αξιοπρέπεια στάση ζωής και ντόμπρα
Οι πιο πολλοί μιλάνε και λένε μεγάλα λόγια
Δεν εκμεταλλεύτηκα κανένα και καμία
Γι’ αυτό και μπήκα από τα 17 στην αναρχία
Πολεμώ το άδικο την αναξιοπρέπεια
Όλα με το σπαθί μας να πέσει η δυσαρέσκεια
Είμαι γόνος εργατών γι’ αυτό είμαι περήφανος
Στη συνείδησή μου ένας είναι ο ταξικός εχθρός
Μεγαλώνεις και να ζεις
Αυτόνομα και με αξιοπρέπεια χωρίς
Να εκμεταλλεύεσαι τους άλλους, αν θέλεις να
Εκμεταλλευθείς κάποιον εκμεταλλεύσου τον
Εαυτό σου και όχι τον διπλανό σου
Το παν είναι ο καθημερινός
Αγώνας για ζωή, αξιοπρέπεια, αυτονομία…"
Βρες μου τη λύση μας έχουν διαλύσει
Τα πάντα εδώ μας είναι δανικά φίλε σ’ αγγίζει
Κι εσένα δεν είσαι κάτι άλλο από εμένα
Ή θα έχουμε κοινό εχθρό ή χέρια ματωμένα
Tα αφεντικά πλουτίζουν πάνω στις
Δικές μας πλάτες και οι μπάτσοι κυνηγάνε στο
Δρόμο τους μετανάστες
Δεν ήμουνα ποτέ στη μέση, μικρομεσαία
Εκπροσωπώ την άνεργη άγρια νεολαία
Είσαι 29 και όμως τόσο νέα
Μαζεύουμε κουπόνια για να νιώσουμε ωραία
Παράνοια, 40άρηδες μέσα σε δάνεια
Και εμείς από τα 20 να μας μετράμε τάλιρα
Έχω μία λύση που όμως χάνεται τη νύχτα
Στα μπαρ της αλλοτρίωσης κυνηγάς την ελπίδα
Είσαι στην εφηβεία και το σώμα θέλει βία
Ψάχνεσαι για ξεπέτα μπας και φύγει η ανία
Ζούμε στη μετριότητα και το βαφτίζουμε όμορφο
Χάνουμε τα πάντα και το λέμε αυτονόητο
Χάσαμε το δρόμο δε κυνηγάμε τα όνειρα
Πρέπει να επανακινήσουμε πάλι σα μια γενιά
Ρεφρέν
Dεν ήμουνα ποτέ αφεντικό δεν
Έχω καν ιδιοκτησία
Έστω κάτι που να έχει πάνω αξία
Μονάχα μια μηχανή για να έχω μεροκάματα
Είμαι φτωχό παιδί και στο λέω αυτό ξεκάθαρα
Δεν έχω σπίτι δεν πήρα ποτέ νοίκι
Δεν έχω καν καβάτζα για να βγάζω χαρτζιλίκι
Το μόνο που έχει μείνει είναι
Οι έρωτες και οι φίλοι
Και αν είμαι ακόμα όρθιος το
Οφείλω απλά σε εκείνη
Μιλώ για αξιοπρέπεια στάση ζωής και ντόμπρα
Οι πιο πολλοί μιλάνε και λένε μεγάλα λόγια
Δεν εκμεταλλεύτηκα κανένα και καμία
Γι’ αυτό και μπήκα από τα 17 στην αναρχία
Πολεμώ το άδικο την αναξιοπρέπεια
Όλα με το σπαθί μας να πέσει η δυσαρέσκεια
Είμαι γόνος εργατών γι’ αυτό είμαι περήφανος
Στη συνείδησή μου ένας είναι ο ταξικός εχθρός