Javaspa - Oι δύο φίλοι pt.2 (η πρέζα θερίζει) στίχοι (lyrics)
[Javaspa - Oι δύο φίλοι pt.2 η πρέζα θερίζει στίχοι lyrics]
"Άλλη μια αληθινή ιστορία για δύο παιδιά
Και μια φιλία που τους χώρισε ο θάνατος"
Ήταν ένα εφτάχρονο παιδί που
Ζούσε μέσα σε πόλη
Σε μια περιοχή κοντά στην Άνω Πόλη
Ήταν μοναχοπαίδι πήγαινε Δημοτικό
Δεν είχε ούτε ένα φίλο μόνο έναν κολλητό
Τον λέγανε Νίκο και ζούσε και αυτός κοντά του
Και κάθε μέρα παίζανε εκεί στην γειτονιά
Δεθήκανε και οι 2 από πάρα πολύ μικροί
Όμως η μητέρα του δεν ήθελε να είναι μαζί
Πηγαίνανε μαζί σε κάθε αίθουσα και τάξη
Τα ίδια κοριτσάκια ερωτεύονταν στα πάρτη
Όμως η μοίρα τους έπαιξε σκληρό παιχνίδι
Ήταν και οι 2 αγαθοί σαν παραμύθι
Έτσι μια μέρα και ενώ ήταν μεσημέρι
Ένας τυπάς τους έδειρε με ένα μαδέρι
Την άλλη μέρα και οι 2 τρομοκρατημένοι
Δεν βγάζανε λέξη ήτανε τόσο φοβισμένοι
Ρεφρέν ο Νίκος έφυγε από πρέζα στην ομόνοια
Ο Στράτος το έμαθε από ένα τηλεφώνημα
Πρόλαβε και έγραψε ο Νίκος ένα γράμμα
Η μισθωτή σκλαβιά με έκανε κομμάτια
Πέρασαν μέρες γνώρισαν κι άλλα παιδιά
Έτσι καταλήξανε και γίνανε παρέα
Παίζανε ποδόσφαιρο εκεί στην γειτονιά
Κάθε μέρα στα προαύλια και μέσα στα σχολεία
Ήταν δεμένοι και έτσι κάνανε συμμαχία
Να πάρουνε εκδίκηση από αυτόν που είχαν μανία
Ήταν όλοι τους γαμώτο τόσο αγαθοί
Που δεν μπόρεσαν ποτέ να του κάνουν επίθεση
Έως όταν φτάσουμε στον πρώτο μεγάλο έρωτα
Ο Στράτος ερωτεύεται μια μέσα στην αίθουσα
Όμως ο τύπος την είχε είδη ερωτευτεί
Έτσι κάθε μέρα στο διάλυμα
Τον έδερνε πάρα πολύ
Ο φίλος του Κυριάκος όμως ήταν εκεί
Να τον κάνει να γελά μαζί με τον παντελή
Έτσι πέρασε την τάξη που είχε τόσο φοβηθεί
Και ήρθε η ώρα για να
Πάρει την μεγάλη εκδίκηση
Ο φίλος του Κυριάκος ήταν εκεί
Όταν του κάνανε πληγή μ’ ένα μεγάλο κατσαβίδι
Είχε ματώσει ο τύπος τόσο πολύ
Που δεν τόλμησε ποτέ ξανά να τον ακουμπήσει
Έτσι φτάνει τελευταία τάξη Δημοτικό
Είναι η φάση που θα ζήσει κάτι το δυνατό
Ο φίλος του Νικόλας έχοντας δάκρυα στα μάτια
Του λέει πως θα φύγει από
Την γειτονιά για πάντα
Η μάνα του δεν ήθελε να είναι μαζί
Γι’ αυτό φεύγουν από εδώ για
Να μην έχουν επαφή
Ο Στράτος πέφτει στα γόνατα και κλαίει
Φίλε σ’ αγάπησα πραγματικά του λέει
Ο Νίκος λύγισε και αυτός με την σειρά του
Του είπε πως δε θα σε ξεχάσω ποτέ μου Στράτο
Οι 2 φίλοι τότε αποχωρίστηκαν
Και στην ζωή ποτέ ξανά δεν συναντηθήκαν
"Τα ναρκωτικά δεν είναι ατομικά
Αλλά κοινωνικό θέμα
Γιατί γενιές καταστάλθηκαν από αυτό
Ακριβώς το πράγμα
Για το κράτος είναι ένα μέσο χειραγώγησης"
Και μια φιλία που τους χώρισε ο θάνατος"
Ήταν ένα εφτάχρονο παιδί που
Ζούσε μέσα σε πόλη
Σε μια περιοχή κοντά στην Άνω Πόλη
Ήταν μοναχοπαίδι πήγαινε Δημοτικό
Δεν είχε ούτε ένα φίλο μόνο έναν κολλητό
Τον λέγανε Νίκο και ζούσε και αυτός κοντά του
Και κάθε μέρα παίζανε εκεί στην γειτονιά
Δεθήκανε και οι 2 από πάρα πολύ μικροί
Όμως η μητέρα του δεν ήθελε να είναι μαζί
Πηγαίνανε μαζί σε κάθε αίθουσα και τάξη
Τα ίδια κοριτσάκια ερωτεύονταν στα πάρτη
Όμως η μοίρα τους έπαιξε σκληρό παιχνίδι
Ήταν και οι 2 αγαθοί σαν παραμύθι
Έτσι μια μέρα και ενώ ήταν μεσημέρι
Ένας τυπάς τους έδειρε με ένα μαδέρι
Την άλλη μέρα και οι 2 τρομοκρατημένοι
Δεν βγάζανε λέξη ήτανε τόσο φοβισμένοι
Ρεφρέν ο Νίκος έφυγε από πρέζα στην ομόνοια
Ο Στράτος το έμαθε από ένα τηλεφώνημα
Πρόλαβε και έγραψε ο Νίκος ένα γράμμα
Η μισθωτή σκλαβιά με έκανε κομμάτια
Πέρασαν μέρες γνώρισαν κι άλλα παιδιά
Έτσι καταλήξανε και γίνανε παρέα
Παίζανε ποδόσφαιρο εκεί στην γειτονιά
Κάθε μέρα στα προαύλια και μέσα στα σχολεία
Ήταν δεμένοι και έτσι κάνανε συμμαχία
Να πάρουνε εκδίκηση από αυτόν που είχαν μανία
Ήταν όλοι τους γαμώτο τόσο αγαθοί
Που δεν μπόρεσαν ποτέ να του κάνουν επίθεση
Έως όταν φτάσουμε στον πρώτο μεγάλο έρωτα
Ο Στράτος ερωτεύεται μια μέσα στην αίθουσα
Όμως ο τύπος την είχε είδη ερωτευτεί
Έτσι κάθε μέρα στο διάλυμα
Τον έδερνε πάρα πολύ
Ο φίλος του Κυριάκος όμως ήταν εκεί
Να τον κάνει να γελά μαζί με τον παντελή
Έτσι πέρασε την τάξη που είχε τόσο φοβηθεί
Και ήρθε η ώρα για να
Πάρει την μεγάλη εκδίκηση
Ο φίλος του Κυριάκος ήταν εκεί
Όταν του κάνανε πληγή μ’ ένα μεγάλο κατσαβίδι
Είχε ματώσει ο τύπος τόσο πολύ
Που δεν τόλμησε ποτέ ξανά να τον ακουμπήσει
Έτσι φτάνει τελευταία τάξη Δημοτικό
Είναι η φάση που θα ζήσει κάτι το δυνατό
Ο φίλος του Νικόλας έχοντας δάκρυα στα μάτια
Του λέει πως θα φύγει από
Την γειτονιά για πάντα
Η μάνα του δεν ήθελε να είναι μαζί
Γι’ αυτό φεύγουν από εδώ για
Να μην έχουν επαφή
Ο Στράτος πέφτει στα γόνατα και κλαίει
Φίλε σ’ αγάπησα πραγματικά του λέει
Ο Νίκος λύγισε και αυτός με την σειρά του
Του είπε πως δε θα σε ξεχάσω ποτέ μου Στράτο
Οι 2 φίλοι τότε αποχωρίστηκαν
Και στην ζωή ποτέ ξανά δεν συναντηθήκαν
"Τα ναρκωτικά δεν είναι ατομικά
Αλλά κοινωνικό θέμα
Γιατί γενιές καταστάλθηκαν από αυτό
Ακριβώς το πράγμα
Για το κράτος είναι ένα μέσο χειραγώγησης"