Kalhas, Nek - It’s too cold testo (lyrics)
[Kalhas, Nek - It’s too cold testo lyrics]
Περπατώ μονάχος
Γιατί η ενέργεια των ανθρώπων με αρρωσταίνει
Η επίγνωση της κατάντιας μας πόσο με βαραίνει
Το σώμα μου γερνάει
Και την ανθρωπιά μου γδέρνει
Μια κοινωνία ψυχοσωματικά στερημένη
Νοητικά διαλυμένη, το Φώς περιμένει
Χρόνια τώρα
Σε έρημα λιμάνια σκοτεινά αραγμένη
Από την άκρη της πόλης τα
Φώτα τους λάμπουν ωραία
Μάνα Γαία, δεν είναι άλλο εδώ πέρα ωραία
Πολεμικό τοπίο μοιάζει με
Συνειδήσεις καμμένες
Χρόνια έντεχνα καλλιεργημένες
Κυρήσσουν πτώχευση πνευματικά, καθημερινά
Αυτοκτονώντας διαδικτυακά
Κι εγώ κάπου εκεί, ψάχνω χαμόγελο
Ψυχές να κελαηδούν χωρίς να
' χουν κανένα ώφελος
Το μόνο αντάλλαγμα ο κόσμος μου ολόκληρος
Που έμεινε μισός
Αλλά ακόμη μέσα του κρύβει Φώς
Κρύβει τόσο Φώς όσο κι ο Ήλιος
Που είναι ο καλύτερος μου φίλος
Η καρδιά μου, όπως και η Δήλος
Αναζητάει επισκέπτη με δάδα και με ξίφος
ΣΙΩΠΗ
Κάπου εκεί μένω μόνος μου πάλι
Οι σκέψεις μου τρέχουν και
Μ' οδηγούνε στο μπουκάλι
Σφύξιμο απέραντο στο κεφάλι
Κι εκείνη τη στιγμή μου φανερώνεται και πάλι
'Ω αθάνατε Συμπαντικέ γητευτή
Λίκνο της ζωής στείλε το φώς
Σου η Γη να λυτρωθεί
Να πλημμυρίσει πάλι η πλάση από χαμόγελα
Κι εμείς τα παιδιά σου να
Ξαναβγούμε απ' τα υπόγεια
It's too cold and everything
Is getting darker
Danger & pain inna every corner
Every man want to be a ruff rider
In a world where everything is getting darker
(Κάλχας) -
Ζούμε για υπερεκτιμημένες μαλακίεςκαι σιγά
Το αντίκτυπο που έχουμε
Είμαστε απόλυτοι σαν βλάκες χάρη
Σε κάποιες εμπειρίες
Μα ώσπου να πεθάνουμε μαθαίνουμε
Βρίσκουμε λόγους να διαφέρουμε για
Να υποφέρουμε δίχως να
Βλέπουμε το αίμα στα χέρια των παιδιών μας
Ένας κάδος σκουπιδιών είναι η
Κατάληξη των ζωών μας
Όλα είναι ένας μύθος όπως η δουλειά σου
Το "οικοδόμημα" σου
Η υπογραφή σου και το κάθε πρόβλημα σου
Το κόσμημα σου, τα πρότυπα σου
Οι φίρμες καπιταλιστικών εταιριών που
Προβάρεις στη προβιά σου (μούφτι)
Σε ένα σύνολο απαθέστατων και απάνθρωπων
Λιποψυχώ δεν ντρέπομαι να το πώ
Πείτε με μηδενιστή μόνο που
Υπάρχετε έχω ταπεινωθεί
Δεν τραγουδάω, δεν ραπάρω ούτε κάνω μουσική
Δεν κάνω τίποτα που να σας δίνει αξία
Ας πάρουμε μαζί μας τα
Λεφτά και στα νεκροταφεία
Ότι είναι νόμιμο θεωρείται αυθαίρετο
Το πρωτογενές συναίσθημα έρχεται
Πάντοτε δεύτερο το μέλλον των παιδιών σας
Είναι ήδη υποδεέστερο φτιάξτε τους τραπεζικό
Λογαριασμό-σκαλίστε τους κι άλλο το
Φέρετροόπου να'ναι τελειώνει όπως η ζωή σου
Μα μην ακούς τι έχω να πω και αν για
Σένα δεν έχω λόγο ύπαρξης
Εγώτον δικό σου συλογίσου
Καθρεφτίσου και αναρωτήσου που οδεύεις όλα τα
Μεταφράζεις σε αριθμούς και το χειροτερεύεις
Γιατί η ενέργεια των ανθρώπων με αρρωσταίνει
Η επίγνωση της κατάντιας μας πόσο με βαραίνει
Το σώμα μου γερνάει
Και την ανθρωπιά μου γδέρνει
Μια κοινωνία ψυχοσωματικά στερημένη
Νοητικά διαλυμένη, το Φώς περιμένει
Χρόνια τώρα
Σε έρημα λιμάνια σκοτεινά αραγμένη
Από την άκρη της πόλης τα
Φώτα τους λάμπουν ωραία
Μάνα Γαία, δεν είναι άλλο εδώ πέρα ωραία
Πολεμικό τοπίο μοιάζει με
Συνειδήσεις καμμένες
Χρόνια έντεχνα καλλιεργημένες
Κυρήσσουν πτώχευση πνευματικά, καθημερινά
Αυτοκτονώντας διαδικτυακά
Κι εγώ κάπου εκεί, ψάχνω χαμόγελο
Ψυχές να κελαηδούν χωρίς να
' χουν κανένα ώφελος
Το μόνο αντάλλαγμα ο κόσμος μου ολόκληρος
Που έμεινε μισός
Αλλά ακόμη μέσα του κρύβει Φώς
Κρύβει τόσο Φώς όσο κι ο Ήλιος
Που είναι ο καλύτερος μου φίλος
Η καρδιά μου, όπως και η Δήλος
Αναζητάει επισκέπτη με δάδα και με ξίφος
ΣΙΩΠΗ
Κάπου εκεί μένω μόνος μου πάλι
Οι σκέψεις μου τρέχουν και
Μ' οδηγούνε στο μπουκάλι
Σφύξιμο απέραντο στο κεφάλι
Κι εκείνη τη στιγμή μου φανερώνεται και πάλι
'Ω αθάνατε Συμπαντικέ γητευτή
Λίκνο της ζωής στείλε το φώς
Σου η Γη να λυτρωθεί
Να πλημμυρίσει πάλι η πλάση από χαμόγελα
Κι εμείς τα παιδιά σου να
Ξαναβγούμε απ' τα υπόγεια
It's too cold and everything
Is getting darker
Danger & pain inna every corner
Every man want to be a ruff rider
In a world where everything is getting darker
(Κάλχας) -
Ζούμε για υπερεκτιμημένες μαλακίεςκαι σιγά
Το αντίκτυπο που έχουμε
Είμαστε απόλυτοι σαν βλάκες χάρη
Σε κάποιες εμπειρίες
Μα ώσπου να πεθάνουμε μαθαίνουμε
Βρίσκουμε λόγους να διαφέρουμε για
Να υποφέρουμε δίχως να
Βλέπουμε το αίμα στα χέρια των παιδιών μας
Ένας κάδος σκουπιδιών είναι η
Κατάληξη των ζωών μας
Όλα είναι ένας μύθος όπως η δουλειά σου
Το "οικοδόμημα" σου
Η υπογραφή σου και το κάθε πρόβλημα σου
Το κόσμημα σου, τα πρότυπα σου
Οι φίρμες καπιταλιστικών εταιριών που
Προβάρεις στη προβιά σου (μούφτι)
Σε ένα σύνολο απαθέστατων και απάνθρωπων
Λιποψυχώ δεν ντρέπομαι να το πώ
Πείτε με μηδενιστή μόνο που
Υπάρχετε έχω ταπεινωθεί
Δεν τραγουδάω, δεν ραπάρω ούτε κάνω μουσική
Δεν κάνω τίποτα που να σας δίνει αξία
Ας πάρουμε μαζί μας τα
Λεφτά και στα νεκροταφεία
Ότι είναι νόμιμο θεωρείται αυθαίρετο
Το πρωτογενές συναίσθημα έρχεται
Πάντοτε δεύτερο το μέλλον των παιδιών σας
Είναι ήδη υποδεέστερο φτιάξτε τους τραπεζικό
Λογαριασμό-σκαλίστε τους κι άλλο το
Φέρετροόπου να'ναι τελειώνει όπως η ζωή σου
Μα μην ακούς τι έχω να πω και αν για
Σένα δεν έχω λόγο ύπαρξης
Εγώτον δικό σου συλογίσου
Καθρεφτίσου και αναρωτήσου που οδεύεις όλα τα
Μεταφράζεις σε αριθμούς και το χειροτερεύεις