Kanove - Ölüm Yıldız Olup Yağarken Şarkı sözleri (lyrics)
[Kanove - Ölüm Yıldız Olup Yağarken Şarkı sözleri lyrics]
Öyle iklim ki bu
Ne kadar baksan da ot bitmez orda
Öyle dal ki meyve vermez ceset sunar
Belki de özgürlüğün tanımıydı bana
Hep kafes duran
Mahvolan kalbim: "Yoldaş olan varsa
Çıksın gelsin uzaktan" dedi
Bir akşamüstü gelsin ölüm
Yıldız olup yağarken
Sununun mağarasında büyük zatlar
Tanırken şu gökleri
Görevi kalbin ağlamaktı bense
Kemirdim aklı yarıda bırakmak için
Yaşam denen görevi
Gençliğimin elleri buruştu öylece ve dindi
Cinin sesi soluğu kesti, gözümü kör de etti
Adımın harflerinden belli sabrım
Ne kadar bağladıysam o kadar isyan etti aklım
Kahrınla ıslandım dünya doymam anda gеrçeğe
Sesindе gülsüz diken
İnsan soluklanan bir mezarmış sadece
Çıplak ayaklarla bastığım ölüm
Şol dumanlı vadilerde ağlayan bir çingene
Ne kadar baksan da ot bitmez orda
Öyle dal ki meyve vermez ceset sunar
Belki de özgürlüğün tanımıydı bana
Hep kafes duran
Mahvolan kalbim: "Yoldaş olan varsa
Çıksın gelsin uzaktan" dedi
Bir akşamüstü gelsin ölüm
Yıldız olup yağarken
Sununun mağarasında büyük zatlar
Tanırken şu gökleri
Görevi kalbin ağlamaktı bense
Kemirdim aklı yarıda bırakmak için
Yaşam denen görevi
Gençliğimin elleri buruştu öylece ve dindi
Cinin sesi soluğu kesti, gözümü kör de etti
Adımın harflerinden belli sabrım
Ne kadar bağladıysam o kadar isyan etti aklım
Kahrınla ıslandım dünya doymam anda gеrçeğe
Sesindе gülsüz diken
İnsan soluklanan bir mezarmış sadece
Çıplak ayaklarla bastığım ölüm
Şol dumanlı vadilerde ağlayan bir çingene