Kanove - Tek Çocuklu Ahırlar ve Dualar Şarkı sözleri (lyrics)
[Kanove - Tek Çocuklu Ahırlar ve Dualar Şarkı sözleri lyrics]
Nasıl ve ne zaman bilmiyorum
Kapının açıldığı çayırlık
O tatlı keskin koku, iç çekişler, kıyıyı
Dolduran ışık daha önce benim olmuştun
Kaç yıl geçti söyleyemem boynunu uzattı
Perdeler kapandı
Kırlangıçların uçtuğu mevsim
Hepsini hatırladım evvel zaman daha
Önce de böyle mi yaşandı ve
Zamanın girdaplı uçuşu
Geri getiremez mi eski
Günlerimizin aşkını? Ölüme rağmen bir daha
Gece gündüz doğmaz mı o tek arzu
Seslerin ağırlığına çakşı, medet bu kamçı
Hiçbir zaman durmayacak gibiyse teşvik
İhtiyacım sancı, yaşanmayan gençlik
Lanetime duacı ölmеk isteğimle bezmiş
Bеn hala aynı yerde aynı bokla
Meşgul olma faziletimi silemedim
Ne tesadüf istemedin
Esenköy dağlarında dans ederdi iblis
Yağmur o gizli hazinenin bilinme isteğiydi
Saçıma dokunmuştu leta vitza
Ki ben bir safiydim, çocuktum karşısında
Keşke sahne başlasa, keşke ruhum olmasa
Keşke neşreten bir damla saçsa
Ben de boğula dursa
Kutsal her ne varsa daha da ağrı lazım
Öldürmeyen sevgiden bir hayır yoksa
Daha da bariz
Daha da sıkışmış bir hayat yazdım
Yüzü çıyan kusmuğundan ölüm ol bana
Son damla, son gaile, son ter
Bir gümüş hançer
Kızıl bir mumda yanan şevkten
Söyle ne olur acıdan mı doğar güneş
Öyle de değilse artık kesmem gerek boğazımı
Kapının açıldığı çayırlık
O tatlı keskin koku, iç çekişler, kıyıyı
Dolduran ışık daha önce benim olmuştun
Kaç yıl geçti söyleyemem boynunu uzattı
Perdeler kapandı
Kırlangıçların uçtuğu mevsim
Hepsini hatırladım evvel zaman daha
Önce de böyle mi yaşandı ve
Zamanın girdaplı uçuşu
Geri getiremez mi eski
Günlerimizin aşkını? Ölüme rağmen bir daha
Gece gündüz doğmaz mı o tek arzu
Seslerin ağırlığına çakşı, medet bu kamçı
Hiçbir zaman durmayacak gibiyse teşvik
İhtiyacım sancı, yaşanmayan gençlik
Lanetime duacı ölmеk isteğimle bezmiş
Bеn hala aynı yerde aynı bokla
Meşgul olma faziletimi silemedim
Ne tesadüf istemedin
Esenköy dağlarında dans ederdi iblis
Yağmur o gizli hazinenin bilinme isteğiydi
Saçıma dokunmuştu leta vitza
Ki ben bir safiydim, çocuktum karşısında
Keşke sahne başlasa, keşke ruhum olmasa
Keşke neşreten bir damla saçsa
Ben de boğula dursa
Kutsal her ne varsa daha da ağrı lazım
Öldürmeyen sevgiden bir hayır yoksa
Daha da bariz
Daha da sıkışmış bir hayat yazdım
Yüzü çıyan kusmuğundan ölüm ol bana
Son damla, son gaile, son ter
Bir gümüş hançer
Kızıl bir mumda yanan şevkten
Söyle ne olur acıdan mı doğar güneş
Öyle de değilse artık kesmem gerek boğazımı