Kolera - Korkusuz Şarkı sözleri (lyrics)
[Kolera - Korkusuz Şarkı sözleri lyrics]
Hayatım her yılı başka bir devir misali
Yoksulluk içinde bocalayan bir
Ailenınkinden derin uktelerim
Yaptığıma pişman olduklarımı yapmayı
Ben istedim anımsamıyorum ilk ne zaman
Kirlenmişti elleriim
Hayat böyle davrandıkça sert, bir
Iki ağlıyor, yoruluyor, bitkın düşüyorsun
Sonra düşünüyorsun, sert bir komutan gibi
Hamlelerını hesaplıyorsun
Üzerindeki tozlerı silkip
Tekrardan başlıyorsun
Ben ne bileyim madem öyle
Katı olayım yeri gelince
Sömürür bir öyle bir böyle insan
Iş menfaata gelince
Nedensiz değil bu yalnızlığım
Kendimi bağışlamam kolay kendimi üzdüğümde
Zaafım var kendime
Kötü sürprizlerine zamanın kalbim alışık
(ha)
Endişelerimi sorarsan hepsi zehirli sarmaşık
Madem öyle artık ben de, duygusuzum
Sarılıyo' fırtına bendeki acıya
(acıya, acıya) , huzursuzum
"Alışıyorum yine", derken, "buraya"
Uyumsuzum
Yıkılıyor köprü ve düşüyorum araya
Korkusuzum
Çıktıgım yol için yok bir
An kaybedilecek zaman
Ve bilir ki Kajmeran: Dünya
Acımasız koca bir mekân
Yediğim vurgun, gittim sürgün
Çıkardıgım yangı, n bu yandığım yangın
Ben baygın
Su gibi berrak olursan çalkalanırsın
Ağaç gibi büyüyorsan gövdenden baltalanırsın
Cesur yürek değilsen derhâl susturulusun
Zayıfsan herkesin sözüne içlenip burkulursun
Yanlış tanıdım elleri
Ben ben gibi sandım herkesi
Aldım peşinen dersimi
Kendımle dostluk tek yolum
Günüm farklı, ertesi gün oldu bugünün öncesi
Ve dünmüş bugünün elçisi
Benmışım kurban keçi
Küstürüyor beni olanları izlemek
Güveni kırılmış bir insan
Gibi kafamı çevırmek
Bana düşen olmak için diyorlar: "Kırkına eriş
Kırkından sonra da başlıyor gergin bekleyiş!"
Madem öyle artık ben de, duygusuzum
Sarılıyo’ fırtına bendeki acıya
(acıya, acıya) , huzursuzum
"Alışıyorum yine", derken, "buraya"
Uyumsuzum
Yıkılıyor köprü ve düşüyorum araya
Korkusuzum
Yoksulluk içinde bocalayan bir
Ailenınkinden derin uktelerim
Yaptığıma pişman olduklarımı yapmayı
Ben istedim anımsamıyorum ilk ne zaman
Kirlenmişti elleriim
Hayat böyle davrandıkça sert, bir
Iki ağlıyor, yoruluyor, bitkın düşüyorsun
Sonra düşünüyorsun, sert bir komutan gibi
Hamlelerını hesaplıyorsun
Üzerindeki tozlerı silkip
Tekrardan başlıyorsun
Ben ne bileyim madem öyle
Katı olayım yeri gelince
Sömürür bir öyle bir böyle insan
Iş menfaata gelince
Nedensiz değil bu yalnızlığım
Kendimi bağışlamam kolay kendimi üzdüğümde
Zaafım var kendime
Kötü sürprizlerine zamanın kalbim alışık
(ha)
Endişelerimi sorarsan hepsi zehirli sarmaşık
Madem öyle artık ben de, duygusuzum
Sarılıyo' fırtına bendeki acıya
(acıya, acıya) , huzursuzum
"Alışıyorum yine", derken, "buraya"
Uyumsuzum
Yıkılıyor köprü ve düşüyorum araya
Korkusuzum
Çıktıgım yol için yok bir
An kaybedilecek zaman
Ve bilir ki Kajmeran: Dünya
Acımasız koca bir mekân
Yediğim vurgun, gittim sürgün
Çıkardıgım yangı, n bu yandığım yangın
Ben baygın
Su gibi berrak olursan çalkalanırsın
Ağaç gibi büyüyorsan gövdenden baltalanırsın
Cesur yürek değilsen derhâl susturulusun
Zayıfsan herkesin sözüne içlenip burkulursun
Yanlış tanıdım elleri
Ben ben gibi sandım herkesi
Aldım peşinen dersimi
Kendımle dostluk tek yolum
Günüm farklı, ertesi gün oldu bugünün öncesi
Ve dünmüş bugünün elçisi
Benmışım kurban keçi
Küstürüyor beni olanları izlemek
Güveni kırılmış bir insan
Gibi kafamı çevırmek
Bana düşen olmak için diyorlar: "Kırkına eriş
Kırkından sonra da başlıyor gergin bekleyiş!"
Madem öyle artık ben de, duygusuzum
Sarılıyo’ fırtına bendeki acıya
(acıya, acıya) , huzursuzum
"Alışıyorum yine", derken, "buraya"
Uyumsuzum
Yıkılıyor köprü ve düşüyorum araya
Korkusuzum