Kolera - Zor Soruları Bilemem Şarkı sözleri (lyrics)
[Kolera - Zor Soruları Bilemem Şarkı sözleri lyrics]
Gece saçlarım kadar uzun yine
De sabaha yetiştim
İçime yapılan onca baskının şaşkınlığında
Yine de direnebilmişim
Ben Esen, özür dilerim
Rüzgârla geldiğim için acele gelmişim
Yanına varana kadar birçok vesveseden geçtim
İki yüz sahibi yüzlerce
Insanla arkadaşlık ettim
Böyle uyanık kaldım
Böyle savaşabildim belki de
Hangimiz elemi seçer iremden vazgeçer de?
Bedduâcı değilim hayata, bu bi' bubi tuzağı
Ulaştı çığlık uzağa, yağmur güler
Sema ağlar hâlime
Merhametten doğdu rahmet haine
Gördü hâli küçük alime düşündü
Tek bir hamlede köpek olduğunu biliyordum da
Bu kadar çabuk ısıracağını bilmiyordum
En âlâ köpeğin sen olduğunu bilmiyordum
Tuttuğun yolun ateşi çıkacağını sezmiyordum
Kör olmuştun, önünü görmüyordun
Sorma, zor soruları bilmem
Alalade bir insanın dediğine gelmem
Fevkaladenin fevkine vardım daldım, daldım
Daldım geç bu eziyeti, geç sen
Sen sensen ben de benim
Herkes kendine kurban
Kendimi ben saldım, saldım, saldım
Kurtulamasaydı İbrahim ateşten
Canımı terkederdim
Çıkamasaydı Yusuf kuyudan boğula
Boğula can verirdim kim bana yansın
Ağlasın? Dert adamdan başka mahlukatta olmaz
Anlat Kolo, ağlasın, ağlasın
Gücümü toplamışken kalkıp gideyim
Akılda baştan gitti bu ne aşk, bu ne iş
Bu ne dert iş imiş
Herkes Külhan beyi birbirine girmiş
Bu tutmuş, kesmiş, bu yemiş, sindirmiş
Her gün ayrı bir zindanda suskunum
Sense canına aşık alnım ateşlendi
Sardı içimi sarmaşık
Kaç canım varsa koydum ortaya
Sen de gör artık
Tuttuk ikiye ayrıldık, kimler zındık
Kim sıddık?
Donuk bakışım altında tenimin rengi depertti
Hayat çekti bir kolumdan
Beni de beşikten kertti
Bakışlarım sertti evet, oncağazım mertti
Kolera bir kadın değildi baştan aşağı dertti
Sorma, zor soruları bilmem
Alalade bir insanın dediğine gelmem
Fevkaladenin fevkine vardım daldım, daldım
Daldım geç bu eziyeti, geç sen
Sen sensen ben de benim
Herkes kendine kurban
Kendimi ben saldım, saldım, saldım
De sabaha yetiştim
İçime yapılan onca baskının şaşkınlığında
Yine de direnebilmişim
Ben Esen, özür dilerim
Rüzgârla geldiğim için acele gelmişim
Yanına varana kadar birçok vesveseden geçtim
İki yüz sahibi yüzlerce
Insanla arkadaşlık ettim
Böyle uyanık kaldım
Böyle savaşabildim belki de
Hangimiz elemi seçer iremden vazgeçer de?
Bedduâcı değilim hayata, bu bi' bubi tuzağı
Ulaştı çığlık uzağa, yağmur güler
Sema ağlar hâlime
Merhametten doğdu rahmet haine
Gördü hâli küçük alime düşündü
Tek bir hamlede köpek olduğunu biliyordum da
Bu kadar çabuk ısıracağını bilmiyordum
En âlâ köpeğin sen olduğunu bilmiyordum
Tuttuğun yolun ateşi çıkacağını sezmiyordum
Kör olmuştun, önünü görmüyordun
Sorma, zor soruları bilmem
Alalade bir insanın dediğine gelmem
Fevkaladenin fevkine vardım daldım, daldım
Daldım geç bu eziyeti, geç sen
Sen sensen ben de benim
Herkes kendine kurban
Kendimi ben saldım, saldım, saldım
Kurtulamasaydı İbrahim ateşten
Canımı terkederdim
Çıkamasaydı Yusuf kuyudan boğula
Boğula can verirdim kim bana yansın
Ağlasın? Dert adamdan başka mahlukatta olmaz
Anlat Kolo, ağlasın, ağlasın
Gücümü toplamışken kalkıp gideyim
Akılda baştan gitti bu ne aşk, bu ne iş
Bu ne dert iş imiş
Herkes Külhan beyi birbirine girmiş
Bu tutmuş, kesmiş, bu yemiş, sindirmiş
Her gün ayrı bir zindanda suskunum
Sense canına aşık alnım ateşlendi
Sardı içimi sarmaşık
Kaç canım varsa koydum ortaya
Sen de gör artık
Tuttuk ikiye ayrıldık, kimler zındık
Kim sıddık?
Donuk bakışım altında tenimin rengi depertti
Hayat çekti bir kolumdan
Beni de beşikten kertti
Bakışlarım sertti evet, oncağazım mertti
Kolera bir kadın değildi baştan aşağı dertti
Sorma, zor soruları bilmem
Alalade bir insanın dediğine gelmem
Fevkaladenin fevkine vardım daldım, daldım
Daldım geç bu eziyeti, geç sen
Sen sensen ben de benim
Herkes kendine kurban
Kendimi ben saldım, saldım, saldım