Ladose - Αν Eχω Mάθει Κάτι στίχοι (lyrics)
[Ladose - Αν Eχω Mάθει Κάτι στίχοι lyrics]
Αν έχω μάθει κάτι από τη ζωή ως τώρα
Είναι πως τίποτα κανείς δε σου χαρίζει
Κι όταν η δύσκολη κοντοζυγώσει ώρα
Καθένας μόνο για την πάρτη του φροντίζει
Είναι ο νόμος της ζούγκλας θες δε θες
Και δεν επικρατεί μονάχα
Στις τέσσερις γειτονιές
Υπάρχει γύρω σου, μέσα σου και ζεις με αυτό
Γιατί έκανε ξενιστή τον ίδιο σου τον εαυτό
Δεν αμφιβάλω ούτε έχω ψευδαισθήσεις
Σήμερα είσαι αδελφός μα αύριο
Μπορεί να με πουλήσεις
Και ξέρεις κάτι Δεν βγάζω την
Ουρά μου απ' έξω
Πιθανότατα εγώ να 'μαι ο πρώτος
Που θα στη παίξω
Έτσι είσαι και συ, έτσι είμαι κ εγώ
Τουλάχιστον έχω το θάρρος να το παραδεχτώ
Κι αν για κάτι μπορώ να'
Μαι περήφανος ως τώρα
Είναι πως τον Αλέξανδρο στα
Μάτια ακόμα τον κοιτώ
Ευτυχώς φαντάζεσαι να ήταν αλλιώς
Δεν θα' χε υπάρξει ποτέ ο Φιλόλογος Ραψωδός
Γιατί αυτός είναι η περσόνα που
Έχω φτιάξει από φως
Να μου τα χώνει στα σκοτάδια
Για να μένω σωστός
Όταν κινούμαι λάθος, όταν κινούμαι σκάρτα
Όσα είμαι σαν προσωπικότητα στα
Raps μου παρ' τα κι όσο
Μπορώ ακόμα το λόγο μου να ορθώσω θα
Παλεύω μπας και κάτι μπορέσω να κατορθώσω
Αν έχω μάθει κάτι
Είναι πως σε ταλαιπώρησα πάρα πολύ εαυτέ μου
Αν έχω μάθει κάτι
Να' σαι σίγουρος πως δεν θα το
Βγάλω απ' το μυαλό πότε μου
Αν έχω μάθει κάτι είναι πως ό
Τι κι αν έχεις περάσει πότε
Δεν είναι πολύ αργά αν έχω μάθει κάτι
Κλείσε τα μάτια και ακολούθα την καρδιά
Εγώ πάλι από την άλλη
Αυτό που' μαθα από τη ζωή είναι
Ότι δεν είναι και πολύ μεγάλη επαναπαύεσαι
Αφήνεις το χρόνο σου να κυλάει
Κι όσο το κάνεις ακριβά αυτός μαζί σου γελάει
Ώσπου
Ένα πρωί ξυπνάς και βλέπεις πως τα πράγματα
Δεν είναι όπως θα 'πρεπε να ήταν
Και αντιδράς σαν να σου πήρανε το
Φως σου και ψάχνεις τον κλέφτη
Ο ένοχος είναι μπροστά σου φτάνει
Να κοιτάς τον καθρέφτη
Το ένοιωσα από πρώτο χέρι
Γι' αυτό κανείς δεν μπορεί να μου
Πει πόσο πονάει για δε ξέρει
Κάθε τρία χρόνια να γυρίζεις πίσω
Και να βρίσκεις μόνο λάθη
Κι ακόμα απ' αυτά να μην έχεις μάθει
Η ζωή μου αγκάθι δεν τη νίκησα
Αυτό δεν πάει να πει πως συμβιβάστηκα
Απλά τη συνήθισα
Και αν λύγισα εσκεμμένα ήταν γιατί ό
Τι έγινε δεν μπορούσα να το φορτώσω αλλού
Μόνο σε μένα
Κράτα τα λόγια μου
Είναι ό, τι μου έχει μείνει
Είναι αρχή απ' το μηδέν ξανά και ό
Τι θέλει ας γίνει
Όσο υπάρχουνε άνθρωποι που σε
Αγαπάνε αξίζει να ξυπνάς
Κάθε πρωί δυο ματάκια να σε κοιτάνε
Γι' αυτούς το γράφω γιατί
Ξέρω θα με νοιώσουνε
Κι η αγκαλιά δίπλα τους δεν θα μου λείψει
Προτιμώ να ζήσω πέντε χρόνια στη χαρά παρά
Πενήντα χρόνια να με πνίγει η θλίψη
Αν έχω μάθει κάτι
Είναι πως σε ταλαιπώρησα πάρα πολύ εαυτέ μου
Αν έχω μάθει κάτι
Να' σαι σίγουρος πως δεν θα το
Βγάλω απ' το μυαλό πότε μου
Αν έχω μάθει κάτι είναι πως ό
Τι κι αν έχεις περάσει πότε
Δεν είναι πολύ αργά αν έχω μάθει κάτι
Κλείσε τα μάτια και ακολούθα την καρδιά
Είναι πως τίποτα κανείς δε σου χαρίζει
Κι όταν η δύσκολη κοντοζυγώσει ώρα
Καθένας μόνο για την πάρτη του φροντίζει
Είναι ο νόμος της ζούγκλας θες δε θες
Και δεν επικρατεί μονάχα
Στις τέσσερις γειτονιές
Υπάρχει γύρω σου, μέσα σου και ζεις με αυτό
Γιατί έκανε ξενιστή τον ίδιο σου τον εαυτό
Δεν αμφιβάλω ούτε έχω ψευδαισθήσεις
Σήμερα είσαι αδελφός μα αύριο
Μπορεί να με πουλήσεις
Και ξέρεις κάτι Δεν βγάζω την
Ουρά μου απ' έξω
Πιθανότατα εγώ να 'μαι ο πρώτος
Που θα στη παίξω
Έτσι είσαι και συ, έτσι είμαι κ εγώ
Τουλάχιστον έχω το θάρρος να το παραδεχτώ
Κι αν για κάτι μπορώ να'
Μαι περήφανος ως τώρα
Είναι πως τον Αλέξανδρο στα
Μάτια ακόμα τον κοιτώ
Ευτυχώς φαντάζεσαι να ήταν αλλιώς
Δεν θα' χε υπάρξει ποτέ ο Φιλόλογος Ραψωδός
Γιατί αυτός είναι η περσόνα που
Έχω φτιάξει από φως
Να μου τα χώνει στα σκοτάδια
Για να μένω σωστός
Όταν κινούμαι λάθος, όταν κινούμαι σκάρτα
Όσα είμαι σαν προσωπικότητα στα
Raps μου παρ' τα κι όσο
Μπορώ ακόμα το λόγο μου να ορθώσω θα
Παλεύω μπας και κάτι μπορέσω να κατορθώσω
Αν έχω μάθει κάτι
Είναι πως σε ταλαιπώρησα πάρα πολύ εαυτέ μου
Αν έχω μάθει κάτι
Να' σαι σίγουρος πως δεν θα το
Βγάλω απ' το μυαλό πότε μου
Αν έχω μάθει κάτι είναι πως ό
Τι κι αν έχεις περάσει πότε
Δεν είναι πολύ αργά αν έχω μάθει κάτι
Κλείσε τα μάτια και ακολούθα την καρδιά
Εγώ πάλι από την άλλη
Αυτό που' μαθα από τη ζωή είναι
Ότι δεν είναι και πολύ μεγάλη επαναπαύεσαι
Αφήνεις το χρόνο σου να κυλάει
Κι όσο το κάνεις ακριβά αυτός μαζί σου γελάει
Ώσπου
Ένα πρωί ξυπνάς και βλέπεις πως τα πράγματα
Δεν είναι όπως θα 'πρεπε να ήταν
Και αντιδράς σαν να σου πήρανε το
Φως σου και ψάχνεις τον κλέφτη
Ο ένοχος είναι μπροστά σου φτάνει
Να κοιτάς τον καθρέφτη
Το ένοιωσα από πρώτο χέρι
Γι' αυτό κανείς δεν μπορεί να μου
Πει πόσο πονάει για δε ξέρει
Κάθε τρία χρόνια να γυρίζεις πίσω
Και να βρίσκεις μόνο λάθη
Κι ακόμα απ' αυτά να μην έχεις μάθει
Η ζωή μου αγκάθι δεν τη νίκησα
Αυτό δεν πάει να πει πως συμβιβάστηκα
Απλά τη συνήθισα
Και αν λύγισα εσκεμμένα ήταν γιατί ό
Τι έγινε δεν μπορούσα να το φορτώσω αλλού
Μόνο σε μένα
Κράτα τα λόγια μου
Είναι ό, τι μου έχει μείνει
Είναι αρχή απ' το μηδέν ξανά και ό
Τι θέλει ας γίνει
Όσο υπάρχουνε άνθρωποι που σε
Αγαπάνε αξίζει να ξυπνάς
Κάθε πρωί δυο ματάκια να σε κοιτάνε
Γι' αυτούς το γράφω γιατί
Ξέρω θα με νοιώσουνε
Κι η αγκαλιά δίπλα τους δεν θα μου λείψει
Προτιμώ να ζήσω πέντε χρόνια στη χαρά παρά
Πενήντα χρόνια να με πνίγει η θλίψη
Αν έχω μάθει κάτι
Είναι πως σε ταλαιπώρησα πάρα πολύ εαυτέ μου
Αν έχω μάθει κάτι
Να' σαι σίγουρος πως δεν θα το
Βγάλω απ' το μυαλό πότε μου
Αν έχω μάθει κάτι είναι πως ό
Τι κι αν έχεις περάσει πότε
Δεν είναι πολύ αργά αν έχω μάθει κάτι
Κλείσε τα μάτια και ακολούθα την καρδιά