Ladose - Ψύχρα (Cold) στίχοι (lyrics)
[Ladose - Ψύχρα Cold στίχοι lyrics]
Ειδα ψύχρα
Περνούσα από ένα πεζοδρόμιο μια νύχτα
Συμβαίνει δίπλα σου για κοίτα
Ψυχρά, τα πάρκα οι πλατείες και τα μάτια
Κι όλα αυτά τα είδα κομμάτια
Χαμηλής ορατότητας οι συνθήκες
Οι πρώτες ψυχρές
Βγήκαν τα χειμωνιάτικα απ'τις αποθήκες
Χαμηλής ποιότητας μέρες και νύχτες
Πολίτες με υποθήκες και τριγύρω τραπεζίτες
Που πετούν σα γύπες
Πρώτες νιφάδες, πρώτες κρυάδες
Κρύο και φως από τις
Χαραμάδες περνούν βδομάδες
Το περσινό μπουφάν μυρίζει ακόμα
Καταχρήσεις και ζαλάδες
Κι είναι μόνο μερικές απ'τις χιλιάδες
Μου λες καλύτερα θα πάμε φέτος
Λυπάμαι αγαπητέ μου αντιθέτως διαφωνώ καθέτως
Το πετρέλαιο ανεβαίνει κι οι μισθοί
Συστέλλονται το νέο έτος
Νέα μέτρα θα ληφθούν επιπροσθέτως
Θα κάνει κρύο, θα κάνει ψύχρα
Λένε πως αν δεν έχεις φλόγα
Θα παγώσεις σε μια νύχτα
Μα ίσως απλά να αρκεί να 'ρθουμε πιο κοντά
Ανθρώπινη ζεστασιά, πόσο πάνε λίγα λίτρα
Ειδα ψύχρα
Περνούσα από ένα πεζοδρόμιο μια νύχτα
Συμβαίνει δίπλα σου για κοίτα
Ψυχρά, τα πάρκα οι πλατείες και τα μάτια
Κι όλα αυτά τα είδα κομμάτια
Έτος 2012, μήνας Οκτώβρης
Κατοικώ σε μία χώρα που μισεί τον εαυτό της
Κάθε ώρα και λεπτό της
Γυρνάει το πρόσωπό της
Απ'την άλλη να μη βλέπει να
Πεθαίνει ο λαός της
Και το είδα, να θέλει δημοκρατικά
Να επιβάλλει το νόμο
Ένα κράνος και μια ασπίδα
Στην ψύχρα, βρίσκω ποινικό μητρώο
Κι η ελπίδα, σιγοσβήνει σαν ηλιαχτίδα
Κάτω απ'τα σύννεφα
Ζούμε μονάχα για το σήμερα
Γιατί τ'αύριο μπορεί να μας βρει
Πίσω από σίδερα και κάγκελα
Θα μου πεις πως κι εγώ τα'θελα
Αφού αφήνω για μένα να αποφασίζει μια Άγκελα
Βαρύ το φορτίο μα άγκυρα
Δε ρίχνω ψάχνω στα άχυρα
Ελάχιστο κουράγιο να επιμείνω, τι κατάφερα
Έτσι απλά δεν εγκαταλείπω μα σκαν ανάπυρα
Μα ανάπηρα τα πλάνα τους αφήνω
Βρώμα και φτώχεια εξαπλώνεται η αρρώστια
Εντολές δίνει το άδειο σου μυαλό
Κινεί τα σάπια σου εντόσθια
Στο κέντρο, ένα βήμα πριν τον Άγιο Πέτρο
Κι εγώ με στίχους να σου
Εξηγώ τι είναι το μέτρο
Τα πάντα έξω από το όριο
Τα θέλω σου είναι άπληστα και άχρηστα
Γύρα να βρεις εμπόδιο σκυφτός
Τίποτα σε εσένα πάνω δεν θυμίζει φως
Ήλιος λούζει το κορμί σου μα ψυχρός
Αξιοπρέπεια δεν παίζει ούτε για δείγμα
Μεγάλωσες στο μεταξύ μας στο ρήγμα, θες
Παρόλο που η λογική σου δεν το σηκώνει
Να είναι στο ίδιο δωμάτιο δυο άτομα μα μόνοι
Μελαγχολία σκοτώνει το πάθος αποδυναμώνει
Μορφή παίρνει η σκέψη σου στο αμόνι
Ψυχρά, τα λόγια οι κινήσεις και οι φάτσες
Ψυχροί, κι αυτοί που μας τοποθετούν σε ράτσες
Ειδα ψύχρα
Περνούσα από ένα πεζοδρόμιο μια νύχτα
Συμβαίνει δίπλα σου για κοίτα
Ψυχρά, τα πάρκα οι πλατείες και τα μάτια
Κι όλα αυτά τα είδα κομμάτια
Περνούσα από ένα πεζοδρόμιο μια νύχτα
Συμβαίνει δίπλα σου για κοίτα
Ψυχρά, τα πάρκα οι πλατείες και τα μάτια
Κι όλα αυτά τα είδα κομμάτια
Χαμηλής ορατότητας οι συνθήκες
Οι πρώτες ψυχρές
Βγήκαν τα χειμωνιάτικα απ'τις αποθήκες
Χαμηλής ποιότητας μέρες και νύχτες
Πολίτες με υποθήκες και τριγύρω τραπεζίτες
Που πετούν σα γύπες
Πρώτες νιφάδες, πρώτες κρυάδες
Κρύο και φως από τις
Χαραμάδες περνούν βδομάδες
Το περσινό μπουφάν μυρίζει ακόμα
Καταχρήσεις και ζαλάδες
Κι είναι μόνο μερικές απ'τις χιλιάδες
Μου λες καλύτερα θα πάμε φέτος
Λυπάμαι αγαπητέ μου αντιθέτως διαφωνώ καθέτως
Το πετρέλαιο ανεβαίνει κι οι μισθοί
Συστέλλονται το νέο έτος
Νέα μέτρα θα ληφθούν επιπροσθέτως
Θα κάνει κρύο, θα κάνει ψύχρα
Λένε πως αν δεν έχεις φλόγα
Θα παγώσεις σε μια νύχτα
Μα ίσως απλά να αρκεί να 'ρθουμε πιο κοντά
Ανθρώπινη ζεστασιά, πόσο πάνε λίγα λίτρα
Ειδα ψύχρα
Περνούσα από ένα πεζοδρόμιο μια νύχτα
Συμβαίνει δίπλα σου για κοίτα
Ψυχρά, τα πάρκα οι πλατείες και τα μάτια
Κι όλα αυτά τα είδα κομμάτια
Έτος 2012, μήνας Οκτώβρης
Κατοικώ σε μία χώρα που μισεί τον εαυτό της
Κάθε ώρα και λεπτό της
Γυρνάει το πρόσωπό της
Απ'την άλλη να μη βλέπει να
Πεθαίνει ο λαός της
Και το είδα, να θέλει δημοκρατικά
Να επιβάλλει το νόμο
Ένα κράνος και μια ασπίδα
Στην ψύχρα, βρίσκω ποινικό μητρώο
Κι η ελπίδα, σιγοσβήνει σαν ηλιαχτίδα
Κάτω απ'τα σύννεφα
Ζούμε μονάχα για το σήμερα
Γιατί τ'αύριο μπορεί να μας βρει
Πίσω από σίδερα και κάγκελα
Θα μου πεις πως κι εγώ τα'θελα
Αφού αφήνω για μένα να αποφασίζει μια Άγκελα
Βαρύ το φορτίο μα άγκυρα
Δε ρίχνω ψάχνω στα άχυρα
Ελάχιστο κουράγιο να επιμείνω, τι κατάφερα
Έτσι απλά δεν εγκαταλείπω μα σκαν ανάπυρα
Μα ανάπηρα τα πλάνα τους αφήνω
Βρώμα και φτώχεια εξαπλώνεται η αρρώστια
Εντολές δίνει το άδειο σου μυαλό
Κινεί τα σάπια σου εντόσθια
Στο κέντρο, ένα βήμα πριν τον Άγιο Πέτρο
Κι εγώ με στίχους να σου
Εξηγώ τι είναι το μέτρο
Τα πάντα έξω από το όριο
Τα θέλω σου είναι άπληστα και άχρηστα
Γύρα να βρεις εμπόδιο σκυφτός
Τίποτα σε εσένα πάνω δεν θυμίζει φως
Ήλιος λούζει το κορμί σου μα ψυχρός
Αξιοπρέπεια δεν παίζει ούτε για δείγμα
Μεγάλωσες στο μεταξύ μας στο ρήγμα, θες
Παρόλο που η λογική σου δεν το σηκώνει
Να είναι στο ίδιο δωμάτιο δυο άτομα μα μόνοι
Μελαγχολία σκοτώνει το πάθος αποδυναμώνει
Μορφή παίρνει η σκέψη σου στο αμόνι
Ψυχρά, τα λόγια οι κινήσεις και οι φάτσες
Ψυχροί, κι αυτοί που μας τοποθετούν σε ράτσες
Ειδα ψύχρα
Περνούσα από ένα πεζοδρόμιο μια νύχτα
Συμβαίνει δίπλα σου για κοίτα
Ψυχρά, τα πάρκα οι πλατείες και τα μάτια
Κι όλα αυτά τα είδα κομμάτια