Ladose - 4 Γειτονιές στίχοι (lyrics)
[Ladose - 4 Γειτονιές στίχοι lyrics]
4 γειτονιές
Από τέσσερις της Ελλάδας διαφορετικές
Γωνιές σε μουσικές διαδρομές
4 γειτονιές εκεί που η μάχη του αύριο με το
Χθες γεμίζει επίμονα σελίδες λευκές
4 γειτονιές εκεί που ζήσαμε
Όλοι, άσχημες, όμορφες
Μικρές μα και μεγάλες στιγμές 4 γειτονιές
Εκεί που συναντήθηκαν 5 ψυχές για να
Υψώσουν σαν μια 5 φωνές
Σου μιλάω απ’ το Γαλάτσι, τη γειτονιά μου
Εκεί που νιώθω όλα τα στενά
Και το σοκάκια δικά μου
Τη γειτονιά της Γκράβας και του 608
Εκεί που γνώρισα ό, τι ως σήμερα εκπροσωπώ
Εκεί που το ηλιοβασίλεμα μοιάζει
Λίγο πιο γκρίζο
Μα κάτι άγνωστο με πεισμώνει
Να συνεχίζω μες το
Κρύο σαν τις βραδιές με μπύρες στ’ Αττικό
Και κάτω απ’ τα κιόσκια της
Βείκου raps με το κιλό
Τη γειτονιά που στις πλατείες της
Ολόκληρες νύχτες ονομάσαμε το πρώτο
Hip hop όνειρο
"Διαρρήκτες" και πιστέψαμε σ’ αυτό και
Το κάναμ’ αληθινό κι όσο ζω θα
Το κρατάω στην καρδιά μου ζωντανό
Τη γειτονιά που σ’ ένα στίβο
Και σ’ ένα παγκάκι
Μ’ έκανε να αντικρίσω τη ζωή με άλλο μάτι
Εκεί που πρωτογνώρισα φιλία και αγάπη
Εκεί που πότισα το χώμα της με κάθε δάκρυ
Μεγαλώνοντας σε μια γειτονιά καθόλου ίδια με
Τις άλλες όπου έπαιζαν βρόμικα παιχνίδια
Κάπου στα βορειοανατολικά είμαι ακόμα
Προσπαθώντας να
Βάλω στον ουρανό της λίγο χρώμα
Με τα τραγούδια μου
Έλα να δεις τη ζωή, έλα να δεις τη συμβίωση
Ίσως είναι τραγική
Σε διπλανές συνοικίες ναρκωτικά να
Φαν κι οι κότες
Μετά τις 12 είναι κλειστές όλες οι πόρτες
Θα δεις μουσουλμάνικο κοινό παντού και πάντα
Στους δρόμους να γυρνάνε και
Να κάνουν τα κουμάντα
Γυναίκες μαυροφορεμένες, στο κεφάλι φερετζέ
Σου φαίνονται παράξενα όλα αυτά μικρέ
Θα ακούσεις από τόσα τζαμιά πρωί και βράδυ το
Χότζα ν’ απαγγέλει απόσπασμα απ’ το Κοράνι
Νυφοπάζαρα που παίζουν σε διάφορες γειτονιές
Στη γειτονιά μου γίνονται όλα αυτά αν δεν ξες
Εγώ ακόμα εδώ, 20 χρόνια εδώ
Προσπαθώ να κάνω για μένα ό, τι μπορώ
Μέσα σε πάρκα και σε θέατρα
Πράγματα που έχω ζήσει
Αναμνήσεις τρελές που ποτέ κανείς
Δε θα τις σβήσει
Μέσα σε καφετέριες, μέσα σε net café
Αράζουμε και χώνουμε μονάχα κουπλέ
Γιατί πολύ απλά
Περνάω όσο μπορώ καλά μέσα σ’ αυτό
Το πράγμα π’ αποκαλείτε γειτονιά
4 γειτονιές
Από τέσσερις της Ελλάδας διαφορετικές
Γωνιές σε μουσικές διαδρομές
4 γειτονιές εκεί που η μάχη του αύριο
Με το χθες γεμίζει επίμονα σελίδες λευκές
4 γειτονιές εκεί που ζήσαμε
Όλοι, άσχημες, όμορφες
Μικρές μα και μεγάλες στιγμές 4 γειτονιές
Εκεί που συναντήθηκαν 5 ψυχές για να
Υψώσουν σαν μια 5 φωνές
Ζω μες την πόλη με το
Πιο πολύ νέφος στατιστικά
Που δύσκολα να κρατηθούνε τα μεγάλα μυστικά
Αφού γνωρίζουνε τα πάντα πριν
Τα βάλεις στο μυαλό
Και σίγουρα άμα μπλεχτείς κάπου δε
Θα σου βγει σε καλό είναι περίεργο
Βαδίζω παντού κι είναι σαν το σπίτι μου
Κάπου στις ράγες θα με βρεις
Να πνίγομαι στη λήθη μου
Μας ξέρει η πλατεία όπως τις φθηνές κατίνες
Καταναλώνοντας τα βράδια συνεχώς ρετσίνες
Στον τόπο μου η νεολαία ζει για ένα στενό
Κι έχει για σύμβολο προώθησης ένα καμπαναριό
Όλοι τους θέλουνε να έχεις το κεφάλι σου κενό
Κι οι μεγαλουπολίτες θεωρούν την Κοζάνη χωριό
Μα δε με καίει
Είμαι περήφανος που κατοικώ εδώ
Έχω ζήσει 20 χρόνια κι είμαι
Ακόμα κάπου στο πνεύμα
Του παιδιού που γυρίζει μ’
Ακουστικά στα αυτιά
Και δεν πρόκειται να ξεχάσει
Γεγονότα απ’ τα παλιά
Άφησε τη σκέψη σου ελεύθερη
Μακριά να πετάξεις εκεί που θα σε πάω εκεί
Που δεν μπορείς να φτάσεις λόγο απόστασης
Στο σταυροδρόμι τριών χωρών εκεί που των
Ανθρώπων η καρδιά είναι από μπετόν
Τόσο σκληρή, γιατί έτσι τους φέρθηκε η ζωή
Απ τα 15 στην οικοδομή οι πιο πολλοί
Πρόσωπο με πρόσωπο με τη ζωή α παλεύουν
Κι αφού δεν έχουν γνώσεις
Έχουν χέρια να δουλεύουν
Είμαι απ’ τον τόπο που έχει τόση ησυχία τα
Βράδια του χειμώνα ακούγονται μόνο τα πλοία
Απ’ τον τόπο που πρέπει να ταξιδέψεις 300
Χιλιόμετρα για να δεις μια συναυλία
Απ’ τον τόπο που ο κόσμος
Είναι πιο αγνός γιατί
Το άγχος δεν μπήκε ακόμα στη ζωή του ευτυχώς
Εκεί που οι οικογένειες χωρίζουν ό
Τι κι αν γίνει γιατί σε
Αστικά κέντρα ψάχνουν καλύτερη τύχη
Τον ξέρω αυτόν τον τόπο, είναι η γειτονιά μου
Εδώ πριν χρόνια έκανα τα πρώτα
Όνειρά μου για τη μουσική
Τον έζησα στο πετσί μου
Εδώ ακούστηκε για πρώτη φορά η φωνή μου
Αυτός μου έδωσε οργή και μ’ έκανε να μισήσω
Αλλά ο ίδιος με έπεισε πίσω να τ’ αφήσω
Αυτός είναι η ελευθερία και η φυλακή μου
Αφιερωμένο σ’ όσους γνώρισα και
Είναι ακόμα μαζί μου
4 γειτονιές
Από τέσσερις της Ελλάδας διαφορετικές
Γωνιές σε μουσικές διαδρομές
4 γειτονιές εκεί που η μάχη του αύριο
Με το χθες γεμίζει επίμονα σελίδες λευκές
4 γειτονιές εκεί που ζήσαμε
Όλοι, άσχημες, όμορφες
Μικρές μα και μεγάλες στιγμές 4 γειτονιές
Εκεί που συναντήθηκαν 5 ψυχές για να
Υψώσουν σαν μια 5 φωνές
Από τέσσερις της Ελλάδας διαφορετικές
Γωνιές σε μουσικές διαδρομές
4 γειτονιές εκεί που η μάχη του αύριο με το
Χθες γεμίζει επίμονα σελίδες λευκές
4 γειτονιές εκεί που ζήσαμε
Όλοι, άσχημες, όμορφες
Μικρές μα και μεγάλες στιγμές 4 γειτονιές
Εκεί που συναντήθηκαν 5 ψυχές για να
Υψώσουν σαν μια 5 φωνές
Σου μιλάω απ’ το Γαλάτσι, τη γειτονιά μου
Εκεί που νιώθω όλα τα στενά
Και το σοκάκια δικά μου
Τη γειτονιά της Γκράβας και του 608
Εκεί που γνώρισα ό, τι ως σήμερα εκπροσωπώ
Εκεί που το ηλιοβασίλεμα μοιάζει
Λίγο πιο γκρίζο
Μα κάτι άγνωστο με πεισμώνει
Να συνεχίζω μες το
Κρύο σαν τις βραδιές με μπύρες στ’ Αττικό
Και κάτω απ’ τα κιόσκια της
Βείκου raps με το κιλό
Τη γειτονιά που στις πλατείες της
Ολόκληρες νύχτες ονομάσαμε το πρώτο
Hip hop όνειρο
"Διαρρήκτες" και πιστέψαμε σ’ αυτό και
Το κάναμ’ αληθινό κι όσο ζω θα
Το κρατάω στην καρδιά μου ζωντανό
Τη γειτονιά που σ’ ένα στίβο
Και σ’ ένα παγκάκι
Μ’ έκανε να αντικρίσω τη ζωή με άλλο μάτι
Εκεί που πρωτογνώρισα φιλία και αγάπη
Εκεί που πότισα το χώμα της με κάθε δάκρυ
Μεγαλώνοντας σε μια γειτονιά καθόλου ίδια με
Τις άλλες όπου έπαιζαν βρόμικα παιχνίδια
Κάπου στα βορειοανατολικά είμαι ακόμα
Προσπαθώντας να
Βάλω στον ουρανό της λίγο χρώμα
Με τα τραγούδια μου
Έλα να δεις τη ζωή, έλα να δεις τη συμβίωση
Ίσως είναι τραγική
Σε διπλανές συνοικίες ναρκωτικά να
Φαν κι οι κότες
Μετά τις 12 είναι κλειστές όλες οι πόρτες
Θα δεις μουσουλμάνικο κοινό παντού και πάντα
Στους δρόμους να γυρνάνε και
Να κάνουν τα κουμάντα
Γυναίκες μαυροφορεμένες, στο κεφάλι φερετζέ
Σου φαίνονται παράξενα όλα αυτά μικρέ
Θα ακούσεις από τόσα τζαμιά πρωί και βράδυ το
Χότζα ν’ απαγγέλει απόσπασμα απ’ το Κοράνι
Νυφοπάζαρα που παίζουν σε διάφορες γειτονιές
Στη γειτονιά μου γίνονται όλα αυτά αν δεν ξες
Εγώ ακόμα εδώ, 20 χρόνια εδώ
Προσπαθώ να κάνω για μένα ό, τι μπορώ
Μέσα σε πάρκα και σε θέατρα
Πράγματα που έχω ζήσει
Αναμνήσεις τρελές που ποτέ κανείς
Δε θα τις σβήσει
Μέσα σε καφετέριες, μέσα σε net café
Αράζουμε και χώνουμε μονάχα κουπλέ
Γιατί πολύ απλά
Περνάω όσο μπορώ καλά μέσα σ’ αυτό
Το πράγμα π’ αποκαλείτε γειτονιά
4 γειτονιές
Από τέσσερις της Ελλάδας διαφορετικές
Γωνιές σε μουσικές διαδρομές
4 γειτονιές εκεί που η μάχη του αύριο
Με το χθες γεμίζει επίμονα σελίδες λευκές
4 γειτονιές εκεί που ζήσαμε
Όλοι, άσχημες, όμορφες
Μικρές μα και μεγάλες στιγμές 4 γειτονιές
Εκεί που συναντήθηκαν 5 ψυχές για να
Υψώσουν σαν μια 5 φωνές
Ζω μες την πόλη με το
Πιο πολύ νέφος στατιστικά
Που δύσκολα να κρατηθούνε τα μεγάλα μυστικά
Αφού γνωρίζουνε τα πάντα πριν
Τα βάλεις στο μυαλό
Και σίγουρα άμα μπλεχτείς κάπου δε
Θα σου βγει σε καλό είναι περίεργο
Βαδίζω παντού κι είναι σαν το σπίτι μου
Κάπου στις ράγες θα με βρεις
Να πνίγομαι στη λήθη μου
Μας ξέρει η πλατεία όπως τις φθηνές κατίνες
Καταναλώνοντας τα βράδια συνεχώς ρετσίνες
Στον τόπο μου η νεολαία ζει για ένα στενό
Κι έχει για σύμβολο προώθησης ένα καμπαναριό
Όλοι τους θέλουνε να έχεις το κεφάλι σου κενό
Κι οι μεγαλουπολίτες θεωρούν την Κοζάνη χωριό
Μα δε με καίει
Είμαι περήφανος που κατοικώ εδώ
Έχω ζήσει 20 χρόνια κι είμαι
Ακόμα κάπου στο πνεύμα
Του παιδιού που γυρίζει μ’
Ακουστικά στα αυτιά
Και δεν πρόκειται να ξεχάσει
Γεγονότα απ’ τα παλιά
Άφησε τη σκέψη σου ελεύθερη
Μακριά να πετάξεις εκεί που θα σε πάω εκεί
Που δεν μπορείς να φτάσεις λόγο απόστασης
Στο σταυροδρόμι τριών χωρών εκεί που των
Ανθρώπων η καρδιά είναι από μπετόν
Τόσο σκληρή, γιατί έτσι τους φέρθηκε η ζωή
Απ τα 15 στην οικοδομή οι πιο πολλοί
Πρόσωπο με πρόσωπο με τη ζωή α παλεύουν
Κι αφού δεν έχουν γνώσεις
Έχουν χέρια να δουλεύουν
Είμαι απ’ τον τόπο που έχει τόση ησυχία τα
Βράδια του χειμώνα ακούγονται μόνο τα πλοία
Απ’ τον τόπο που πρέπει να ταξιδέψεις 300
Χιλιόμετρα για να δεις μια συναυλία
Απ’ τον τόπο που ο κόσμος
Είναι πιο αγνός γιατί
Το άγχος δεν μπήκε ακόμα στη ζωή του ευτυχώς
Εκεί που οι οικογένειες χωρίζουν ό
Τι κι αν γίνει γιατί σε
Αστικά κέντρα ψάχνουν καλύτερη τύχη
Τον ξέρω αυτόν τον τόπο, είναι η γειτονιά μου
Εδώ πριν χρόνια έκανα τα πρώτα
Όνειρά μου για τη μουσική
Τον έζησα στο πετσί μου
Εδώ ακούστηκε για πρώτη φορά η φωνή μου
Αυτός μου έδωσε οργή και μ’ έκανε να μισήσω
Αλλά ο ίδιος με έπεισε πίσω να τ’ αφήσω
Αυτός είναι η ελευθερία και η φυλακή μου
Αφιερωμένο σ’ όσους γνώρισα και
Είναι ακόμα μαζί μου
4 γειτονιές
Από τέσσερις της Ελλάδας διαφορετικές
Γωνιές σε μουσικές διαδρομές
4 γειτονιές εκεί που η μάχη του αύριο
Με το χθες γεμίζει επίμονα σελίδες λευκές
4 γειτονιές εκεί που ζήσαμε
Όλοι, άσχημες, όμορφες
Μικρές μα και μεγάλες στιγμές 4 γειτονιές
Εκεί που συναντήθηκαν 5 ψυχές για να
Υψώσουν σαν μια 5 φωνές